Θέλω όμως να κάνω ένα μικρό σχόλιο, για όσα έχουν γράψει κάποιοι «αγανακτισμένοι» γονείς. Και έχει σχέση με τις πικρόχολες κριτικές τους για το «εύκολο» έργο των εκπαιδευτικών, τα μεγάλα απωθημένα τους για τις άδειες των εκπαιδευτικών, μέσα σ’ ένα πλαίσιο ανακρίβειας και παραπληροφόρησης. Επίσης για τη μόνιμη διαπίστωση της καλύτερης ποιότητας ζωής των εκπαιδευτικών έναντι της δικής τους. {Εδώ πάει ξέρετε και το εξής…Ο καμπούρης προς το Θεό: Θεέ μου προτιμώ να τους κάνεις όλους καμπούρηδες παρά εμένα με ίσια πλάτη!!!}…
Επειδή εργάζομαι σε περιοχή της Αττικής που δε φημίζεται για την ευημερία της, πρέπει να σας πω το εξής: Σέβομαι απεριόριστα τον κόπο των μεροκαματιάρηδων γονέων που με αγωνία έρχονται στο σχολείο και συζητούμε τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε με τα παιδιά και προσπαθούμε να τα εφοδιάσουμε με τα απαραίτητα για το μέλλον τους. Το σύνολο των 600 γονέων του σχολείου μας ανήκει σ’ αυτήν την κατηγορία. Δεν σέβομαι όμως καθόλου τους 5 – 10 γονείς του σχολείου μου που ως νεόπλουτοι γιάπηδες και θέλοντας να «φανούν» και να είναι εκείνοι οι πρωταγωνιστές του σχολείου και γενικότερα της εκπαίδευσης, εστιάζουν πάντα στο ένα στραβό και όχι στα 9 καλά…
Πιστεύω λοιπόν ότι όλοι εσείς «οι αγανακτισμένοι» που γράφετε εδώ, είστε σταγόνα στον ωκεανό, είστε απ’ αυτούς τους δραματικά λίγους που πάντοτε βρίσκουν τρόπο, πάντοτε βρίσκουν βήμα να τονίσουν μόνο τα όποια κακώς κείμενα.
Σεβόμενος την πλειοψηφία των γονέων και κηδεμόνων όλων των μαθητών, θέλω να τους ευχαριστήσω για την άριστη συνεργασία.
Σε σας τους μόνιμα «αγανακτισμένους» γονείς έχω να προτείνω, αφού διακρίνω μια επιθυμία να αλλάξετε τα κακώς κείμενα, ν’ αλλάξετε στόχο και να εξωτερικεύσετε σωστά την ενέργεια που κρύβεται μέσα σας, τις δυο επόμενες Κυριακές που ακολουθούν!!!
