Και όταν λέμε πλανήτες δεν εννοούμε αυτούς του δικού μας ηλιακού συστήματος, αλλά τους εξωπλανήτες που βρίσκονται... εκατομμύρια έτη φωτός μακριά μας.
Το βασικό πρόβλημα με τα ταξίδια στους εξωπλανήτες είναι ο χρόνος και η απόσταση. Με τις συνθήκες που επικρατούν σήμερα, για να μπορέσει κάποιος να φτάσει στον προορισμό του θα πρέπει να ή να είναι αθάνατος, ή να νεκραναστηθεί γύρω στις 500 φορές.
Ένα άλλο μικρό προβληματάκι είναι ότι κανένας εξωπλανήτης που είναι γνωστός στον άνθρωπο δεν έχει τις ατμοσφαιρικές συνθήκες για να φιλοξενήσει το ανθρώπινο είδος.
Άρα, είναι σενάριο επιστημονικής φαντασίας.
Κι όμως όχι!
Σύμφωνα με το Discovery λοιπόν, υπάρχει το ίδρυμα Tau Zero το οποίο έχει πάρει πολύ στα σοβαρά αυτήν την υπόθεση.
Πρόκειται έναν μη κερδοσκοπικό οργανισμό, που έχει στελεχωθεί από επιστήμονες, μηχανικούς, επιχειρηματίες και συγγραφείς που έχουν όλοι έναν και μοναδικό στόχο σ' αυτή τη ζωή: Να διεξάγουν έρευνες για την ανάπτυξη της τεχνολογίας με τέτοιο τρόπο που κάποια στιγμή να μας ταξιδέψει “σ' άλλη Γη, σ' άλλα μέρη”.
Ένας από τους ιδρυτές του οργανισμού, ο συγγραφέας Paul Gilster υποστηρίζει: “Τεχνικά, αν μπορούσαμε να στείλουμε ένα σκάφος στον Αστερισμό του Κένταυρου, θα χρειαζόμασταν πάνω από 70.000 χρόνια για να φτάσουμε. Άρα λοιπόν, πρέπει να δούμε πώς θα ελαχιστοποιήσουμε αυτό το χρόνο”.
Σύμφωνα με τον Gilster, το να ταξιδέψουμε σε έναν εξωπλανήτη κατά τη διάρκεια μιας ανθρώπινης ζωής, δεν παραβιάζει τους νόμους της φυσικής. Αλλά οι μέθοδοι που θα χρησιμοποιηθούνε για να γίνει αυτό απέχουν μερικούς αιώνες...
Τρόποι ταξιδιού
Ένας τρόπος για να ταξιδέψουμε είναι να “μπούμε” στην τροχιά των κυμάτων του δικού μας Ήλιου. Σύμφωνα με τον επιστήμονα Gregory Matloff, τα φωτόνια του Ήλιου μπορούν να ασκήσουν πίεση σε ελαφριά, αντανακλαστικά πανιά που θα δώσουν κίνηση στο διαστημικό σκάφος. Αυτή η αρχική βαρύτητα από τον Ήλιο, σε στέλνει στον αστερισμό μέσα σε 1.000 χρόνια.
Για να επισπεύσουμε όμως τις διαδικασίες, ο φυσικός Robert Forward προτείνει να δοθεί ώθηση στο πανί από μια ακτίνα λέιζερ. Σύμφωνα με τους σχέδια που έχει κάνει, αυτές οι ακτίνες μπορούν να επισπεύσουν κατά 10% την ταχύτητα του φωτός. Έτσι λοιπόν, αν μιλάμε για μια απόσταση 4.3 ετών φωτός από τη Γη, τότε μπορούμε να φτάσουμε μέσα σε 43 χρόνια!
Άλλα θεωρητικά μοντέλα, προτείνουν μια μαγνητική “φούσκα”, αντί για φυσικό πανί. Με τον προσδέσεις την φούσκα αυτή στο διαστημικό σκάφος και την ευθυγραμμίσεις με μια δέσμη σωματιδίων μπορούν να αναπτύξεις μεγάλες ταχύτητες.
Η ενέργεια της σύντηξης
Ίσως η καλύτερη μέθοδος για να επιτευχθεί αυτό διαστρικό ταξίδι, είναι η χρησιμοποίηση της ενέργειας της σύντηξης. Αυτό συμβαίνει από την ένωση των ατομικών πυρήνων, ένωση που παράγει έναν ενιαίο πυρήνα και απελευθέρώνει ενέργεια.
