Υπερασπιζομαι τους εργαζομένους αλλά μου έχει κάνει τρομερή εντύπωση το εξής γεγονός που έχω διαβάσει αρκετές φόρες σε εφημερίδες. Αν ο υπουργός Α, αποφασίσει να συγχωνεύσει κάποιες υπηρεσίες διότι διαπιστώνει ότι θα μπορούσαν να εξοικονομηθούν χρήματα, θα μειωθεί η γραφειοκρατία, θα λειτουργήσει αποτελεσματικότερα η οργάνωση και θα αναβαθμιστεί η εξυπηρέτηση των πολιτών, και προτείνει να υπάρξουν μετατάξεις από την μια υπηρεσία στην άλλη, δεν μπορώ να καταλάβω για ποιο λόγο αντιδρούν τόσο έντονα οι εργαζόμενοι, αν το πρόβλημα είναι μόνο η μετάταξη και δεν θίγονται με άλλους τρόπους (π.χ. οικονομικά, εργασιακά κτλ)… Δεν είμαι στην θέση τους και δεν έχω απολυτή γνώση αλλά δεν μου φαίνεται παράλογο. Ο εργαζόμενος δεν χάνει τη θέση, αναλαμβάνει κάποια αλλά καθήκοντα σε κάποια αντίστοιχη θέση (υποθέτω). Στον ιδιωτικό τομέα πως γίνεται αυτό? Αν ένα υποκατάστημα μιας επιχείρησης δεν είναι βιώσιμο μπορεί να κλείσει και οι εργαζόμενοι να δουλέψουν σε κάποιο άλλο υποκατάστημα…
Στην τελική αν όντως ο δημόσιος τομέας δουλεύει τόσο καλά και δεν υπάρχουν προβλήματα ας μην αλλάξουμε τίποτα. Να συνεχίσουμε με αυτούς τους ρυθμούς και αυτή την οργάνωση και να δούμε ποσό μπροστά θα τραβήξουμε.
Υ.Γ. Μια μικρή σημείωση θα ήθελα να κάνω. Από την πρόσφατη απογραφή των δημοσίων υπαλλήλων είδαμε ότι έχουμε περίπου 770.000 άτομα. Μήπως γνωρίζετε πόσους υπάλληλους έχει η Google, Microsoft, IBM, General Electric, Ford? (πολυεθνικές εταιρίες με παγκόσμια εμβέλεια, ένα τεράστιο πελατολόγιο και εύρος εργασιών). Μην βιαστείτε να πείτε…. Κατ’ αντιστοιχία 23.000/ 89.000/ 400.000/ 305.000/ 176.000. Η σύγκριση με το δημόσιο τομέα μπορεί να μην είναι εύστοχη, αλλά ας έχουμε στο μυαλό μας αυτά τα νούμερα….
