tromaktiko: Περί θαυμάτων ... συνέχεια!

Τρίτη 16 Νοεμβρίου 2010

Περί θαυμάτων ... συνέχεια!



Φίλε και συνάδελφε, σεβαστή η άποψη σου αν και διαφωνούμε. Δεν με θίγεις όμως και αυτό ήταν το νόημα της παρέμβασής μου. Μπορούμε να λέμε και να γράφουμε ότι θέλουμε αρκεί να μην προσβάλλουμε υπολήψεις συνανθρώπων μας και κυρίως να μην προσβάλλουμε τη πίστη και τα θεία, δημόσια. Στο θέμα μας τώρα.
Στο επιχείρημα πως ότι δεν καταλάβαινε ο άνθρωπος το Θεοποιούσε έχεις δίκιο και μάλιστα ακόμα και σήμερα σε τομείς όπως η υγεία, η βιολογία και παρόμοιοι κλάδοι υπάρχουν ασάφειες και κενά. Όσον αφορά τη μηχανική όμως τα πράγματα είναι πιο απλά. Οι όροι πέτρα δέντρο αέρας νερό διάβρωση χρόνος δεν ανήκουν σε πτυχές ανεξερεύνητες της επιστήμης όπως οι προαναφερθήσες. Και τα πάντα είναι μετρήσιμα. Μια πέτρα πάνω σε μια πέτρα, και πάνω τους 17 δέντρα, από κάτω δύο ποταμάκια και όλα αυτά σε κατασκευή πολλών ετών φαντάζομαι ότι δεν χωρά περιθώρια για αμφισβήτηση (να όμως που γεννα). Άρα δεν κρύβομαι πίσω από αριθμούς, μπορώ βέβαια να σου πω αναλυτικές κάποιες σκέψεις περί εντατικών μεγεθών με νούμερα, δεν θα το κάνω γιατί η πίστη δεν αποδεικνύεται, αλλά γεννιέται και είναι ζώσα - βίωμα που γεμίζει την ύπαρξή σου. Ο εκατόνταρχος είδε τον Χριστό στο Σταυρό την ώρα που παρέδιδε το πνεύμα του και πίστεψε όσο σκληρή και αν ήταν η καρδιά του, λόγω των γεγονότων που συνέβησαν, ενώ άλλοι παρευρισκόμενοι όχι. Και οι Ρωμαίοι φύλακες του τάφου ενώ είπαν στον Καϊάφα ότι ανέστη ο Χριστός, συμφώνησαν τελικά να πουν ότι τους πήρε ο ύπνος. Αν κάποιος δεν θέλει να πιστέψει δικαίωμά του. Τώρα για σένα αυτά μπορεί να είναι ιστορίες αλλά όπως σου είπα δεν μπορώ να αποδείξω τίποτα. Αναρωτιέμαι όμως... Να μου λένε ότι ο παππούς μου είναι ο Ωνάσης και ότι θα τον κληρονομήσω φτάνει να μην κάνω το κακό αλλά να δίνω μόνο αγάπη και ότι αυτός άφησε δύο διαθήκες να διαβάσω που το αποδεικνύουν αλλά εγώ να έχω τόσες αμφιβολίες και να μην θέλω να πιστέψω ότι έχω καν παππού και πόσο μάλλον τον Ωνάση και πολλές φορές να κοροϊδεύω τις διαθήκες χωρίς καν να τις διαβάσω... είναι πολύ εντυπωσιακό και αν και αδόκιμοι οι όροι και να με συγχωρέσετε αλλά το έχω αναρωτηθεί πολλές φορές. Ακόμα όμως και αν δεν είχα την πίστη μου, θα προτιμούσα να πιστεύω σε ένα πανάγαθο Θεό ο οποίος μας περιμένει μέχρι τελευταία στιγμή της ζωής μας να του πούμε Πατέρα γύρισα ... παρά στην αμοιβάδα για πρόγονο, ή σε εξωγήινες υπάρξεις και ανώτερες τάχα δυνάμεις


     



Εδώ σχολιάζεις εσύ!