Το όριο για την αλιεία του πανάκριβου ψαριού στον ανατολικό Ατλαντικό μειώνεται από τους 13.500 τόνους φέτος στους 12.900 τόνους το 2011, αποφάσισε η Διεθνής Επιτροπή για τη Διατήρηση των Θυννοειδών Ατλαντικού (ICCAT).
«Η λέξη "Διατήρηση" πρέπει να αφαιρεθεί από το όνομα της ICCAT» ήταν το οργισμένο σχόλιο του Όλιβερ Νόουλς της Greenpeace.
«Η έκβαση [των διαπραγματεύσεων] επιβεβαιώνει ότι οι μέρες του ερυθρού τόνου είναι μετρημένες» είπε στο AFP.
Την απογοήτευσή του εξέφρασε και ο διαπραγματευτής των ΗΠΑ (οι οποίες πάντως δεν έχουν ιδιαίτερα οικονομικά συμφέροντα από την αλιεία του απειλούμενου ψαριού). «Δεν μπορώ να πω ότι ενεργήσαμε με τον προληπτικό τρόπο που θα επιθυμούσαμε» δήλωσε ο Ράσελ Σμιθ, αξιωματούχος του αμερικανικού υπουργείου Εμπορίου.
Διχασμένη εμφανίστηκε στη συνάντηση της ICATT η Ευρωπαϊκή Ένωση, στην οποία αντιστοιχεί περισσότερο από το μισό της συνολικής αλιευόμενης ποσότητας.
Με επικεφαλής τη Γαλλίας, οι αλιευτικές χώρες της Ευρώπης πίεσαν για διατήρηση του status quo, παρόλο που η Μαρία Δαμανάκη, επίτροπος Αλιείας της ΕΕ, ζητούσε να μειωθεί δραστικά το όριο στους 6.000 τόνους.
Διατήρηση των σημερινών ορίων απαίτησε και η Ιαπωνία -το 80% της συνολικής αλιευόμενης ποσότητας ικανοποιεί την αγάπη των Ιαπώνων για σούσι.
Οι επιστήμονες της ICATT υπολογίζουν ότι το νέο όριο δίνει πιθανότητα 70% να παραμείνουν σε «βιώσιμα» επίπεδα οι πληθυσμοί του ψαριού το 2020.
Επισήμαναν πάντως ότι οι εκτιμήσεις για τα σημερινά επίπεδα των πληθυσμών, στις οποίες βασίστηκαν για τους υπολογισμούς τους, δεν μπορούν να θεωρηθούν αξιόπιστες.
Στους υπολογισμούς, επίσης, δεν ελήφθη υπόψη η παράνομη αλιεία που συνεχίζεται σε μεγάλη κλίμακα.
Στη φετινή συνάντηση της ICATT στο Παρίσι απορρίφθηκε επίσης η ευρωπαϊκή πρόταση για την προστασία της λάμιας (Lamna nasus), ενός είδους καρχαρία που αντιμετωπίζει κρίσιμο κίνδυνο εξαφάνισης στη Μεσόγειο και το βορειοανατολικό Ατλαντικό.
Τα νέα ήταν καλύτερα για έξι είδη σφυροκέφαλου καρχαρία, των οποίων η αλιεία απαγορεύτηκε στον Ατλαντικό.
