Η αλήθεια όμως είναι λίγο διαφορετική...
Ο ανθρώπινος νους κατα τη διάρκεια της ημέρας, περνάει από διάφορες φάσεις μεταξύ των δύο άκρων που είναι η πλήρης εγρήγορση από τη μία πλευρά και ο ύπνος από την άλλη... Στην πρώτη περίπτωση (π.χ. αποφυγή ατυχήματος) η συνείδηση μας είναι όλη στρατευμένη για τη συγκεκριμένη στιγμή, ενώ στη δεύτερη (χαλαρή διάθεση) η συνείδηση υποχωρεί δημιουργώντας χώρο για το ασυνείδητο. Αποσύρεται δε πλήρως σε κατάσταση ύπνου. Οι καταστάσεις αυτές όμως δεν είναι "ψηφιακές" (αληθείς / ψευδείς ή ενεργοποιημένες / απενεργοποιημένες αν προτιμάτε), αλλά "αναλογικές", δηλαδή περιλαμβάνουν όλες τις ενδιάμεσες καταστάσεις συνείδησης που υπάρχουν ανάμεσα στην εγρήγορση και τον πλήρη βαθύ ύπνο.
Σε πολλούς από εμάς (σε εμένα συνέχεια) τυχαίνει όταν οδηγούν στο δρόμο να περάσουν τη στροφή στην οποία ήθελαν να στρίψουν, χωρίς να στρίψουν. Αυτό, όσο και εάν σας φαίνεται περίεργο, οφείλεται στο γεγονός ότι όταν οδηγούμε σε ίσιο "βαρετό" δρόμο, η συνείδηση μας "πέφτει" αμέσως σε κατάσταση ύπνωσης. Αυτό συμβαίνει επειδή η ικανότητα οδήγησης είναι μια ασυνείδητη ικανότητα.
Η μάθηση στον άνθρωπο πραγματοποιείται σε τέσσερα στάδια:
1. Ασυνείδητη ανικανότητα (δεν ξέρω ότι δεν ξέρω να οδηγώ, πριν δω αυτοκίνητο)
2. Συνειδητή ανικανότητα (ξέρω ότι δεν μπορώ να οδηγήσω αυτοκίνητο μόλις δω ένα)
3. Συνειδητή ικανότητα (ο νέος οδηγός που είναι σε πλήρη εγρήγορση και συνείδηση)
4. Ασυνείδητη ικανότητα (οδηγώ τόσο καλά, που το μυαλό και το σώμα μου οδηγούν "μόνα τους")
Οταν σε μια ικανότητα έχουμε εξασκηθεί τόσο πολύ ώστε να την κάνουμε ¨μηχανικά" (όπως συνηθίζουμε να λέμε) τότε μπορούμε να θεωρήσουμε ότι μας έχει γίνει ασυνείδητη ικανότητα. Αυτό ισχύει για το ποδήλατο (δεν ξέρουμε πως το καταφέραμε, όταν όμως αποκτήσουμε την ικανότητα της ποδηλασίας δεν την ξεχνάμε ποτέ - μας έγινε ασυνείδητη ικανότητα) και το σέξ (για το οποίο δε θα δώσω περαιτέρω διευκρινήσεις...)
Κάθε φορά που εκτελούμε μια εργασία που απαιτεί την ασυνείδητη ικανότητα μας, ο συνειδητός νους μας, αδράτει την ευκαιρία να "ξεκουραστεί" και αποσύρεται στο παρασκήνιο αφήνοντας τον ασυνείδητο νου να κάνει τη δουλειά. Η κατάσταση αυτή που ενεργοποιείται, είναι μια κατάσταση ύπνωσης. Η κατάσταση ύπνωσης μοιάζει πολύ με την ονειροπόληση (που είναι και αυτή μια κατάσταση μέτριας ύπνωσης) και μπορεί να διαφέρει σε "ένταση" από ελαφριά ονειροπόληση, πλήρη απομόνωση του συνειδητού νου (βυθισμένος στον κόσμο του), υπνηλία και τέλος ύπνος.
Ακόμα και ο ύπνος έχει επίπεδα, από τον "ελαφρύ" ύπνο (από τον οποίο ξυπνάμε εύκολα), μέχρι τον βαθύ ύπνο (που δεν ξυπνάμε με τίποτα). Οι επιστήμονες που ασχολούνται με αυτά τα θέματα ανακάλυψαν ότι σε κάθε κατάσταση ύπνωσης, αντιστοιχεί μια συχνότητα λειτουργίας του εγκεφάλου.
