tromaktiko: Γιαφτόκας: «Έχω μόνο καλά λόγια...»

Πέμπτη 25 Νοεμβρίου 2010

Γιαφτόκας: «Έχω μόνο καλά λόγια...»



Λίγες ώρες πριν από το αποψινό (21.45) τζάμπολ με τον Μάικ Μπατίστ, ο Ρομπέρτας Γιαφτόκας μιλάει στο gazzetta.gr για το triple-crown (2007), τον Αλβέρτη, τον Πέσιτς και τον Γιασικεβίτσιους!

Το ραντεβού μας ήταν προγραμματισμένο στο lobby του ξενοδοχείου Holiday Inn Attica, λίγες ώρες πριν από τη χθεσινοβραδινή προπόνηση της Βαλένθια στο κλειστό του ΟΑΚΑ. Ο θηριώδης σε σωματοδομή αλλά αγαθός Λιθουανός γίγας, που ύστερα από τρία χρόνια στη Μόσχα (δύο στη Ντιναμό κι ένα στην Κίμκι), φέτος μετακόμισε στα παράλια της Μεσογείου, ήταν απόλυτα συνεπής αλλά στην αρχή της κουβέντας φάνηκε αρκετά «κουμπωμένος». Ίσως επειδή η συζήτηση ξεκίνησε από τον Παναθηναϊκό και ενδεχομένως να θυμήθηκε την λιγότερο αποτελεσματική σεζόν της καριέρας του... Στην πορεία πάντως, ξανοίχτηκε περισσότερο, ίσως γιατί ενδεχομένως να θυμήθηκε ότι έφυγε από την Ελλάδα με περισσότερες ευχάριστες παρά δυσάρεστες αναμνήσεις...

- Κατ’ αρχήν θα θέλαμε να μας πεις πώς αισθάνεσαι επιστρέφοντας στο γήπεδο όπου πριν από τρία χρόνια κατέκτησες την Ευρωλίγκα και πανηγύρισες το triple crown με τον Παναθηναϊκό;

«Έχω πάντα πολύ καλές αναμνήσεις από εκείνη τη χρονιά και σίγουρα ένας αντίπαλος σαν τον Παναθηναϊκό, δίνει σε κάθε παίκτη έξτρα κίνητρο να παίξει καλά εναντίον του... Θα είναι συναρπαστική βραδιά!»

-Η συνεργασία σου με τους Πράσινους διήρκεσε μόλις ένα χρόνο, ενώ το συμβόλαιο που είχες υπογράψει ήταν διετές... Τι δεν πήγε καλά; Βαθιά μέσα σου κράτησες «κακία» στον Παναθηναϊκό;

«Για ποιο λόγο να το κάνω; Εγώ ζήτησα να φύγω, δεν με έδιωξαν! Δεν ήμουν ευτυχισμένος επειδή απλώς ήμουν μέλος της ομάδας, πολύ απλά γιατί δεν έπαιζα και δεν μου δινόταν η ευκαιρία να βοηθήσω... Αλλά σε γενικές γραμμές πέρασα πολύ καλά! Η διοίκηση μου φέρθηκε άψογα, ο coach ήταν πολύ εντάξει απέναντί μου, ενώ όλα τα παιδιά της ομάδας ήταν φανταστικά... Δεν θα ακούσεις ούτε μία κακή λέξη από μένα για τον Παναθηναϊκό...»

- Ποια ήταν η καλύτε ρή σου ανάμνηση από τη σεζόν 2006-2007;


«Αν εξαιρέσεις το γεγονός ότι δεν έπαιζα, κάτι που για μένα ήταν πνευματικά δύσκολο να διαχειριστώ, μόνο καλές στιγμές έχω να θυμάμαι... Από τις πολλές μεγάλες νίκες σε Ελλάδα και Ευρώπη, από τους τρεις τίτλους που κατακτήσαμε, από το εξαιρετικό κλίμα στα αποδυτήρια και στις αποστολές, μέχρι την πολύ καλή παρέα που έκανα έξω από το γήπεδο με τον “Frankie”...»

- Οι φήμες ότι έμαθες απέξω κι ανακατωτά όλα τα ελληνικά δάση και την θαλάσσια περιοχή γύρω από την Αττική οργιάζουν...

«(γέλια!!)... Είχα καλό δάσκαλο! Με τον Αλβέρτη ταιριάξαμε πολύ γιατί έχουμε κοινά ενδιαφέροντα όσον αφορά το ψάρεμα και το κυνήγι κι έτσι περάσαμε πολύ χρόνο μαζί... Με πήγε παντού... Ο “Frankie” είναι μία από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες που γνώρισα μέσα στο μπάσκετ και είμαι ευγνώμων γι’ αυτό... Ήταν πραγματικός ηγέτης και αρχηγός και πάντα χαίρομαι να τον βλέπω...»

- Πώς είναι τα πράγματα στη νέα σου ομάδα; Δεν αρχίσατε καθόλου καλά στο ισπανικό πρωτάθλημα (ρεκόρ 2-6) και την Ευρωλίγκα (ρεκόρ 1-4) και πλέον βρισκόσαστε σε δύσκολη θέση...

