Το Πολυτεχνείο όμως προτρέπει σε εξέγερση και σε ανυπακοή.
Το Πολυτεχνείο έδωσε και συνεχίζει να δίνει στον κόσμο οράματα αγώνων, τη δυνατότητα να αγωνίζεται, γιατί αυτή «η μειοψηφία» που μαζεύτηκε τότε στο Πολυτεχνείο έλαμψε με την παρουσία της. Και η φετινή επέτειος δεν μπορεί να είναι καν πένθιμη ούτε και νοσταλγική. Είναι μια ζωντανή μνήμη. Δεν έχουμε το δικαίωμα να ξεχάσουμε.
Το Πολυτεχνείο κάθε μέρα καλεί σε αγώνα.
Είναι σημείο αναφοράς.
Είναι ένας σταθμός ανεφοδιασμού για τα παιδιά μας που θέλουν να αντλήσουν εφόδια για να συνεχίσουν το δικό τους αγώνα.
Το Πολυτεχνείο σήμερα καλεί σε εγρήγορση όλους εμάς.
Να σταματήσουμε να είμαστε παθητικοί αποδέκτες.
Να βγούμε στους δρόμους.
Να βροντοφωνάξουμε κατά του μνημονίου, κατά της τρόικας, που μας έχει δέσει χειροπόδαρα για πολλά χρόνια πλέον.
Πρωτοβουλία Γυναικών σε Δράση...