Το ωραίο με την απόλυτη ανατροπή που έγινε στον πρώτο δήμο της χώρας μετά από 24 χρόνια, είναι ότι στη Ρηγίλλης και στην Ιπποκράτους τα κομματικά επιτελεία πρέπει να σκίζουν τα πτυχία τους…
Οι νεοδημοκράτες, σίγουροι για τη νίκη Κακλαμάνη, απόλυτοι άρχοντες από το 1986, αντιμετώπισαν τις εκλογές στην Αθήνα ως υπερόπτες, ως στρουθοκάμηλοι.
Οι πασόκοι σίγουροι για την ήττα Καμίνη, απόλυτα ταπεινωμένοι από το 1986, σφύριζαν αδιάφορα μέσα από την άμμο ως στρουθοκάμηλοι επίσης.
Δεν είναι τυχαίο ότι κανένα από τα «πρωτοκλασάτα» στελέχη ή τους βουλευτές της Α΄ Αθηνών και των δυο μεγάλων κομμάτων δεν μπήκαν στη «μάχη» της Αθήνας. Και δεν είναι τυχαίο γιατί είναι μακριά νυχτωμένοι. Και είναι μακριά νυχτωμένοι γιατί έχουν πάψει εδώ και αρκετό καιρό να κάνουν βόλτες στις γειτονιές της πόλης και να αφουγκράζονται τους κατοίκους της. Είναι μακριά νυχτωμένοι γιατί δεν μπήκαν καν στον κόπο έστω από τον καναπέ τους να κάνουν βόλτες στις διαδικτυακές γειτονιές της πόλης.
Γιατί εάν είχαν επιλέξει είτε την πραγματική είτε τη διαδικτυακή βόλτα, θα είχαν καταλάβει ότι η Αθήνα είναι μια πόλη που φυτοζωεί, που βρωμάει, που φοβάται, που βλέπει μόνο αδιέξοδα και το μόνο που της προσφέρεται είναι η λοιδορία, η αλαζονεία και η ταπείνωση.
Έτσι θα είχαν καταλάβει ότι το παιγνίδι της Αθήνας ήταν χαμένο από χέρι για τον Νικήτα Κακλαμάνη.
Θα είχαν καταλάβει ότι ειδικά στην Αθήνα και ειδικά στον δεύτερο γύρο το «θέμα» είχε αλλάξει… και οι εξετάσεις δεν ήταν στο μάθημα «μνημόνιο»…
Θα είχαν καταλάβει ότι όταν μια πόλη έχει φτάσει στο ύστατο σημείο, οι κάτοικοί της έχουν δυο επιλογές ανεξάρτητα από τις πολιτικές τους προτιμήσεις ή τον κομματικό τους φανατισμό. Ή να μείνουν σπίτι τους, όπως έκαναν οι περισσότεροι ή να επιστρέψουν δριμύτεροι στο δεύτερο γύρο, για να «μαυρίσουν» στο όνομα της πόλης τους.
Υ.Γ
Καλά κανείς τους δεν είχε παρατηρήσει ότι τα τελευταία δυο χρόνια οι περισσότεροι προσφωνούσαν τον Νικήτα Κακλαμάνη ως «Ομέρ Πριόνι»;
Υ.Γ 2
Κανείς τους δεν είχε παρατηρήσει ότι στο διαδίκτυο το όνομα του δημάρχου γραφόταν ανορθόγραφα με δυο «ήτα»… ΝικΗΤΤΑς Κακλαμάνης;
Υ.Γ3
Τελικά, ευτυχώς που είναι μακριά νυχτωμένοι
http://www.topontiki.gr/article/11476