tromaktiko: Ερωτήματα χωρίς απαντήσεις σε αυτούς που κλέβουν το ψωμί από το τραπέζι

Κυριακή 14 Νοεμβρίου 2010

Ερωτήματα χωρίς απαντήσεις σε αυτούς που κλέβουν το ψωμί από το τραπέζι



Αυτοί που κλέβουν το ψωμί από το τραπέζι κηρύττουν τη λιτότητα (Μπρέχτ)
Επειδή κάποιοι νομίζουν ότι μπορούν να κοροϊδεύουν ασύστολα έναν ολόκληρο λαό με το να μεταβάλλουν την ουσία των γεγονότων κατά το δοκούν λέγοντας ότι το πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας βρίσκεται στους...
«υψηλούς μισθούς» στην «εκτεταμένη φοροδιαφυγή» ή στην «υποβολή κάποιων ψευδών στοιχείων στην γραφειοκρατία των Βρυξελλών», και ότι «ξεσαλώσαμε σαν λαός». Κανένας από αυτούς όμως δεν απαντάει στο ερώτημα: ποιοι ωφελήθηκαν από τις πολιτικές που ασκήθηκαν την τελευταία εικοσαετία; Τα ερωτήματα είναι αμείλικτα:
Πρώτο και βασικό: Έγινε ή όχι τη τελευταία εικοσαετία το μεγαλύτερο πλιάτσικο σε βάρος της δημόσιας περιουσίας από συστάσεως του Ελληνικού Κράτους; Μεταφέρθηκαν ή όχι σε τιμές παλαιοπωλείου στο Μοναστηράκι, δημόσιες επιχειρήσεις (τράπεζες, πετρέλαια, τηλεπικοινωνίες, ενέργεια), δημόσια γη (THE MALL, στάδιο Καραϊσκάκη, Βοτανικός), και ασύλληπτος πλούτος στα χέρια των 100 οικογενειών που λυμαίνονται την χώρα;
Δεύτερο ερώτημα: Ληστεύτηκαν ή όχι τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων από τις κυβερνήσεις τα τελευταία 60 χρόνια σε όφελος της χρηματοδότησης των ιδιωτικών επιχειρήσεων; Ληστεύτηκαν ή όχι τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων από το τζογάρισμα στο χρηματιστήριο και σε διάφορα απείρου ηλιθιότητας χρηματοοικονομικά παράγωγα;
Τρίτο ερώτημα: Είναι δυνατόν να υπάρχει οικονομική ανάπτυξη και παραγωγή σε συνθήκες χρηματοοικονομικού ιπποδρόμου; Όπου ανακυκλώνεται αέρας κοπανιστός.
Τέταρτο ερώτημα: Αυξήθηκε ή όχι την τελευταία δεκαπενταετία η φορολόγηση των φυσικών προσώπων με την κατάργηση των φορολογικών συντελεστών του 5% και του 15%; Σημαίνει ή όχι αυτό υπερφορολόγηση των χαμηλών εισοδημάτων;
Πέμπτο ερώτημα: Αυξήθηκε ή όχι η έμμεση φορολογία τα τελευταία χρόνια κατά πέντε μονάδες; Και γιατί απαλλάσσονται, με νόμο της κυβέρνησης Σημίτη του 2000, της έμμεσης φορολογίας μια σειρά δαπανών με μεγάλη ελαστικότητα ζήτησης; (ιδιωτική παιδεία, ιδιωτικά νοσοκομεία, "πολιτιστικές δραστηριότητες" (είναι γνωστό ποιος είναι μονοπώλιο σε αυτόν τον τομέα), τραπεζικές προμήθειες Μήπως γιατί ακριβώς έχουν μεγάλη ελαστικότητα ζήτησης και δεν θα ευνοούνταν η μεταφορά των υπηρεσιών αυτών από δωρεάν παροχές στον δημόσιο τομέα σε πανάκριβες για τα πλατειά λαϊκά στρώματα υπηρεσίες στον ιδιωτικό τομέα;
Έκτο ερώτημα: Μειώθηκε ή όχι η φορολογία των επιχειρήσεων την τελευταία δεκαπενταετία από 45% σε 20% το 2013; Υπάρχει ή όχι πλήθος νόμιμων σκανδαλωδών φοροαπαλλαγών για τις επιχειρήσεις; Υπάρχει ή όχι ανεξέλεγκτη ολιγοπωλιακή λειτουργία των επιχειρήσεων (καρτέλ στο γάλα, στον καφέ, στα super market κλπ); Κατά τα άλλα «ελεύθερη αγορά» και «ανταγωνισμός».
Έβδομο ερώτημα: Σε ποιες πολιτικές οφείλεται η «ευημερία με δανεικά» της τελευταίας δεκαπενταετίας; Μήπως πέτυχαν με ένα σμπάρο πολλά τρυγόνια; Την μισθολογική καθήλωση μεγάλων λαϊκών στρωμάτων, την ψευδαίσθηση της ευημερίας για την μεσαία τάξη, την υπερμεγεύθυνση του αεριτζίδικου τραπεζικού συστήματος, και τον πλουτισμό των μεταπρατών που με αεριτζίδικο τρόπο προσέφεραν υπηρεσίες με υψηλή ελαστικότητα ζήτησης σε πανάκριβες τιμές; (εργολάβοι οικοδομών, κέντρα διασκέδασης, έμποροι αυτοκινήτων, ξενοδοχειακές και τουριστικές επιχειρήσεις κλπ).