Η ύπνωση λοιπόν είναι μια κατάσταση γνώριμη και φυσιολογική για κάθε άνθρωπο, και όχι μια εξωπραγματική εμπειρία όπως πολλοί από εμάς ίσως πιστεύουμε. Με λίγη εξάσκηση στην αυτό-ύπνωση, είμαστε σε θέση να ελέγχουμε τη διανοητική μας κατάσταση κατα βούληση.
Η τέχνη της θεραπευτικής ύπνωσης είναι πολύ παλιά, τελειοποιήθηκε από τον Μπρόϋερ και τον Φρόυντ που διαπίστωσαν ότι μπορούσαν να θεραπεύσουν ήπιες ψυχικές ασθένειες (κυρίως νευρώσεις και υστερία) δίδοντας στον ασθενή εντολές θεραπείας (υποβολές) σε κατάσταση ύπνωσης. (Και εκμαιεύοντας τα μυστικά του πράγμα που δεν ενδιαφέρει στο άρθρο αυτό). Η ύπνωση καταργήθηκε σαν θεραπευτική μέθοδος και έδωσε τη θέση της στην ψυχανάλυση, διότι ήταν μεν γρήγορη αλλά είχε παροδικά αποτελέσματα ενώ η ψυχανάλυση ήταν μεν πολύ πιο χρονοβόρα, αλλά είχε μόνιμα θεραπευτικά αποτελέσματα και ταυτόχρονα βελτίωνε την προσωπικότητα του ασθενούς.
Αυτό που είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε, είναι ότι όταν είμαστε υπνωτισμένοι, ΔΕΧΟΜΑΣΤΕ ΥΠΟΒΟΛΕΣ, δηλαδή προφορικές εντολές, οι οποίες καταχωρούνται κατ΄ευθείαν στο υποσυνείδητο χωρίς να περάσουν από τα στάδια λογικής επεξεργασίας που περνάνε όλες μας οι σκέψεις. Οταν λοιπόν κάποιος μας φέρει σε κατάσταση ύπνωσης ή αν προτιμάτε μας "πιάσει στον ύπνο" και ενόσω είμαστε υπνωτισμένοι μας δώσει εντολή να κάνουμε κάτι, όταν έρθει η ώρα που προστάζει η εντολή που πήραμε, θα νοιώσουμε ότι πρέπει να κάνουμε κάτι και μάλλον θα θυμηθούμε τι είναι αυτό το κάτι, θα το κάνουμε, χωρίς να αναρωτηθούμε το γιατί. Είναι πολύ απλή διαδικασία και αν σκεφτείτε, θα την αναγνωρίσετε στον εαυτό σας.
Ο βαθμός δεκτικότητας σε υποβολή είναι πολύ διαφορετικός από άτομο σε άτομο και έχει να κάνει κυρίως με τη φύση του ατόμου (κυριαρχική / υποτακτική φύση)
Με την πάροδο ετών, ανακαλύφθηκαν τρόποι για να μεταβάλουμε την νοητική κατάσταση των ατόμων χωρίς τη χρήση ψυχαναλυτικού καναπέ, χρησιμοποιώντας ηχητικά και οπτικά μηνύματα, συνήθως από εικόνες και ήχους στους οποίους εστιάζεται η προσοχή μας. Μόλις όλη μας η συνείδηση εστιαστεί σε μια εικόνα (ή έναν ήχο), τότε αυτομάτως αλλάξει η νοητική μας κατάσταση.
Ολα τα παραπάνω μπορείτε να τα δοκιμάσετε μόνοι σας, εστιάζοντας τη ματιά σας σε ένα σημείο για πολλή ώρα, χωρίς να αποσπάται η προσοχή σας από θορύβους κ.λ.π. Η εικόνα της ανάρτησης (που είναι στατική εικόνα) είναι ένα καλό σημείο να εστιάσετε. Βυθιστείτε μέσα της και παρατηρείστε την αλλαγή στον τρόπο που αισθάνεστε το σώμα σας. Δείτε πως θολώνει το περιβάλον όσο κοιτάτε την εικόνα. Η ύπνωση είναι μια διαδικασία λεπτή και απλή. Είναι έμφυτη σε όλους τους ανθρώπους και επιτυγχάνεται εύκολα. Μπαίνετε σε κατάσταση ελαφριάς ύπνωσης πολλές φορές την ημέρα. Απλώς δεν το ξέρετε, ή δεν το ονομάζετε έτσι.
