Δεν το βλέπετε και στην πράξη? Τόσα χρόνια Ιστορίας έχουμε, ΠΟΤΕ είδατε η κάλπη να χρησιμοποιήται για το καλό της πατρίδας?
Το θέμα της ψήφου, έχει διαβρωθεί με πολλούς μύθους:
Μύθος 1: Η ψήφος, μέσω δημοκρατικών διαδικασιών, είναι πάντα καλό για το κράτος.
-------------------
Η αλήθεια είναι ότι ΜΟΝΟ όταν ο ψηφοφόρος είναι ώριμος, έχει παιδεία και ήθος, ΤΟΤΕ ΜΟΝΟΝ η δημοκρατία αποδίδει όφελος. Σήμερα, με την συντριπτική πλειοψηφία να ξημεροβραδιάζεται στις καφετέριες, στα γήπεδα, μπροστά στο big brother ή το Greek Idol, ή τις σαχλό σειρές κλπ, ΤΙ ΚΡΙΣΗ να έχει? Πείτε μου τι?
Έχετε αναρωτηθεί ποτέ τι αποτέλεσμα έχουν οι εκλογές όταν οι ψηφίζοντες είναι το λιγότερο άσχετοι και το περισσότερο αποβλακωμένοι?
Μύθος 2: Η Δημοκρατία αρκεί ως πολίτευμα.
-------------------
Η Δημοκρατία, όπως και οι εκλογές αποδίδουν καλό ΜΟΝΟΝ όταν οι εκλέγοντες και οι εκλεγόμενοι είναι ηθικοί πολίτες. Εάν δεν είναι, βλέπε τις τελευταίες δεκαετείες....
Μύθος 3: Η Ψήφος είναι δικαίωμα του κάθε Έλληνα πολίτη.
-------------------
Νομικά και ηθικολογικά βεβαίως είναι. Αλλά αναρωτηθείτε λιγάκι, είναι ηθικώς πραγματικά σωστό να δίνουμε στον εαυτό μας τέτοιο δικαίωμα?
Υπάρχουν δύο διαστάσεις στο θέμα: Το κοινωνικό δικαίωμα στην ψήφο, και το προσωπικό δικαίωμα στην ψήφο.
Καλώς να μας το δίνει το κράτος, αλλά πρέπει να το δίνουμε και στον εαυτό μας?
Να εξηγήσω τι εννοώ ακριβώς:
Παράδειγμα 1: Λένε μερικοί, ότι οι πρόσφατες εκλογές είναι αντιμνημονιακές. Όταν λοιπόν, κάποιος πολίτης, θέλει να ψηφίσει υπέρ ή κατά του μνημονίου, δεν είναι ΗΘΙΚΑ υποχρεωμένος να το έχει διαβάσει? Δεν είναι, ακόμα πιο σημαντικά, ΗΘΙΚΑ υποχρεωμένος να το έχει καταλάβει κιόλας? Εάν όχι, τότε, δεν είναι τουλάχιστον ανεύθυνος που θεωρεί ότι πρέπει να ψηφίσει υπέρ ή κατά?
Παράδειγμα 2: Φανταστείτε την περίπτωση να υπάρξει δημοψήφισμα για την έξοδο από την ΟΝΕ ή όχι.
Δεν θα θεωρούσατε απολύτως αναγκαίο ο κάθε άνθρωπος που ψήφιζε να ξέρει τουλάχιστον για το τι ακριβώς ψηφίζει? Δηλαδή, δεν πρέπει να έχουμε όλοι μας τουλάχιστον στοιχειώδεις γνώσεις για το τί εστί ΟΝΕ, ποιός αποφασίζει τι γίνεται στην ΟΝΕ, ποιός την διευθύνει, με ποιούς όρους, καταστατικά κλπ. κλπ.?
Στις δύο περιπτώσεις παραπάνω, δεν νομίζετε ότι ΟΛΟΙ αυτοί που παρακαλάτε να ψηφίσουν ή να μην ψηφίσουν κοροϊδεύουν ή τουλάχιστον επηρεάζουν ανεύθυνα ολόκληρη την χώρα εάν ψηφίζουν χωρίς να ξέρουν τίποτα για το τι ακριβώς ψηφίζουν?
Μύθος 4: Είναι πάντα καλό να ψηφίζουν όσοι περισσότεροι είναι δυνατόν. Ή όπως λέει και ο λαός, ο λαός είναι σοφός όταν ψηφίζει...
---------------------
Λογικά, εάν έχουμε 51% ηλίθιους τότε κερδίζει η βλακεία, σωστά? Και αντιστοίχως, όταν έχουμε 51% υπεύθυνους πολίτες τότε κερδίζει η λογική.