Όγδοο ερώτημα: Τι ποσοστό του δημοσίου χρέους αφορά καταπτώσεις εγγυήσεων για την κάλυψη δανεισμού επιχειρήσεων; Αληθεύει ότι ξεπερνάει το ποσό των 45 δις ευρώ (15% του συνολικού χρέους);
Ένατο ερώτημα: Θα μας πει ποτέ ο κ Παπανδρέου τι ακριβώς συζητήθηκε στο περίφημο εκείνο προεκλογικό δείπνο με την οικονομική ελίτ; Μήπως τα μέτρα και η δήθεν «χρεωκοπία» σχεδιάστηκαν και αποφασίστηκαν από μια μικρή ομάδα επιχειρηματιών και είναι η βιτρίνα για να μπορέσουν να προχωρήσουν στην μεγαλύτερη αναδιανομή εισοδήματος υπέρ του κεφαλαίου από συστάσεως ελληνικού κράτους;
Δέκατο ερώτημα: Στην Ελλάδα το σύνολο των καταθέσεων ήταν 300 δις ευρώ. Τους τελευταίους μήνες έχει υπολογιστεί ότι έχουν φύγει στο εξωτερικό γύρω στα 10 δις ευρώ. Εφόσον τα επιτόκια στη διεθνή αγορά από τους λεγόμενους «κερδοσκόπους» είναι γύρω στο 5-7% γιατί δεν εκδίδει το δημόσιο έντοκα γραμμάτια μικρής ονομαστικής αξίας (από 3.000 ευρώ) με επιτόκιο 2-4% και να τα διαθέσει απευθείας σε μικροκαταθέτες; Μήπως οι προεκλογικές συμφωνίες ΠΑΣΟΚ – τραπεζιτών περιελάμβαναν και αυτό τον όρο για να μην χάσουν οι Τραπεζίτες το τζάμπα χρήμα;
Ενδέκατο ερώτημα: Μας έχουν πήξει στην προπαγάνδα για την χρεωκοπία του κρατικού τομέα της υγείας. Είναι ή δεν είναι αλήθεια ότι τα ασφαλιστικά ταμεία στην ουσία επιδοτούν τις μεγάλες ιδιωτικές μονάδες υγείας αφού προσφέρουν υψηλότερες τιμές στα ιδιωτικά «θεραπευτήρια» κάνοντας αθέμιτο τον ανταγωνισμό με τα κρατικά νοσοκομεία; Και γιατί οι κυβερνήσεις άφησαν ανεξέλεγκτο το χώρο των προμηθειών της υγείας; Γιατί δεν δημιουργήθηκε ποτέ επιτροπή προμηθειών σε κεντρικό επίπεδο που θα πετύχαινε και οικονομίες κλίμακας και απευθείας διαπραγμάτευση με μονάδες παραγωγής ιατρικού και φαρμακευτικού υλικού χωρίς την μεσολάβηση των ντόπιων αεριτζήδων δήθεν «αντιπροσώπων»;
Δωδέκατο ερώτημα: Στην Αγγλία της Θάτσερ και του Τόνι Μπλερ και στην Αμερική των Ρηγκαν Κλίντον και Μπους τα εργατικά εισοδήματα ισοπεδώθηκαν την εικοσαετία 1980-2000 Μήπως η Ελλάδα αποτελεί το πείραμα πάνω στο οποίο θα βασιστεί το μοντέλο και για τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Για να μπορέσουν οι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις να προσεγγίσουν τα εργατικά κόστη της Ινδίας και της Κίνας;

Με λίγα λόγια κύριοι, Σταματήστε να προκαλείτε την ελληνική κοινωνία και να λέτε ότι το πρόβλημα είναι τα όποια ψευδή δημοσιονομικά στοιχεία εστάλησαν στις Βρυξέλες και οι δήθεν υψηλοί μισθοί και συντάξεις. Το πρόβλημα είναι το πλιάτσικο σε βάρος της δημόσιας περιουσίας και η αναδιανομή του εισοδήματος. Και αυτό που μετράει είναι:

Πρώτον ποιός ωφελείται;
Απάντηση: το μεγάλο κεφάλαιο (μεταπρατικό, ιπποδρομιακό (χρηματιστηριακό), αεριτζίδικο και πάντως όχι παραγωγικό)

Και δεύτερον ποιοί έχουν αναλάβει να κάνουν τη δουλειά;
Απάντηση: Το πλέον ψευδεπίγραφο κομμάτι του πολιτικού συστήματος το νεοφιλελεύθερο ΠΑΣΟΚ της εικοσαετίας του 1990-2010 μαζί με την πολιτικά ανίκανη να ηγηθεί και συρόμενη από τις εξελίξεις Νέα Δημοκρατία.
     



Εδώ σχολιάζεις εσύ!