Και μόνο που αναρωτιέμαι αντιλαμβάνομαι την παθογένεια του ελληνικού πρωταθλήματος. Σε μια προσπάθεια ανασκόπησης των τριών... τελευταίων αναμετρήσεων του ΑΡΗ με Ηρακλή, Κέρκυρα και Πανσερραϊκό δεν μπορώ παρά να θέσω υπό αμφισβήτηση το επίκεντρο του ενδιαφέροντος της ελληνικής Superleague. Συγκεκριμένα, από τον αγώνα του Καυτανζογλείου ανακαλώ την εικόνα των μπεκ και τους τραυματισμούς των παικτών του Ηρακλή, από τον αγώνα με την Κέρκυρα η μνήμη μου εστιάζει στην ακύρωση του γκολ που σημείωσε ο Παρασκευαϊδης στις καθυστερήσεις, ενώ από το διήμερο αγώνα με τον Πανσερραϊκό πέρα από το ομιχλώδες τοπίο ανακαλώ μόνο τη σκηνή της εισόδου μέλους της αποστολής της ομάδας των Σερρών στον αγωνιστικό χώρο και το ακόλουθο επεισόδιο με το Μίσελ!
Αναρωτιέμαι, λοιπόν, ποιο είναι πραγματικά το επίκεντρο του ενδιαφέροντος του ελληνικού πρωταθλήματος και αναρωτιέμαι διότι και από τις τρεις αναμετρήσεις απουσίαζε παντελώς το ποδοσφαιρικό θέαμα. Σε μια προσπάθεια να παρακολουθήσω το δύσμοιρο ελληνικό πρωτάθλημα αναλώνω την προσοχή μου σε “unfair” αγωνιστικές και εξωαγωνιστικές συμπεριφορές, σε σκοπιμότητες, σε διαιτητικά λάθη, σε απρεπείς παραγοντισμούς και γενικά σε ζητήματα που σε ξένα πρωταθλήματα θεωρούνται ήσσονος σημασίας στη χώρα μας, όμως, λόγω του ελλειμματικού ποδοσφαιρικού θεάματος, αποτελούν τα πλέον αξιομνημόνευτα στοιχεία των αναμετρήσεων.
Τείνω, λοιπόν, να πιστέψω πως εάν ως δια μαγείας εκλείψουν τα “παραποδοσφαιρικά” αυτά φαινόμενα που βρίσκονται κάθε αγωνιστική στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος το φιλοθεάμον ποδοσφαιρικό κοινό θα απολέσει κάθε ενδιαφέρον, όπως συνέβη και στο πρωτάθλημα μπάσκετ.
http://sundaysportstories.blogspot.com
