tromaktiko: Απόγνωση

Σάββατο 20 Νοεμβρίου 2010

Απόγνωση



Καθημερινά διαβάζω πλήθος άρθρων διαμαρτυρίας από ανθρωπους που υποφερουν καθημερινα μεσα σε αυτό το συστημα που μας εχει καταντησει σκλαβους του μνημονιου και του ΔΝΤ.
Γιατι ομως γκρινιαζουμε; ΕΜΕΙΣ δεν τους βγαζουμε από την μεταπολιτευση και μετα; μηπως δεν ξεραμε ότι χρωσταμε και καποια στιγμη θα επρεπε να πληρωσουμε; τοσα χρονια καναμε τα στραβα ματια κ αφηναμε το προβλημα να υπαρχει και την ελπιδα ότι ‘Ελληνες ειμαστε μωρε, θα βρουμε τον τροπο να τα βολεψουμε’. Να λοιπον που εφτασε η ωρα να δωσουμε πισω ότι μας εδωσαν οι –κατά τα λεγομενα μας- χαζοι Ευρωπαιοι που τους δουλευαμε τοσα χρονια με ψευτικα στοιχεια κ στατιστικες.
Θυμαμαι πριν μια δεκαετια καποιος οικονομολογος με παροτρυνε να φυγω στο εξωτερικο γιατι η Ελλαδα θα καταντησει σαν την Αργεντινη και θα ερθει το ΔΝΤ αλλα δεν τον πιστεψα. Να λοιπον που ελεγε αληθεια! Και δυστυχως δεν είναι θεμα ΑΝ πτωχευσουμε αλλα το ΠΟΤΕ!
Καταντησαμε επαναστατες του ΚΑΝΑΠΕ και του ΤΕΛΕΚΟΝΤΡΟΛ! Καταφεραν να μας κανουν υποχειρια τους. Αρχικα κατεστρεψαν την Παιδεια σε όλα τα επιπεδα και μετα ειχαν σειρα ηθη-εθιμα και στο τελος οι συνειδησεις. Μας καταντησαν μοιρολατρες που λενε ότι ‘ολοι ιδιοι είναι μωρε’ (οποτε ας παω να τους ψηφισω μηπως και βολευτω στο δημοσιο). Ή μηπως εχουμε την ψευδαισθηση ότι ζουμε σε καθεστως Δημοκρατιας και ελευθεριας του λογου; Η γενια του Πολυτεχνειου καταφερε να μας παρει αυτό για το οποιο αγωνιστηκε (Ψωμι-Παιδεια-Ελευθερια). Και δυστυχως δεν βλεπω ελπιδα…

Ενας φυλακισμενος στη Γη
     



Εδώ σχολιάζεις εσύ!