Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν τα κέντρα παιδικής μέριμνας των οποίων ακόμα και οι αποθήκες τροφίμων είναι άδειες. Τα παιδιά βλέπουν το καθημερινό φαγητό τους να βαίνει συνεχώς μειούμενο και οι διευθύνσεις των ιδρυμάτων αυτών δεν μπορούν να κάνουν τίποτα μιας και οι επιχορηγήσεις είναι ελάχιστες και δίνονται με δόσεις. Φτάσανε μάλιστα πολλά από αυτά να περιμένουν από τις προσφορές ιδιωτών αλλά ακόμα και της εκκλησίας. Αίσχος! Είπαμε εντάξει το μνημόνιο αλλά να χτυπιεται έτσι αλύπητα η κοινωνική πρόνοια; τι θα γίνει με αυτή την κατάσταση; δεν μπορούν να καταλάβουν ότι η παιδεία, η υγεία και η κοινωνική πρόνοια αποτελούν τα στηρίγματα του συνόλου της κοινωνίας μας; στον μεσαίωνα θέλουν να μας οδηγήσουν;
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
