Και εκεί έρχεται μία μεγάλη ερώτηση. Κανένας δεν τους έχει πει τις διαστάσεις που έχει το τέρμα; Και οι τρεις άσοι των «ερυθρόλευκων» στις εκτελέσεις τους προσπάθησαν να μιμηθούν τους αστέρες του αμερικάνικου ποδοσφαίρου, όπου το τέρμα είναι πάνω από το… οριζόντιο δοκάρι. Και μάλιστα το κατάφεραν, αλλά σε λάθος άθλημα.
Μπορώ να καταλάβω όταν ένας παίκτης χάνει ένα πέναλτι. Άλλωστε, είναι και θέμα… λοταρίας. Μερικές φορές μπαίνει, μερικές φορές χάνεται. Αλλά και οι τρεις εκτελέσεις στα… πουλιά είναι λίγο ανησυχητικό για τον Ολυμπιακό. Πλάκα στην πλάκα μήπως να τα βαράει ο Μητρόπουλος που είπε και ο Βαλβέρδε; Ή μήπως να τους κάνει… μαθήματα για τα πέναλτι.
Στην τελική ας τους πει να διαλέγουν μία γωνία και αν ο πορτιέρο πέσει σωστά, τότε μπράβο του. Αλλά να στέλνεις την μπάλα από το σημείο του πέναλτι πάνω από το οριζόντιο δοκάρι θέλει μεγάλη… προσπάθεια και μαεστρία. Δεν λέω ότι ο Ολυμπιακός έχασε το ματς μόνο από το πέναλτι του Ντουντού, αλλά μήπως στον Πειραιά να το ξανασκεφτούν για τους εκτελεστές;
Τρεις διαφορετικοί παίκτες, το ίδιο αποτέλεσμα. Και αυτό από μόνο του δείχνει κάτι. Ότι δεν υπάρχει ψυχολογία. Γιατί είναι θεμιτό ένας παίκτης να χάνει ένα πέναλτι. Αλλά γιατί μετά «κόβεται» και πάει άλλος στην θέση του; Ας επιλέξουν έναν ή δύο παίκτες στο Λιμάνι, να τους προπονούν μέχρι τελικής… πτώσεως και να τους στηρίζουν ακόμα κι αν το χάνουν. Αν γίνει μία, καλώς. Ακόμα και την δεύτερη φορά. Αν συνεχίσει να χάνει πέναλτι, τότε να αλλάξει. Όμως δεν γίνεται στην πρώτη αστοχία να αλλάζει και ο παίκτης. Χάνεται η εμπιστοσύνη.
http://www.sportsecrets.gr/
