Αυτές τις μέρες που για μας τους Χιώτες έχουμε δύο επετείους κοντά κοντά, μία λανθασμένη γιορτή (για τον λόγο που τη γιορτάζουμε) της έναρξης ενός πολέμου (παγκόσμια πρωτοτυπία) και της απελευθέρωσης της Χίου για την οποία θα μιλήσω παρακάτω.
Όπως ανέφερα και παραπάνω στο σχολείο είχαμε μάθει όλοι πως στην σύγχρονη ελληνική ιστορία όσες περιοχές καταλάμβανε ο ελληνικός στρατός της χαρακτηρίζαμε ως απελευθερωμένες. Είναι σωστός αυτός ο όρος; Ή είναι μία ακόμα παγίδα του συστήματος ώστε να δημιουργεί μία συνοχή στο ελληνικό κράτος και στην ύπαρξη ενός κοινού εχθρού ο οποίος κρατάει ακόμα κάποια εδάφη για τα οποία είμαστε υποχρεωμένοι να τα απελευθερώσουμε.
Υπάρχει κάποιος ειδικός να μας πει τι θέλανε οι κάτοικοι του νησιού ή της κάθε περιοχής που "απελευθερώθηκε" τότε λόγω της Μεγάλης Ιδέας; Ήθελαν να αλλάξουν στρατόπεδο ή καθεστώς; Η απάντηση είναι όχι και αυτό διότι οι μόνοι που θα μπορούσαν να δώσουν την απάντηση είναι οι κάτοικοι που ζούσαν σ' αυτές τις περιοχές και η τύχη τους βρισκόταν σε χέρια άλλων. Οπότε δε θα μάθουμε ποτέ αν υπάρχει κάποιος λόγος που πρέπει να γιορτάζουμε αυτήν την ημερομηνία και αν ήταν έτσι τα πράγματα όπως μας τα μαθαίνουν στα σχολεία.
Σίγουρα πολλοί πατριώτες θα με ρωτήσουν με οργή "καλά ρε φίλε, θα ήθελες να ήσουν μέρος της Τουρκίας; θα ήταν καλύτερα έτσι; θα σ' άρεσε;" η ειλικρινής απάντηση θα ήταν "ποτέ δε ξέρεις". Χωρίς να θέλω να πω πως θα θελα να μουν μέρος της Τουρκίας. Είμαι Έλληνας και αγαπάω την Ελλάδα. Αλλά την Ελλάδα που προχωράει μπροστά, την Ελλάδα του Χατζιδάκι, του Παπαϊωάννου, του Θεοδωράκη, του Καβάφη, του Καζαντζάκη... όχι την Ελλάδα της Μεγάλης Ιδέας, των παρελάσεων και της αποχαύνωσης... Αυτήν την Ελλάδα θα την κυνηγάω.
Ποιος Νεοέλληνας γνωρίζει πως η Σάμος ήταν ήδη αυτόνομη και έδωσε μάχη με τον ελληνικό στόλο για να προσαρτηθεί στην Ελλάδα; Γιατί η Σάμος τώρα γιορτάζει την Απελευθέρωσή της; Απελευθέρωση από ποιόν; Από τον εαυτό της; Διότι στη Τουρκία δεν ήταν σίγουρα τότε.
Πρέπει επιτέλους να δούμε πως αυτή η ιστορία που μας μαθαίνουν στα σχολεία είναι όχι μόνο λανθασμένη αλλά και επικίνδυνη. Δε μας αφήνει μόνο στάσιμους αλλά μας κάνει να οπισθοδρομούμε παράλληλα. Πρέπει να φύγουμε μπροστά. Πρέπει να κοιτάξουμε το μέλλον ως τεχνητό κράτος και όχι ως μία εθνική οντότητα που το μόνο που προσφέρει είναι μίσος και χρήματα στις μεγάλες δυνάμεις οι οποίες οι ίδιες μας απειλούν για πτώχευση ενώ την ίδια ώρα μας ρουφάνε το αίμα.
Δεν είναι οι Τούρκοι οι εχθροί μας. Τουλάχιστον αυτοί απέναντί μας έχουν ξυπνήσει και γνωρίζουν ποιος είναι ο εχθρός. Όχι εμάς...
http://chatzelenisgeorge.blogspot.com/2010/11/blog-post_10.html
