Τα τραγελαφικά της υπόθεσης είναι τα εξής:
1) Όσοι τα γράφουν είναι εξίσου επαναστάτες του καναπέ που περιμένουν από τους άλλους να κάνουν την αρχή όπου αν και εφόσον γίνει μπορεί μετά να συμμετέχουν. Δηλαδή είναι της λογικής, αρχίστε εσείς την επανάσταση και μετά βλέπουμε.
2) Έστω ότι ξαφνικά ξυπνάμε από τον λήθαργο μας όλοι και βγαίνουμε στους δρόμους και αρχίζουμε να παίρνουμε κεφάλια όπως έκαναν στην Αργεντινή ή πιο ήπια πράγματα όπως το να παραλύσουμε το κράτος με στάσεις εργασίας. Μπορεί να σκεφτεί κανείς από αυτούς που προτρέπουν τους υπόλοιπους να επαναστατήσουν, τι θα καταφέρουμε με αυτό; Έχουν καταλάβει πως ο κόσμος ούτε υπεύθυνος νοιώθει για την κρίση, ούτε έχει ενοχές και για αυτό δεν ξεσηκώνετε, αλλά απλούστατα δεν βλέπει ως λύση το να παραλύσει ή να διαλύσει το κράτος αφού μετά τα πράγματα θα είναι χειρότερα. Τι θα προσφέρει στην πράξη δηλαδή αν βγούμε όλοι στους δρόμους και παραλύσει όλη η χώρα; Τι προβλήματα λύνουμε με μια τέτοια μέθοδο; Να ρίξουμε την κυβέρνηση; Και να βγει να κυβερνήσει έπειτα ποιος; Ο κανένας που είναι το νούμερο ένα στις προτιμήσεις όλων μας;
Μετά από πολλά χρόνια επιτέλους οι Έλληνες κατάλαβαν ότι δεν υπάρχει κανείς οραματιστής πολιτικός που να θέλει πραγματικά να κυβερνήσει για το καλό της Ελλάδας και ακόμα και να υπήρχε δεν υπάρχει πλέον καμιά πιθανότητα να επιβιώσει αφού ακόμα και τις καλύτερες προθέσεις να έχει, υπάρχει ένας περίγυρος κηφήνων και λαμογιών που δεν θα αισθάνονται το ίδιο πατριώτες και στην ουσία αυτοί είναι που κυβερνούν.
Ο λαός δεν είναι ούτε ηλίθιος, ούτε αμόρφωτος, ούτε κοιμισμένος. Απλά είναι σε πλήρη απογοήτευση αφού βλέπει ότι δεν υπάρχει ελπίδα και όραμα από πουθενά.
Προσωπική μου γνώμη είναι πως αν υπήρχαν φιλέλληνες πολιτικοί που πραγματικά ήθελαν να δουλέψουν για τη χώρα μας και να την σώσουν, τότε θα είχαν μπορέσει να συνεννοηθούν , να ενωθούν και να κάτσουν όλοι μαζί σε ένα τραπέζι σε μια συγκυβέρνηση ξεχνώντας αμετάβλητες θεωρίες και πολιτικές στάσεις και βρίσκοντας μια κοινή στρατηγική, μια κοινή γραμμή που σε κάποια χρόνια ίσως μας έβγαζε από αυτήν την κατάντια. Αλλά πλέον είναι προφανές πως στο σύνολο του Ελληνικού λαού κάτι τέτοιο δεν μπορεί να γίνει από κανένα από τα υπάρχοντα κόμματα και δεν υπάρχουν νέες προτάσεις που πραγματικά να μπορούν να δώσουν στο λαό μια ελπίδα.
Το μόνο που πιστεύω πως μπορούμε να κάνουμε αντί να κατηγορούμε τους εαυτούς μας ή τους άλλους και να μας τρώει καθημερινά η μιζέρια, η κατήφεια, το άγχος και η αβεβαιότητα είναι οι προτάσεις. Τεχνοκράτες υπάρχουν πολλοί σε αυτήν την χώρα, νεολαία με μεράκι και μόρφωση επίσης, ας χρησιμοποιήσουμε το διαδίκτυο που είναι προς το παρών και το μοναδικό ελεύθερο κανάλι επικοινωνίας μας ώστε να προτείνουμε εμείς λύσεις και να γράψουμε τις ιδέες μας όπως για παράδειγμα γίνετε στο http://labs.opengov.gr όπου υπάρχουν ήδη πάρα πολλές αξιόλογες προτάσεις για επίλυση μιας γκάμας προβλημάτων που συναντούμε στη χώρα μας.
Αντί να κλαιγόμαστε ή να σκοτωνόμαστε μεταξύ μας, εφόσον θέλουμε να προσφέρουμε κάτι χρήσιμο ας προτείνουμε και εμείς λύσεις βάση των εμπειριών μας, των εργασιών μας και των γνώσεων μας και έπειτα να ασκήσουμε πίεση για την υλοποίηση των προτάσεων στις οποίες συμφωνούμε οι περισσότεροι. Ας φτιάξουμε μόνοι μας ένα πραγματικό δημοκρατικό βήμα αφού η δημοκρατία έχει αποτελέσει εδώ και δεκαετίες ξεχασμένο όρο και αξία στην χώρα μας.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
