Ένα παράδειγμα καθαρής λάσπης-κ όποιος ψαρώσει: "πριν το ’81, από τον δήμο Αργυρούπολης όπου ήσουν πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου, ο Μιλτιάδης Παπαϊωάννου σε πήρε στην ΕΑΤΟΠ και μετά τη νίκη ο Μιλτιάδης ως υφυπουργός Εσωτερικών σε έκανε σύμβουλό του, και μετά σε κράτησε ο Μένιος Κουτσόγιωργας που διαδέχθηκε τον Γεννηματά στο υπουργείο Εσωτερικών." Και λοιπόν; Τι πας να αποδείξεις με αυτό; Ότι γνώριζε τον Κουτσόγιωργα από παλιά και με τέτοιες παρέες δεν δικαιούται δια να ομιλεί; (όπως έλεγε κ ο αείμνηστος)
Και ένα παράδειγμα πλήρους ανακρίβειας: Στον Οτσαλάν ο μόνος που εξέφρασε σωστή άποψη να γίνει το πρόβλημα Ευρωπαϊκό κ όχι διμερές ώστε να μην παραδοθεί ο Οτσαλάν, ήταν ο Παπαδόπουλος. Επιπροσθέτως πως την λογίζεις την συναίνεση στα Ίμια; (που γράφονται με Ι και όχι Υ, ως πατριώτης που ενδιαφέρεται, έπρεπε να το γνωρίζεις) Ότι δεν παραιτήθηκε από την κυβέρνηση φωνάζοντας "προδότες";
Κλείνοντας δεν θα μπω στη λογική υπεράσπισης του έργου αυτού του ανθρώπου που για μένα αποτελεί έναν από τους ελάχιστους σοβαρούς υπουργούς που είχαμε σε αυτή τη χώρα, ο καθένας έχει τις απόψεις του.
Κλείσε λοιπόν την τηλεόραση την επόμενη φορά που θα τον ακούσεις αφού δεν θα πεινάσει ο ίδιος οπότε δεν πρέπει να προτείνει "δυσάρεστα" μέτρα. Αγνόησε ότι παραιτήθηκε προ των εκλογών ενώ θα έβγαινε σίγουρα γιατί; για να αποζητήσει δημόσια θέση αργότερα μέσω δημόσιων ομιλιών; Αγνόησε και την προηγούμενη παρέμβασή του που απέκλειε ενεργή συμμετοχή "εφεδρειών" όπως ο εαυτός του στην επίλυση της κρίσης (θυμάστε που ήταν σύμβουλος το '81, την δήλωση αυτή προ εξαμήνου δεν τη θυμάστε;) κ αυτο-περιοριζόταν σε ένα συμβουλευτικό ρόλο - προφανώς επειδή έχει φιλοδοξίες εξουσίας. Αγνόησε και τις λύσεις που προτείνει με βάση τον ρεαλισμό και όχι τον ωχαδερφισμό ή την ολική άρνηση επειδή δεν εξυμνούν τα υπέροχα κεκτημένα ορισμένων που μας έφεραν εδώ.
Συνεχίστε να ζείτε στην Ελλάδα του χαϊδέματος αυτιών, στην Ελλάδα της εμπάθειας, στην Ελλάδα της άρνησης των όποιων προτεινόμενων αλλαγών εκτός αν αφορούν "περισσότερα φράγκα". Καλή έξοδο από την κρίση λοιπόν με περισσότερα λεφτά για όλους, λιγότερη δουλεία και διατήρηση του εξαιρετικού κρατικού συστήματος μέχρι κεράιας.
Μακάρι να ήταν λαγός επερχόμενων αλλαγών ο Αλέκος Παπαδόπουλος, θα σήμαινε ότι αποκτήσαμε στοιχειώδη λογική, αλλά...σε τα μας;