Οι φίλοι μας οι διαφημιστές λοιπόν, που ξοδεύουν κάθε χρόνο πακτωλούς χρημάτων για να μάθουν πως λειτουργεί το μυαλό μας, ανακάλυψαν τρόπους με τους οποίους μπορούν να μας βάλουν σε κατάσταση ήπιας ύπνωσης όταν παρακολουθούμε τηλεόραση.
Το κόλπο (όπως όλα τα κόλπα του συστήματος) είναι απλό: Σε βάζω σε κατάσταση ύπνωσης και σου δίνω εντολή να καταναλώσεις τα προϊόντα μου.
Και δυστυχώς η χρήση της ύπνωσης με την τηλεόραση δεν περιορίζεται στην αγορά εμπορευμάτων, αλλά επεκτείνεται στην τοποθέτηση εντολών στο μυαλό μας που σα σκοπό έχουν να αλλάξουν συνολικά τη συμπεριφορά μας και να μας μετατρέπουν σιγά σιγά από ανθρώπους σε καταναλωτές.
Από ελεύθερους ανθρώπους, σε φοβισμένα πλάσματα που θα αρκεστούν σε ένα κομμάτι ψωμί αρκεί να μην τους πάρει κανείς τον καναπέ και την τηλεόραση τους...
Οποιος προσέχει λίγο τη λεπτομέρεια, ίσως έχει παρατηρήσει τον μονότονο τρόπο με τον οποίο μιλάνε οι γνωστοί παρουσιαστές. Τυχαίο; Δεν είναι τυχαίο, αφού ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΝΑ ΜΙΛΑΝΕ ΕΤΣΙ, ΤΟΝ ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΑΙ αν αυτό σας λέει κάτι. Ο τόνος της φωνής διατηρεί την ύπνωση στην οποία μας υποβάλουν...
Επαψα πια να ασχολούμαι με το θέμα. Οταν συνειδητοποίησα τον τρόπο με τον οποίο παίζουν με το μυαλό μας, θύμωσα. Οταν συνειδητοποίησα ότι το ίδιο κάνουν και με το μυαλό των παιδιών μας (που λόγω ηλικίας έχει ακόμα μικρότερες αντιστάσεις από το δικό μας), αποφάσισα να μην ξαναδώ τηλεόραση.
Ακολουθεί ένα πολύ ενδιαφέρον βίντεο, το οποίο εκτός των πληροφοριών που παραθέτει, είναι και το ίδιο (το βίντεο) ένα demo υπνωτιστικών τεχνικών, αφού το βίντεο αυτό φέρνει το θεατή σε κατάσταση ελαφριάς ύπνωσης.
Δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας, γιατί το βίντεο αυτό μας υποβάλλει σε ύπνωση με έναν τρόπο που γίνεται αντιληπτός. Δείτε το μια φορά με υπότιτλους (αν δεν γνωρίζετε Αγγλικά) και στη συνέχεια απενεργοποιήστε τους υπότιτλους, χαλαρώστε και ξαναδείτε το. Θα αντιληφθείτε την αλλαγή στην νοητική σας κατάσταση. Η νοητική σας κατάσταση θα επανέλθει μόλις τελειώσει το βίντεο. Η αλλαγή κατάστασης είναι ήπια και δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας...
Οπως λέει και το βιντεο, ο μόνος τρόπος να προστατευθούμε από την υποβολή είναι να καταλάβουμε πως δουλεύει το όλο πράγμα...το μυαλό μας...
Το παρακάτω βίντεο μιλάει για ψυχολογικές επιχειρήσεις γενικά και πέραν της ύπνωσης και εξηγεί τον τρόπο με τον οποίο μας εμφυτεύουν εντολές στο μυαλό χρησιμοποιώντας την τεχνική της αυθεντίας και την επανάληψη, με αιχμή την τηλεόραση, μας αλλάζουν τον τρόπο σκέψης και την συμπεριφορά. Δείτε το, και ΠΕΤΑΞΤΕ ΤΗΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΣΑΣ!
http://thalamofilakas.blogspot.com