«Από το ξεκίνημα της σεζόν αντιμετωπίσαμε αρκετά προβλήματα τραυματισμών και παρότι η ομάδα χτίστηκε για να κάνει μία καλή πορεία τόσο στην Ισπανία όσο και στην Ευρώπη, πριν καλά-καλά το καταλάβουμε, δεν προλαβαίναμε να μετράμε τα χαστούκια! Μοιραία χάσαμε την αυτοπεποίθησή μας και όλα πήγαν λάθος... Πιστεύω ότι η αλλαγή προπονητή θα μας βοηθήσει να βελτιωθούμε... Ήδη, την περασμένη Κυριακή κάναμε ένα πρώτο βήμα, κερδίζοντας εύκολα τη Σαραγόσα... Ελπίζω να συνεχίσουμε προς αυτήν την κατεύθυνση...»

- Μέχρι στιγμής, στην εφετινή σεζόν μετράτε 6 ήττες σε ισάριθμα παιχνίδια εκτός έδρας... Βλέπετε το αυριανό (σ.σ.: αποψινό) παιχνίδι σαν μία ευκαιρία για την πρώτη νίκη μακριά από τη Βαλένθια ή οποιαδήποτε τέτοια σκέψη φαντάζει σαν ουτοπία;

«Μακάρι, γιατί έχουμε βαρεθεί και κουραστεί να χάνουμε συνεχώς! Άλλο πράγμα η θεωρία, όμως και άλλο η πράξη! Το να κερδίσει κάποια ομάδα τον Παναθηναϊκό μέσα στο ΟΑΚΑ είναι πολύ δύσκολο εγχείρημα, έστω κι αν εδώ και μία εβδομάδα στον πάγκο μας βρίσκεται ένας πολύ έμπειρος προπονητής με πολλές επιτυχίες στο ενεργητικό του... Μέσα σε λίγο χρόνο, ο κ. Πέσιτς άλλαξε πολλά στην ομάδα, μας έδωσε αυτοπεποίθηση και μας ενέπνευσε να παίξουμε πολύ πιο επιθετικά στην άμυνα, αλλά δεν είναι και μάγος! Αυτό που έχουμε, όσον αφορά στο αυριανό (σ.σ.: αποψινό) παιχνίδι, είναι να έχουμε διάρκεια στην απόδοσή μας και να παλέψουμε μέχρι το τέλος...»

- Πώς σου φαίνεται ο εφετινός Παναθηναϊκός;

«Μπορεί για την ώρα να μη θυμίζει την απόλυτα κυρίαρχη ομάδα των δύο-τριών τελευταίων ετών, ωστόσο, παραμένει πολύ ισχυρή και αυτό φαίνεται από τον επαγγελματικό τρόπο με τον οποίο έχει μάθει να κερδίζει... Όλοι οι παίκτες είναι μπολιασμένοι με τη νοοτροπία του νικητή, η οποία ξεχειλίζει από τον Ομπράντοβιτς! Όποιον και να ρωτήσεις στην Ευρώπη, θα σου πει ότι ο Παναθηναϊκός είναι μέσα στις 3-4 καλύτερες ομάδες στη “γηραιά ήπειρο”! Παίζουν πολύ καλά, αλλά πλέον δεν είναι και αχτύπητοι...»

- Να υποθέσουμε ότι γνωρίζεις για την απουσία του Μάριτς; Εκτιμάς ότι η δουλειά γίνεται ευκολότερη μέσα στη ρακέτα;

«Σίγουρα, αν και ο Μάριτς δεν είχε καταφέρει ακόμη να προσαρμοστεί πλήρως και δεν θύμιζε ακόμη τον παίκτη που πέρυσι έκανε θραύση με την Παρτίζαν... Για μένα, βέβαια, ο πιο σημαντικός ψηλός παίκτης του Παναθηναϊκού είναι ο Μάικ Μπατίστ».

- Το 2008, μόλις έφυγες εσύ για την Ντιναμό Μόσχας, στον Παναθηναϊκό ήρθε ο “Saras”... Αν εξαιρέσουμε την Εθνική Λιθουανίας δεν παίξατε ποτέ άλλοτε συμπαίκτες... Ο Γιασικεβίτσιους “δέθηκε” πολύ με την “πράσινη” εξέδρα, αλλά πλέον ανήκει στην ομάδα απ’ όπου κι εσύ ξεκίνησες την καριέρα σου...

«Ήταν μία καλή επιλογή γι‘ αυτόν γιατί θα πάρει αρκετό χρόνο συμμετοχής, θα βρει τη φόρμα και πολύ σύντομα, με την απόδοσή του θα πείσει όλες τις μεγάλες ομάδες που δίσταζαν να τον υπογράψουν, ότι είναι ακόμη εδώ! Όποιος έχει παίξει μαζί του κι έχει ζήσει τον “Saras” από κοντά, θα ξέρει καλά ότι ο τύπος έχει πολύ μπάσκετ μέσα του... Ας μη βιάζονται όσοι τον θεωρούν μεγάλο και “τελειωμένο”... Σε λίγους μήνες θα είναι και πάλι περιζήτητος!»

- Ποιος ξέρει, ίσως η επιστροφή του στην πατρίδα τον κάνει να ξανασκεφτεί το ενδεχόμενο να ενισχύσει και την Εθνική Λιθουανίας στο επόμενο Ευρωμπάσκετ που θα διεξαχθεί στην πατρίδα σας...

«Το εύχομαι! Ακόμη και όταν δεν έπαιζε, ο “Saras” ήταν πάντα το κλειδί για την Εθνική μας, ήταν ο ηγέτης μας! Η νοοτροπία του, η μαχητικότητα και το πνεύμα του νικητή που “κουβαλούσε” έκαναν τη διαφορά! Μακάρι να τον έχουμε μαζί μας...».
http://www.gazzetta.gr/
     



Εδώ σχολιάζεις εσύ!