Τίποτα δεν είναι ίδιο....Το νιώθεις, το αισθάνεσαι...
Στον τόπο της χαράς, της φιλοξενίας, του κεφιού, κανείς δεν είναι πια χαρούμενος... Τα πρόσωπα είναι σκυθρωπά, οι ώμοι είναι γερτοί από τις έγνοιες. Τα παράθυρα κλειστά από τον φόβο των βάρβαρων λαθροφερμένων και οι καρδιές ακόμα πιο κλειστές από μια στενοχώρια πρωτόγνωρη και μεγάλη. Οι παλιοί λένε ότι ούτε ο πόλεμος δεν τους είχε σκιάξει τόσο...γιατί ο εχθρός ήταν ένας, ενώ τώρα οι εχθροί είναι πολλοί. Είναι οι δικοί μας και οι άλλοι...
Μετέτρεψαν την χώρα σε νεκροταφείο. Ο Παπανδρέου αν δεν σταδιοδρομούσε ως προδότης Πρωθυπουργός, θα μπορούσε να γινόταν κοράκι σε γραφείο τελετών... Εξάλλου τώρα πια έχει την επαγγελματική εμπειρία...10.000.000 ψυχές έχει θάψει...
http://agiovasilema.blogspot.com/2010/11/blog-post_25.html