Λάθος. Δεν είναι τόσο απλό. Υπάρχουν κόμματα, παρατάξεις, υπάρχουν άνθρωποι που δεν ξέρουν τι να ψηφίσουν και γιατί και παρόλα ταύτα τυγχάνει να ψηφίσουν την όποια καλύτερη δυνατή ψήφο για κάποιες εκλογές. Σωστά?
Οπότε, που το ξέρουμε ότι ο λαός ψηφίζει πάντα σωστά? Η πραγματική απάντηση είναι ότι δεν το ξέρουμε...
'Η μάλλον, δεν το ξέρουμε μέχρι να είναι πολύ αργά...
Ας πάρουμε την πρόσφατη ιστορία... Μερικές δεκαετίες έχουν περάσει από την δικτατορία (που βεβαίως δεν υποστηρίζω). Τι έχουμε πραγματικά καταφέρει με την εκλογική διαδικασία? Αναρωτηθήκαμε καθόλου, ποτέ τι τρομερά λάθη έχουμε κάνει ως λαός βασισμένοι στα ιστορικά στοιχεία και το τι μας έχει μείνει στο χέρι σήμερα, και πολύ πιο σημαντικά το τι θα παραδώσουμε στα παιδιά μας?
Κρατικά και ιδιωτικά χρέη, πλήρης απουσία βιομηχανίας και εργασίας που παράγει, χιλιάδες επί χιλιάδων Ελλήνων που διαπρέπουν στο εξωτερικό αλλά μαραζώνουν στην Ελλάδα, μίζες που πάει σύννεφο, διαφθορά που δεν έχει όρια κλπ. κλπ.
Οπότε? Είμαστε σίγουροι ότι το "σύστημα" που έχουμε τώρα, και οι φτηνές και αόριστες συμβουλές του να ψηφίζουμε ή να μην ψηφίζουμε έχουν πράγματι αξία? Πιστεύουμε πραγματικά αυτά που λέμε?
Είμαστε σίγουροι λοιπόν ότι πάντα ξέρει καλύτερα ο λαός? Ακόμα και όταν είναι παράλυτος στο κρεβάτι της άγνοιας και πνευματικού ύπνου?
Μύθος 5: Το πολίτευμα μας, σέβεται την δημοκρατία και τον μηχανισμό της κάλπης. Το ίδιο και οι πολιτικοί.
Μέγα λάθος. Εάν το πολίτευμα μας πραγματικά σεβόταν την γνώμη του λαού, δεν νομίζετε ότι θα τον ρώταγε λιγάκι πιο συχνά?
Να το πω αλλιώς. Ας πούμε ότι έχω μία ομάδα φίλων. Μιά μέρα λοιπόν τους παρουσίαζω ένα "σύνταγμα" όπου υποστηρίζω ότι η ομάδα αυτή των φίλων μου, είναι κυρίαρχοι. Επίσης, εξηγώ μέσα σε αυτό το "σύνταγμα" ότι εκτιμώ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ την γνώμη τους. ΤΟΣΟ πολύ λέω ότι την εκτιμώ, που αποφασίζω να αποκαλέσω την σχέση μας δημοκρατική...
Αλλά εδώ είναι και το παράδοξο: Πρακτικά τους συμβουλεύομαι ΜΟΝΟ μία φορά στα τέσσερα χρόνια. Αλλά για να κάνω χειρότερα τα πράγματα, όταν τους ρωτάω, δεν τους ρωτάω την γνώμη τους ευθέως, αλλά τους ρωτάω άσχετα πράγματα, όπως π.χ. "Ποιό κουτάκι σας αρέσει σήμερα? Το Μπλε, το Πράσινο, Το Κόκκινο ή κανένα από αυτά? ". Παίρνω λοιπόν την απάντηση και τους δίνω ΟΛΟΥΣ το κουτάκι του ιδίου χρώματος, για να παίζουν μέχρι την επόμενη τετραετία...
Τρελό έτσι? Αλλά έτσι γίνεται και με το πολίτευμά μας. Για σκεφτείτε λίγο, ΤΙ θα γινόταν εαν μας ρώταγαν ευθέως εάν θέλουμε το μνημόνιο ή όχι? Ένα "απλό" ναι ή όχι. Νομίζετε ότι θα είχαμε τέτοια αποχή? Εγώ νομίζω όχι. Για θυμηθήτε, ΠΟΤΕ είχαμε τελευταία φορά δημοψήφισμα μη κομματικό σε αυτήν την χώρα? Δεν σας φαίνεται παράξενο, αφού εμείς οι Έλληνες ορίσαμε το τι εστί Δημοκρατία?
Και πιο σημαντικά, στην απόλυτα καθοριστική αυτή στιγμή, ΓΙΑΤΙ δεν ρωτούν τον λαό ευθέως? Μήπως παίζεται κάτι άλλο εδώ?
