Ο πρωθυπουργός γνωρίζει ότι στην εκλογική αναμέτρηση για τις αυτοδιοικητικές εκλογές πέτυχε, σε προσωπικό επίπεδο, μια πύρρεια νίκη.
Αν συνυπολογιστεί η αποχή το άκυρο και το λευκό οι «μικροί πρωθυπουργοί» της τοπικής αυτοδιοίκησης, μπλε ή πράσινοι, εκλέχτηκαν από ένα ποσοστό που μετά βίας αγγίζει το 15% των εγγεγραμμένων. Μαζί με την κρίση του χρέους, είναι προφανές από τους αριθμούς, ότι το σύστημα κινδυνεύει να βρεθεί (αν δεν βρίσκεται ήδη) αντιμέτωπο και με κρίση νομιμοποίησης.
Η κατάσταση για την κυβέρνηση (γενικότερα για το σύστημα εξουσίας) είναι ακόμη πιο δύσκολη καθώς ήδη αναθεωρούνται προς τα πάνω το έλλειμμα και το χρέος της χώρας. Οι εν λόγω αναθεωρήσεις προαναγγέλλουν νέα μέτρα σε βάρος της κοινωνίας η οποία ήδη (με την αποχή, το άκυρο και το λευκό) έχει δείξει τα δόντια της...
Μέσα σε αυτό το σκηνικό η κυβέρνηση έχει αποφασίσει να κινηθεί ως εξής:
*Θα ρίξει βάρος στην επικοινωνία της εικόνας μιας κυβέρνησης η οποία διαπραγματεύεται σκληρά την αναθεώρηση των όρων του μνημονίου. Στο πλαίσιο αυτό ήδη γίνεται κουβέντα για την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των δανείων.
*Θα πιέσει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης να συμπεριφερθεί ως ο έτερος πυλώνας του συστήματος.
Η επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής που ζητά η ελληνική κυβέρνηση ωστόσο, είναι μια διαδικασία η οποία κοστίζει πανάκριβα. Για παράδειγμα η υποστήριξη που πρόσφερε χτες ο Σαρκοζί στο αίτημα του Παπανδρέου για την επιμήκυνση, αντανακλά στις συμφωνίες που προετοιμάζονται για την αγορά γαλλικών φρεγατών, ή για την εξαγορά του ΟΣΕ.. Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι η Γερμανία δε συμμερίζεται, προς το παρόν τουλάχιστον τη λογική της επιμήκυνσης του ελληνικού χρέους...
Με πιο απλά λόγια, η διαδικασία διαχείρισης του ελληνικού χρέους, θα γίνει προς όφελος των πιστωτών. Όπως και να ονομαστεί (επιμήκυνση, αναδιάρθρωση, ελεγχόμενη πτώχευση) το σύστημα (το οποίο εκπροσωπείται από τα δύο κόμματα εξουσίας) δεν πρόκειται να αμφισβητήσει τα δικαιώματα των ομολογιούχων και των λοιπών διεθνών τοκογλυφικών λαμόγιων. Οι όποιες «διευκολύνσεις» για την αποπληρωμή του ελληνικού χρέους αποφασιστούν, θα ξεπληρωθούν διπλά και τρίδιπλα. Είτε με ζεστό χρήμα που θα βγαίνει από τις περικοπές μισθών συντάξεων κοινωνικών δαπανών, είτε με το ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας.
Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση δεν έχει τη δύναμη να αντέξει επί μακρόν την κοινωνική δυσαρέσκεια που προκαλούν αυτές οι επιλογές. Θα παίξει και πότε το ρόλο που αναλογεί, ως πυλώνας του συστήματος, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης;
http://topontiki.gr/article/11519
