tromaktiko: Πολυτεχνείο τότε και σήμερα

Τετάρτη 17 Νοεμβρίου 2010

Πολυτεχνείο τότε και σήμερα



Eίμαι ένας νεαρός μαθητής 17 ετών ενός από τα ΓΕΛ της Θεσσαλονίκης. Θα ήθελα να αναφερθώ με λίγα λόγια στην Επέτειο του Πολυτεχνείου όπως την ζώ τα τελευταία χρόνια αλλά και σήμερα.
Με χαρά διαπίστωσα σήμερα πηγαίνοντας στο σχολείο για να τιμήσω την μνήμη των ΕΛΛΗΝΩΝ που έδωσαν την ζωή τους ανεξάρτητα πολιτικών πεποιθήσεων πρίν απο 37 χρόνια, ότι η γιορτή είχε μια άλλη νότα.

Αυτό οφείλεται στουσ καθηγητές που επιμελήθηκαν του θέματος αλλά και της χορωδίας και τους συγχέρω. Εκτός από τα γνωστά κομμάτια(ο δρόμος κτλ) εντύπωση μου έκανε η επιλογή, να τραγουδήσουν το <<Γυρίζω τισ πλάτες μου στο μέλλον>> το οποίο νομίζω ήταν η καταλυλότερη επιλογή γι αυτήν την ημέρα μνήμης.Αυτό γιατί καθώς μας ερχόνταν στο μυαλό όκα όσα έχουμε ακούσει για το πολυτεχνείο μας δημιουργόταν μια απορεία...Πως γίνεται εμείς να είμαστε τόσο ανάξιοι σε σχέση με όλους εκείνους που τότε ξέροντας ότι πιθανώς θα πεθάνουν , πήγαν και πάλ! εψαν για τα 2 μεγαλύτερα αγαθά του λαού μας ανα τους αιώνες την ΕΛΕΥΘΕΡΪΑ και την ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ που μας στερήθηκαν τότε όπως και σήμερα.Βλέπουμε τριγύρω μας όλη την σύψη, τους διεφθαρμένους πολιτικούς, τα σάπια πρότυπα που προβάλλει η τηλεόραση και ξέρετε σίγουρα τι εννοώ, κάποιους κυρίους που ήρθαν χωρίς να με ρωτήσουν ούτε εμένα ούτε εσάς στη χώρα μας και μας υποδούλωσαν, γιατί σήμερα δεν υποδουλώνεις έναν λαό με πολεμικές ενέργειες αλλά μέσω του χρηματοοικονομικού συστήματος κ.α. .

Αλλά το σημαντικότερο είναι η στέρηση της ελευθερίας απο εμάς την νέα γεννιά. Και ποιά ελευθερία εννοώ?την ελευθερία να ονειρευτούμε και να ελπίζουμε για ένα λαμπρότερο μέλλον, να κάνουμε όνειρα για αυτό το κάτι που θέλουμε στη ζωή μας και φυσικά πετώντας μας σε μια πνευματική άβυσσο με ελάχιστες πιθανότητεσ πνευματικής επιβίωσης.

Ας θυμηθούμε λοιπόν εκείνους τους ΕΛΛΗΝΕΣ και όχι τους αριστερούς δεξιούς αναρχικούς κτλ που έδωσαν την ζωή τους τότε και ας πορευτούμε σκεπτόμενοι πως θα καταφέρουμε να αποτινάξουμε τα δεσμά όλςν των σημερινών τυρράνων που καταδυανστεύουν τη χώρα μας.
Και όσο για εκείνους που νοσταλγούν τη δικτακτορία θα ήθελα να τους πω ότι ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΟΥΤΕ ΔΕΞΙΟΣ ΟΥΤΕ ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ ΟΥΤΕ ΑΚΡΟΔΕΞΙΟΣ ΟΥΤΕ ΚΟΜΟΥΝΙΣΤΗΣ ΟΥΤΕ ΑΝΑΡΧΚΟΣ αλλά ένας 17χρονος Έλληνας πολίτης που του στέρησαν τα όνειρα αλλά αντιστέκεται σε αυτό που θέλουν να του επιβάλλουν, πιστεύοντας ακόμα και τώρα σε ένα καλύτερο αύριο.


ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
     



Εδώ σχολιάζεις εσύ!