Αυτό που θέλω να πω είναι ότι, το κράτος δεν περιμένει μόνο από την κατάργηση αυτών των επιδομάτων, εξοικονόμησης 16 εκατ ευρώ, αλλά σίγουρα υπάρχουν και άλλα τέτοια παρόμοια πασιφανή μέτρα, όχι να ξεχρεώσει, αλλά τουλάχιστον να μειώσει τα 400 δισ ευρώ χρέος.
Καταλήγω λέγοντας ότι, το θέμα δεν είναι ούτε το δέντρο, ούτε το δάσος.
Είναι η ΑΔΙΚΙΑ και η διαφοροποίηση μισθών και επιδομάτων μεταξύ των δημοσίων υπαλλήλων, χρόνια καθιερωμένη τώρα.
Και ακόμη χειρότερα, το ότι, το ίδιο σύστημα που ευνόησε τον δημόσιο τομέα και έριξε τον ιδιωτικό τομέα, το ίδιο σύστημα ρίχνει τον δημόσιο τομέα και ακόμη περισσότερο τον ιδιωτικό τομέα.
Το ίδιο σύστημα λοιπόν, μας έχει βάλει σε μια εμπόλεμη εμφύλια κατάσταση, όπου όλοι εμείς με την αγανάκτησή μας, το εξυπηρετούμε, με το να σφαζόμαστε μεταξύ μας.
Κάπως αλλιώς, δυναμικά και ενωτικά αν αντιδρούσαμε, θα αποτελούσαμε απειλητική δύναμη για το σύστημα.
Και αυτό δεν είναι ουτοπική, αλλά αντικειμενική τοποθέτηση. Σχεδόν πάντα, οι λύσεις είναι δίπλα μας, τις οποίες σχεδόν πάντα, βλέπουμε ετεροχρονισμένα. Το θόλωμα του μυαλού οδηγεί σε μικρότητες, όταν θα μπορούσαμε να αφήσουμε την ηρεμία να πράξει μεγαλόπρεπα.
Φοβερά απογοητευμένη, αλλά επίμονα και αισιόδοξα μαχήτρια, προτείνω ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ!
Προτείνω την κατάρριψη του "Έλληνες εναντίον Ελλήνων" και να προσπαθήσουμε να το δούμε λίγο αλλιώς και να φτάσουμε σε εκείνο το σημείο που ΔΕΝ θα ακούσουμε ξανά "γεννήθηκα Έλληνας, μεγάλωσα Έλληνας και κατάντησα Έλληνας".
Θέλει αγώνα... δεν είναι εύκολο.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΡΙΑ
