Εδώ και χρόνια το βλέπαμε να δεσπόζει πάνω στον λόφο που βρίσκεται στην Πλαγιά Αιτ/νιας. Από την Λευκάδα φαίνετε καθαρά από το λιμανάκι της Λυγιάς μιας και ειναι ακριβώς απέναντι.
Πήραμε λοιπόν την απόφαση να πάμε να το επισκεφθούμε. Βγήκαμε από το νησί της Λευκάδας και μετά από μισή ώρα φτάσαμε στο χωριό της Πλαγιάς. Εκεί ρωτήσαμε πως θα πάμε στο... Κάστρο και μας είπαν "Ακολουθήστε τις πινακίδες" Πραγματικά στην επόμενη διασταύρωση υπήρχε πινακίδα που έδειχνε το δρόμο για το κάστρο.
Μια ανατρίχίλα διέτρεξε τα κορμιά μας όταν σταθήκαμε έξω από τα μεγάλα τείχη του κάστρου. Οι πολεμίστρες, οι τρύπες που έριχναν καυτό λάδι στους εχθρούς και οι θέσεις για τον βαρύ οπλισμό έδιεχναν ότι αν χρειαστεί μπορούν να ξαναζωντανέψουν, γεμίζοντας τον αέρα με μυρωδια από μπαρούτι. Η είσοδος ήταν μισοκρυμένη από βάτα ενώ στο έδαφος υπήρχαν παντού σημάδια από πατημασιές ζώων.
Περνώντας από την σκοτεινή είσοδο βγήκαμε στο κυρίως μέρος του κάστρου. Στο κέντρο υπήρχαν μεγάλοι βράχοι και κάποια μικρά δέντρα και θάμνοι ενώ ανάμεσα από τα χορτάρια, πρόβατα έβοσκαν αμέριμνα. Τα τείχη όπως και στο εξωτερικό έτσι και από μέσα ήταν σε πολύ καλή κατάσταση και παντού υπήρχαν σημάδια από τα άλλα κτίσματα που ήταν χτισμένα πάνω σε αυτά. Ενα από αυτά τα κτίσματα υπήρχε ακόμα μισογκρεμισμένο με την είσοδο του να μοιάζει με μικρή σπηλιά . Μπαίνοντας μέσα είδαμε στο βάθος μια άλλη είσοδο που οδηγούσε σε ένα σκοτεινό δωμάτειο. Με αρκετή προσοχή περάσαμε στο σκοτεινό υγρό θάλαμο, ο οποίος μύριζε έντονα μούχλα και κοπριά. Στην ουσία βρισκόμασταν ακριβώς κάτω από τον πύργο του κάστρου. Ο θάλαμος είχε ύψος περίπου 4 μέτρα και από το ταβάνι του κρέμονταν νυχτερίδες. Σε μερικά σημεία είχαν δημιουργηθεί μικροί σταλακτίτες. Ψηλά σε ένα σημείο υπήρχε μια μικρή τρύπα από την οποία έμπαινε ελάχιστο φως. Πιθανόν να χρησίμευε για τον εξαερισμό του θαλάμου.
Ξαναβγαίνοντας στο φως ανεβήκαμε στις πολεμίστρες οι οπόιες από την εξωτερική πλευρά ήταν πάρα πολύ στενές ενώ στο εσωτερικό τους ήταν λίγο μεγαλύτερες σχηματίζοντας έτσι ένα "Δ" και αυτό για να είναι δύσκολο να χτυπήσουν αυτοί που ήταν έξω αυτόν που ήταν πίσω από το τείχος. Σε άλλο σημείο του κάστρου υπήρχε μια τρύπα η οποία ήταν σαν παράθυρο από κάποιο μεγάλο θάλαμο, του οποίου δεν καταφέροαμε να βρούμε την είσοδο.
Καθισμένοι στο κέντρο του κάστρου σκεφτόμασταν. Άραγε πόσοι άνθρωποι να πέθαναν εδώ μέσα, πόσες μάχες να έχουν δει αυτές οι πέτρες ? Ποιός να είχε κάτσει στον βράχο που ακουμπούσαμε εμείς τώρα ?
Ποιος άραγε μπορεί να μας απαντήσει στις παρακάτω ερωτήσεις ? Γιατί αφέθηκε το κάστρο και γκρεμίστηκε ? Γιατί δεν το φροντίζουν ? Γιατί όπως και τό κάστρο του Γρίβα στον Τεκέ , έτσι και τούτο είναι ένα μεγάλο μαντρί για πρόβατα ? Αν ήταν αυτό το κάστρο σε μια άλλη χώρα πως θα το είχαν άραγε ? Σίγουρα δεν θα ήταν στην μοίρα που είναι σήμερα !
Πριν από μερικά χρόνια το κάστρο είχε φωτιστεί και έδειχνε πανέμορφο την νύχτα. Οι προβολέις όμως τώρα βρίσκονται στο χώμα ανάμεσα στους θάμνους, σπασμένοι και άχρηστοι. Πληροφορίες για αυτό το κάστρο εμείς δεν ξέρουμε.Καμία πινακίδα δεν υπήρχε που να γράφει μερικά στοιχεία για αυτό. Στο σχολείο δεν μας είπανε τίποτα για αυτό. Εκδρομή εκεί δεν μας πήγανε ποτέ, μας πήγαιναν στην παραλία για καφέ. Τότε βέβαια άρεσε και σε εμάς να πηγαίνουμε βόλτα στην παραλία. Τώρα όμως δεν μας άρεσε καθόλου που στεκόμασταν έξω από ένα ολόκληρο κάστρο και δεν ξέραμε τίποτα.
Οι μοναδικές πληροφορίες που καταφέραμε και βρήκαμε στο ιντερνετ ήταν αυτές εδώ :
"...Ύστερα έρχεται η οθωμανική προέλαση: Κατά το 1460 ολόκληρη η Ακαρνανία καταλαμβάνεται από τους Τούρκους, εκτός από τη Βόνιτσα. Από τότε και μέχρι την επανάσταση του 1821 η περιοχή μας τελεί υπό οθωμανική κυριαρχία. Αρχικά, μετά το 1460, αποτελεί μέρος του σαντζακίου του Κάρλελι-δηλαδή της περιοχής που ως τότε ανήκε στους Τόκκους- με πρωτεύουσα το Αγγελόκαστρο. Λίγο αργότερα, και συγκεκριμένα μετά την κατάληψη από τους Οθωμανούς της Λευκάδας και της Βόνιτσας το 1479, αποτέλεσε τμήμα του σαντζακίου της Αγίας Μαύρας, το οποίο περιελάμβανε τη Λευκάδα και τη Βόνιτσα «μεθ΄ όλων των περί αυτήν μικρών χωριών». Βέβαια, η Λευκάδα και η Βόνιτσα μετά το 1684 κατελήφθησαν από τη Βενετία αλλά η δική μας περιοχή συνέχισε να παραμένει υπό τον οθωμανικό ζυγό. Στην αρχή του 19ου αιώνα η παραλιακή περιοχή του Δήμου μας, που βρίσκεται απέναντι από τη Λευκάδα, δηλαδή η Πλαγιά και η Περατιά βρέθηκε στο στόχαστρο του Αλή Πασά, που την χρησιμοποίησε ως ορμητήριο για τη ατελέσφορη, τελικώς, επιχείρηση κατά της Λευκάδας το 1807. Κατάλοιπα αυτής της περιόδου είναι τα δύο κάστρα, που έκτισε ο περιβόητος βεζύρης: του Αγίου Γεωργίου στην Πλαγιά και το κάστρο του Τεκέ στη Περατιά..." πηγή
"...Στις δυτικές υπώρειες της Πλαγιάς υπάρχει το τούρκικο ομώνυμο οχυρό. Τον Μάιο του 1821 πολιορκήθηκε, μαζί με το οχυρό του Τεκέ, από τον Γ.Τσόγκα που τελικά το κατέλαβε..." πηγή
Νίκος Καββαδάς - Αλέξης Κοκκίνης
mylefkada
http://bonitsapress.blogspot.com/2010/11/blog-post_2080.html
