Οι Μουσουλμανοι σε όλο τον κόσμο διεκδικούν το δικαίωμα να προσεύχονται. Έτσι συμβαίνει και στην Ελλάδα. Ο αριθμός των μωαμεθανων έχει αυξηθεί δραματικα τα τελευταία χρόνια στην Αθήνα και η μεταχείριση αυτών των ατόμων είναι ένα ζήτημα. Δεν μπορώ να φανταστώ ποιος μπορεί να έδωσε αυτήν την άδεια να προσευχηθουν στα κεντρικοτερα σημεία της πόλης. Δεν γίνεται πουθενά άλλου στον κόσμο αυτό και απορώ πως δεν ξέσπασαν βίαιες αλλά δυστυχώς δικαιολογημένες αντιδράσεις. Αν έχετε παρακολουθήσει έστω και κάποια φορά στην τηλεόραση τους εορτασμούς αυτούς των μουσουλμάνων θα έχετε παρατηρήσει οτι οι πιστοί προσεύχονται στους δρόμους. Οπότε το επιχείρημα του τζαμιου δεν στέκει. Οι μουσουλμάνοι βρήκαν ανοιχτό πεδίο και το έκαναν. Βγήκαν και όλοι οι δήθεν προοδευτικοί και ανοιχτομυαλοι και είπαν ότι δεν πρέπει να είμαστε ρατσιστές και ότι αυτοί έχουν δικαίωμα να προσευχηθουν. Μαζί σας. Αλλά υπό όρους. Σας πληροφορώ πολύ ότι εδώ στο Βερολινο δεν διανοειται κανένας φορέας να επιτρέψει αυτό το αίσχος. Μήπως οι 13000 που πήγαν στην Αθήνα έχουν μεγαλύτερη ανάγκη για προσευχή από τους 300000 του Βερολινου; Μια απλή ερώτηση κάνω. Οι μετανάστες αφομοιωνονται στην κοινωνία. Δεν αφομοιωνεται η κοινωνία στους μετανάστες. Από την στιγμή που ήρθαν στην Ελλάδα πρέπει κάποια πράγματα να τα σέβονται. Δεν είπαμε να τους αλλαξοπιστησουμε. Απλά να σέβονται την χώρα που τους έχει δεχτεί και που τους ταιζει ψωμί. Και κάτι τελευταίο. Λένε κάποιοι αναγνώστες ότι επειδή δν είμαστε και η πιο πίστη κοινωνία έχουμε αυτο το πρόβλημα. Δεν έχει καμία σχέση αυτό. Η Γερμανια έχει έναν λαό που το 40% δεν πιστεύει. Και όμως αυτό δεν εχει γίνει ποτέ. Οι πολίτες, όλοι οι Αθηναιοι πρέπει να το εμποδίσουν να ξαναγίνει. Γιατί σε αντίθετη περίπτωση θα υπάρξουν και πιο βίαιες αντιδράσεις. Και πραγματικά δεν έχω καμία όρεξη να δω μερικές χιλιάδες Έλληνες να πλακωνουν τους μουσουλμάνους. Αλλά αν αυτή η κατάσταση επαναληφθεί κάπου εκεί θα καταλήξουμε
