Φυσικά δε τολμώ να ζητήσω επίδομα έγκυρης προσέλευσης στην εργασία μου μιας και είναι καθήκον μου να έρχομαι στην ώρα μου.
Δεν τολμώ να μην εξυπηρετήσω τον πελάτη όσο χαζό κι αν κρίνω εγώ πως είναι αυτό που με ρωτάει γιατί θα πάω σπίτι μου φυσικά.
Δεν τολμώ να πω σε κάποιον συνάδελφο μου να χτυπήσει την κάρτα μου κι΄εγώ να λείπω.
Και δεν τολμώ και πολλά άλλα γιατί έχω κάποιον και με ελέγχει.....
Όλα αυτά στο Δημόσιο είναι πολυτέλεια. Τα πιο απλά πράγματα, οι πιο απλοί κανόνες συμπεριφοράς είναι μεγαλύτερη πολυτέλεια. Διαβάζω κάθε μέρα εδώ μέσα όλους εσάς τους δημοσίους Υπαλλήλους να διαμαρτύρεστε γιατί σας παίρνει όλους η μπάλα. Όλοι ίδιοι είστε όμως. Κάνετε τα παράπονα σας αλλά δυστηχώς γίνεστε όλο και χειρότεροι. Παραπονιέστε γιατί σας έκοψαν όλες αυτά τα επίδόματα που φυσικά και δεν έπρεπε να παίρνετε....
Και φυσικά εσείς είστε όλοι αυτοί που γαλουχήθηκαν από την οικογένεια τους και μεγάλωσαν με έναν σκοπό. Να πιάσουν μια θέση στο Δημόσιο. Μια θέση μόνιμη ώστε να εξασφαλιστούν.
Δεν κάνετε κάτι παραπάνω από ότι κάνει και ένας Ιδιωτικός Υπάλληλος. Κάνετε πολύ λιγότερα και αμείβεστε για πολλά περισσότερα. Και φυσικά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί να αμείβεστε με περισσότερα....
Και το πιο τραγικό από όλα..... Γκρινιάζετε γιατί δεν παίρνετε 1400 ευρώ αλλά 1200. Γιατί μάλλον το Δημόσιο και η καρέκλα σας δεν σας αφήνει να μάθετε και να ξέρετε πόσα παίρνει κάποιος νέο που βγαίνει μετά από πολύχρονες σπουδές στην αγορά εργασίας.
Ξυπνήστε λοιπόν ...............
ΑΝΑΓΝΩΣΤΡΙΑ