Μύθος 6: Η ψήφος από τον λαό δεν έχει νόημα να σε πιο σύντομα διαστήματα, γιατί χρειάζεται χρόνος για να υλοποιήσουν τα σχέδια της η εκάστοτε κυβέρνηση.
Να είμαστε σοβαροί για λίγο τουλάχιστον. Πριν είχαμε την ΝΔ. Τώρα έχουμε την τρόικα. Το ερώτημα είναι είδατε κανένα σχέδιο για ανάπτυξη της οικονομίας? Είναι το πιο σημαντικό θέμα και όλοι το αγνοούν. Η ανάπτυξη και η πραγματική προοπτική ανάπτυξη, και δουλειές δημιουργεί, και τα χρέη ξεπληρώνει... Αλλά είδατε εσείς κάτι τέτοιο τις τελευταίες δεκαετίες ? Μάλλον το αντίθετο βλέπουμε...
Μύθος 7: Οι πολιτικοί αγαπούν την πατρίδα.
Δεν θα μιλήσω για τους κλέφτες και τους προδότες... Απλά θα αναφέρω κάτι άλλο πιο απλό:
Έχετε αναρωτηθεί που βρίσκωνται αυτήν την στιγμή όλοι αυτοί οι πολιτικοί που πρίν λίγα χρόνια μόνο μας διαβεβαίωναν ότι κάνουν τα πάντα για την πατρίδα? Πού βρίσκονται αλήθεια? Η πολύ απλή αλήθεια, είναι ότι κάπου δουλεύουν, κάτι κάνουν, ΑΛΛΑ όμως ΤΙΠΟΤΑ για την πατρίδα... Που νομίζετε ότι εξαφανίστηκε όλη αυτή η αγάπη προς την Πατρίδα? Η απάντηση, είναι απλή... Δεν υπήρχε πραγματικά ΠΟΤΕ. Απλά η θητεία τους ήταν ένα επάγγελμα...
Παραδείγματα: Που βρίσκεται αυτήν την στιγμή ο Σημίτης? Ο Καραμανλής? Ο εκατοντάδες πολιτικοί που μας έλεγαν τόσα? Πού? αν ήταν πραγματικά αλήθεια δεν νομίζετε ότι θα τους ακούγαμε κάπου κάπου να παράγουν κάποιο σημαντικό αποτέλεσμα? Και που ήταν πριν? Π.χ. οι νυν υπουργοί ΠΟΥ ήταν τόσο καιρό? Γιατί δεν τους ακούσαμε να ξεσχίζωνται για την Πατρίδα κάνοντας οργανώσεις, έργα και προσπάθειες που βοηθούν? Πού, πραγματικά είναι όλες αυτές οι στρατιές από δεξιούς, αριστερούς, σοσιαλιστές, ακροδεξιούς, πράσινους κλπ. κλπ. που έχουν περάσει μπροσ! τά μας τόσα χρόνια? Θα έλεγαν κανείς ότι πέθαναν... ΤΟΣΟ άπρακτοι είναι...
Φυσικά υπάρχουν και μερικές εξαιρέσεις, αλλά θα το διαπιστώσετε, γιατί ΑΚΡΙΒΩΣ είναι εξαιρέσεις...
Συμπεράσματα:
1) Η αλήθεια είναι ότι χωρίς υπεύθυνους πολίτες η Δημοκρατία, αυτή η λίγη που έχουμε στην πραγματικότητα, μπορεί να είναι, και έχει αποδειχτεί ότι είναι καταστροφική...
2) Όταν είναι σημαντική περίπτωση, το πολίτευμα ΔΕΝ μας αφήνει να είμαστε κυρίαρχοι.
3) Τι περιμένουμε πραγματικά όταν θεωρούμε ότι το να ψηφίσουμε ή να μην ψηφίσουμε είναι καλό? Περιμένουμε μετριοπαθείς εξελίξεις? Η περιμένουμε η Ελλάδα να μεγαλουργήσει? Παράξενο που το σκέφτομαι καν έτσι?
4) Μήπως η λύση είναι στο τι κάνουμε κάθε μέρα σε πράξεις και σε έργα? Τι κάναμε σήμερα για την πατρίδα? Τι???
ΝΑΙ!!! Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΕΓΑΛΟΥΡΓΗΣΕΙ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΡΕΛΗ ΙΔΕΑ, ΑΛΛΑ ΠΑΡΤΕ ΤΟ ΧΑΜΠΑΡΙ, ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ, ΦΥΣΙΚΩΝ ΑΓΑΘΩΝ!!!!
Η ψήφος και οι εκλογές αποδίδουν ΜΟΝΟ εάν έχουμε αποκτήσει ωριμότητα ως κράτος και ως πολίτες...
Ο Κάποιος Άλλος
