Οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι συνταξιούχοι και όσες εταιρίες συναλλάσσονται με το δημόσιο δεν θα πληρωθούν μέχρι να «ρυθμιστεί το χρέος» πράξη που μπορεί να κρατήσει για πολλά πολλά χρόνια. Παρόλα αυτά, οι υπηρεσίες, τα νοσοκομεία, σχολεία, κτλ, θα λειτουργούν γιατί κανείς δεν θα θέλει να χάσει την δουλειά του.
Οι τράπεζες θα καταρρεύσουν και αυτό σημαίνει ότι χάνονται όλες οι καταθέσεις ενώ οι χορηγήσεις θα μεταφερθούν στην τράπεζα της Ελλάδος. Η χώρα δεν θα μπορεί να εγγυηθεί καμία κατάθεση γιατί πολύ απλά θα έχει πτωχεύσει.
Η Ελλάδα δεν θα μπορέσει να ξαναδανειστεί από τις αγορές για πάρα πολλά χρόνια (σίγουρα πάνω από δεκαετία) με ότι συνέπειες έχει αυτό.
Το πιο ανησυχητικό όμως θα είναι οι κοινωνικές αναταραχές που θα έρθουν και πιθανότατα θα αιματοκυλήσουν την χώρα. Αναταραχές, έγκλημα και ίσως κάπου στο τέλος κομμουνισμός ή χούντα.
Πάντως ένα είναι το βέβαιο. Πτώχευση = απομόνωση και πείνα... Ειδικά για την Ελλάδα που σαν χώρα το μόνο που παράγει είναι λάδι και φέτα, οι συνέπειες θα είναι καταστροφικές. Βέβαιη μετανάστευση των πλουσίων και ξεπούλημα γης για τους φτωχούς.
Όμως, αυτό που ακούμε για «ελεγχόμενη πτώχευση» είναι κάτι άλλο... Στην ελεγχόμενη πτώχευση, το κράτος ναι μεν παραδέχεται ότι έχει πτωχεύσει και προχωρά στην ρύθμιση χρέους τραυματίζοντας τους πιστωτές του και χάνοντας το παιχνίδι των αγορών, αλλά γλιτώνει την παύση πληρωμών και την κατάρρευση του κράτους. Και αυτή είναι η σημαντική διαφορά με το αν κάναμε κανονική πτώχευση πριν την ψήφιση του μνημονίου αμαχητί ή κάποτε στο μέλλον αφού πρώτα έχουμε επιχειρήσει αναπτυξιακή πολιτική.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
