ΧΡΟΝΙΚΟΣ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΣ ΣΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΑΞΙΩΜΑΤΑ

Αφορμή να καταθέσω τις παρακάτω πρόχειρες σκέψεις, πήρα από κάποιες δηλώσεις του συνήθως υπόπτου Πάγκαλου (Κύριο δεν τον αποκαλώ καθώς έχει απεμπολήσει από καιρό το δικαίωμα αυτό).

Είπε λοιπόν ο Πάγκαλος: «Σε κάθε ψηφοδέλτιο (των Δημοτικών εκλογών) υπάρχουν τουλάχιστον δύο Αστυνομικοί και δύο Εφοριακοί που κατεβαίνουν υποψήφιοι στον τόπο που ασκούν τα καθήκοντα τους. Δεν είναι δυνατών οι ελεγκτές να ζητούν την ψήφο των ελεγχόμενων». Πολύ σωστά, θα συμφωνήσω μαζί του, καθώς έτσι, δυνητικά μπορεί να δημιουργηθεί σχέση εξάρτησης και στη συνέχεια διαφθοράς. Όμως πόσο πιο εύκολο είναι να διαφθαρεί ένας Αστυνομικός και ένας Εφοριακός από έναν Βουλευτή η Υπουργό; Το κεφάλαιο ποιόν θα διαφθείρει προκειμένου να αγοράσει της υπηρεσίες του; Ποιόν έχει περισσότερο ανάγκη για την προώθηση των συμφερόντων του; Έναν Αστυνομικό Δημοτικό σύμβουλο ή έναν Βουλευτή που ασκεί την νομοθετική εξουσία; Και που βρίσκεται η πηγή της διαφθοράς; Στην νομοθετική εξουσία που αφήνει νομοθετώντας ορθάνοιχτα παράθυρα ή στους τελευταίους τροχούς της εκτελεστικής εξουσίας; H απάντηση νομίζω ότι είναι προφανέστατη. Διαφθορά υπάρχει σε όλους τους κρίκους της αλυσίδας, αυτό είναι δεδομένο, όμως η διαφθορά ανδρώνεται και γίνεται μέρος του συστήματος μόνο με την στήριξη της κεντρικής πολιτικής εξουσίας.
Πως όμως θα μπορέσουμε να εξαλείψουμε την διαφθορά, όταν υπάρχουν Βουλευτές που εκλέγονται από το 1974 μέχρι και σήμερα; Τι είδους συναλλαγών έχει κάνει κάποιος βουλευτής για να μπορεί να εκλέγεται για 36 συνεχόμενα έτη; Και με ποιο κομμάτι της κοινωνίας έχει κάνει αυτές τις συναλλαγές; Κατά πόσο μπορεί να λειτουργήσει με την συνείδηση του, όπως επιτάσσει το σύνταγμα και να πάει κόντρα στον αρχηγό του σε ένα σύστημα αρχηγικό, όταν αυτοσκοπός του είναι η αιώνια διατήρηση της βουλευτικής έδρας, αφήνοντας την συχνά και ως κληρονομιά στα παιδιά του; Μπορεί να έχει υπογράψει κοινωνικό συμβόλαιο με τον λαό ή με διαπλεκόμενα συμφέροντα; Και τι προσφέρει στην πατρίδα του και στην Ελληνική κοινωνία αυτός ο Βουλευτής για να είναι για τόσο καιρό αναντικατάστατος; Ποιός είναι ο χρόνος που χρειάζεται για να αναδείξει τα μεγάλα του προσόντα καταλαμβάνοντας ανώτατα Υπουργικά και Πρωθυπουργικά αξιώματα; Και τέλος πόσο χρήσιμοι είναι για την κοινωνία οι επαγγελματίες βουλευτές και αν ναι γιατί δεν θεσμοθετούμε τον θεσμό του επαγγελματία βουλευτή;
Καλώ λοιπόν τον Πάγκαλο των πρωτοβουλιών, με τον θεσμικό ρόλο που διαθέτει, να αναλάβει και εδώ πρωτοβουλία και να ανοίξει την συζήτηση για τα παραπάνω ζητήματα. Στην Αμερική και στην Ρωσία οι υποανάπτυκτοι ιθαγενής έχουνε καθιερώσει ως ανώτατο χρόνο παραμονής στην προεδρική εξουσία τα οκτώ χρόνια. Μήπως ξέρουν κάτι παραπάνω; Μήπως στην Ελλάδα αν καθιερώναμε μέγιστη παραμονή στο Βουλευτικό αξίωμα (και σε άλλα αιρετά αξιώματα) την οκταετία μπορούμε να λύσουμε κάποια προβλήματα; Οι Αρχαίοι Έλληνες ανέπτυξαν το θεσμό του εξοστρακισμού για να περιορίσουν τυχόν φαινόμενα τυραννίας που φέρνει η πολυετή παραμονή στην εξουσία. Μήπως είναι η ώρα για τους Έλληνες να πρωτοτυπήσουν πάλι και να καθιερώσουν μέγιστο όριο παραμονής σε όλες τις μορφές αιρετής εξουσίας προκειμένου να τελειώνει το επάγγελμα πολιτικός που καταδυναστεύει τον τόπο;

Πάγκαλε σειρά σου.
 
ANAΓΝΩΣΤΗΣ