Παντού ακούς για το πνεύμα των Χριστουγέννων, το εορταστικό κλήμα αλλά την ανεργία που περιμένει στην γωνία ποιος την είδε; Τελειώνει ο χρόνος μας και αρχίσουμε να μετράμε ανάποδα την μέρα που θα ξημερώσει και δεν θα πάμε πάλι για δουλειά. Προχθές ήρθε με fax στην δουλειά μου το μαγικό χαρτάκι που έλεγε ότι ''σας ευχαριστούμε αλλά δεν επιθυμούμε να συνεχίσουμε την συνεργασία μας μετά την λήξει της σύμβασης η οποία λήγει στις 31/12/2010'' και έτσι απλά θα μας πετάξουν στον δρόμο χωρίς να υπολογίζουν τα χρόνια (όσα και αν είναι αυτά) που ματώσαμε για να προσέχουμε τις επιχειρήσεις τους, χωρίς να υπολογίζουν τα ξενύχτια που ρίξαμε, χωρίς να υπολογίζουν το κίνδυνο όταν κυνηγάγαμε τους αθίγγανους από τις αυλές των επιχειρήσεων τους.. Ας είναι.. κανείς δεν χάνετε έλεγε ο παππούς μου και θα συνεχίζω να ψάχνω με περισσότερη αισιοδοξία (όση μου έχει απομείνει) για να προσφέρω το καλύτερο στην οικογένεια μου..
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
