tromaktiko: Η απάντηση-πρόσκληση του επαρχιώτη

Πέμπτη 11 Νοεμβρίου 2010

Η απάντηση-πρόσκληση του επαρχιώτη



Όλοι όσοι απαντήσατε, ευτυχώς δεν ανήκετε στην κατηγορία που προανέφερα. Εμένα με γοητεύει η ιδέα να βλέπω νέους που λένε ότι μεγάλωσαν σε 4 τοίχους και έχουν άγνοια.
Όμως μη φέρεστε έτσι στη νοημοσύνη του επαρχιώτη. Ο "Αθηναίος" ή πάσης φύσεως μεγαλουπολίτης πάει στην επαρχία, εαν πάει με το ύφος του θέλω να μάθω και να δημιουργηθώ και να να ζήσω είναι πάντα καλοδεχούμενος. Υπάρχει κώδικας άγραφος. Το θέμα είναι ότι αυτοί που έρχονται με ύφος 1000 ή 1 εκ. καρδιναλίων και επειδή σπούδασαν πιστεύουν που ξέρουν τα πάντα. Εμένα πάντως στη γεωπονική αυτό που ου είπανε πάντοτε ήτανε ότι έμαθα το επιστημονικό μέρος στο πανεπιστήμιο. Οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι ξέρουν πολύ περισσότερα από εμένα και φυσικά ότι η γνώση μου θα διαμορφωθεί και θα ολοκληρωθεί στον κάμπο ή στη μονάδα. Αν λες ότι δεν ξέρεις, είσαι ήδη στον καλό δρόμο. Και όλοι θα σε βοηθήσουν. Σε 4-5 χρόνια θα έχεις φάει μόνο τα έτοιμα εκεί στη μεγαλούπολη. Εκτός κι αν φιλοδοξείς ότι θα έχει βγει η Ελλάδα από την παρούσα ! κατάσταση σε αυτό το χρονικό διάστημα και να υπάρχει ανάπτυξη που να σε απορροφήσει. Σε αντίθετη όμως περίπτωση, θα έχεις μάθει κάτι καινούριο, θα μπορέσεις να μεταφέρεις τις γνώσεις σου στην επαρχία και να τις αναπτύξεις όπως πιστεύεις, θα έχεις στήσει ένα μοντέλο ζωής και θα μπορείς να επιστρέψεις στο καμίνι με περισσές εμπειρίες. Και δεν ξέρεις ποτέ, μπορεί η επαρχία να σου αρέσει. Και κοίτα, δεν είμαστε παράδεισος. Κι εμείς δύσκολα ζούμε. Αλλά έχουμε ένα πάτημα παραπάνω. Τη δεκαετία του 70 όταν παντρεύτηκα ο πατέρας μου, ο πατέρας του του είχε κάνει δώρο ένα χωράφι λέγοντάς του "αν γίνει κανένας πόλεμος να έχεις να βάλεις κρεμμύδια και πατάτες να φάνε τα παιδιά σου". Κύριοι είμαστε σε έναν άσφαιρο πόλεμο. Και εμάς ήρθε η ώρα μας να βάλουμε κρεμύδια και πατάτες. Με γεμάτο στομάχι πολεμάς καλύτερα. Συγνώμη αλλά πιστεύω ότι αν συνεχίσουμε να μένουμε άπραγοι το τέλος θα είναι πείνα, αποδοχή των 500 ευρώ, αποδοχή των επιβληθέντων για τα προς το ζην. Η πραγματική οικονομία είναι αυτή που στηρίζει τη ζωή. Και η πραγματική οικονομία βρίσκεται στον κόσμο. Φτάνει να την ανακαλύψει. Κάποιοι κορόιδευαν τον Α.Παπανδρέου λέγοντας "κάθε ραντσέρος και το ράντσο του, κάθε τραβαχαδορ και τη χασιέντα του". Ήρθε η ώρα φίλοι μου να κάνουμε και το ράντσο μας, και τη χασιέντα μας. Αυτή είναι η πραγματική οικονομία. Ένας ήδη πείστηκε. Καλή ζωή φίλε που επέλεξες την εξοχή και το χωριό.


ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
     



Εδώ σχολιάζεις εσύ!