Όχι για να γίνω πλούσια αλλά για να έχω μια σιγουριά επαγγελματική. Από την αρχή διαπίστωσα ότι ήταν εξωφρενικά δύσκολο. Και όχι γιατί αποφάσισα να κάνω αυτό το μεγάλο βήμα στα 22 μου χρόνια, όχι γιατί αναγκάστηκα να χρεωθώ μέχρι το λαιμό για να υλοποιήσω το όνειρό μου, όχι γιατί το έκανα αποκλειστικά και μόνο με τις δικές μου δυνάμεις αλλά γιατί το ίδιο μου το κράτος με έκανε να νιώσω ότι θα δουλεύω γ! ια να τους πληρώνω. Δια βίου. Γιατί έτσι λειτουργεί το σύστημα. Γιατί έτσι μας έχουν μάθει να ζούμε. Και μένα μου ήρθε περαίωση. Για τους 2 μήνες που δούλεψα το 2009. Για τους 2 πρώτους μήνες ενός ολόκληρου χρόνου που στην φορολογική δήλωση που κατέθεσα έγραφε «Ζημία». Και δεν μιλάω για όλα τα υπόλοιπα έξοδα. Είναι γνωστά πλέον. Δεν είπα να μην πληρώνουμε, αν είναι δυνατόν. Αλλά η κατάσταση πλέον έχει ξεφύγει. Πληρώνουμε συνέχεια , για όλα και μάλιστα και 2 φορές για το ίδιο πράγμα .
Καινούριο μαγαζί και έφαγα στη μάπα 2 αυξήσεις ΦΠΑ. Και έπεται συνέχεια…
Έτσι είναι. Προτιμούν να σε ξεζουμίζουν μια και καλή, να σε αποτελειώσουν αντί να σε «εκμεταλλευτούν» σε βάθος χρόνου. Και πόση υπομονή να κάνεις πια όταν έχεις γίνει δέσμιος της αφόρητης αυτής κατάστασης;
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