“Ακόμα δεν ξέρουμε πως μπορούμε να εισάγουμε αυτή την ενέργεια στη Γη, αλλά είναι σχεδόν σίγουρο πως μέσα στα επόμενα 50 με 100 χρόνια , θα μάθουμε περισσότερα”, λέει ο Gilster.
Αν καταφέρουμε λοιπόν να πετύχουμε κάτι τέτοιο, ίσως και να μπορέσουμε να κάνουμε επιτέλους αυτό το ταξίδι..
Το βασικό πρόβλημα με τα ταξίδια στους εξωπλανήτες είναι ο χρόνος και η απόσταση. Με τις συνθήκες που επικρατούν σήμερα, για να μπορέσει κάποιος να φτάσει στον προορισμό του θα πρέπει να ή να είναι αθάνατος, ή να νεκραναστηθεί γύρω στις 500 φορές.
Ένα άλλο μικρό προβληματάκι είναι ότι κανένας εξωπλανήτης που είναι γνωστός στον άνθρωπο δεν έχει τις ατμοσφαιρικές συνθήκες για να φιλοξενήσει το ανθρώπινο είδος.
Άρα, είναι σενάριο επιστημονικής φαντασίας.
Κι όμως όχι!
Σύμφωνα με το Discovery λοιπόν, υπάρχει το ίδρυμα Tau Zero το οποίο έχει πάρει πολύ στα σοβαρά αυτήν την υπόθεση.
Πρόκειται έναν μη κερδοσκοπικό οργανισμό, που έχει στελεχωθεί από επιστήμονες, μηχανικούς, επιχειρηματίες και συγγραφείς που έχουν όλοι έναν και μοναδικό στόχο σ' αυτή τη ζωή: Να διεξάγουν έρευνες για την ανάπτυξη της τεχνολογίας με τέτοιο τρόπο που κάποια στιγμή να μας ταξιδέψει “σ' άλλη Γη, σ' άλλα μέρη”.
Ένας από τους ιδρυτές του οργανισμού, ο συγγραφέας Paul Gilster υποστηρίζει: “Τεχνικά, αν μπορούσαμε να στείλουμε ένα σκάφος στον Αστερισμό του Κένταυρου, θα χρειαζόμασταν πάνω από 70.000 χρόνια για να φτάσουμε. Άρα λοιπόν, πρέπει να δούμε πώς θα ελαχιστοποιήσουμε αυτό το χρόνο”.
Σύμφωνα με τον Gilster, το να ταξιδέψουμε σε έναν εξωπλανήτη κατά τη διάρκεια μιας ανθρώπινης ζωής, δεν παραβιάζει τους νόμους της φυσικής. Αλλά οι μέθοδοι που θα χρησιμοποιηθούνε για να γίνει αυτό απέχουν μερικούς αιώνες...
Τρόποι ταξιδιού
Ένας τρόπος για να ταξιδέψουμε είναι να “μπούμε” στην τροχιά των κυμάτων του δικού μας Ήλιου. Σύμφωνα με τον επιστήμονα Gregory Matloff, τα φωτόνια του Ήλιου μπορούν να ασκήσουν πίεση σε ελαφριά, αντανακλαστικά πανιά που θα δώσουν κίνηση στο διαστημικό σκάφος. Αυτή η αρχική βαρύτητα από τον Ήλιο, σε στέλνει στον αστερισμό μέσα σε 1.000 χρόνια.
Για να επισπεύσουμε όμως τις διαδικασίες, ο φυσικός Robert Forward προτείνει να δοθεί ώθηση στο πανί από μια ακτίνα λέιζερ. Σύμφωνα με τους σχέδια που έχει κάνει, αυτές οι ακτίνες μπορούν να επισπεύσουν κατά 10% την ταχύτητα του φωτός. Έτσι λοιπόν, αν μιλάμε για μια απόσταση 4.3 ετών φωτός από τη Γη, τότε μπορούμε να φτάσουμε μέσα σε 43 χρόνια!
Άλλα θεωρητικά μοντέλα, προτείνουν μια μαγνητική “φούσκα”, αντί για φυσικό πανί. Με τον προσδέσεις την φούσκα αυτή στο διαστημικό σκάφος και την ευθυγραμμίσεις με μια δέσμη σωματιδίων μπορούν να αναπτύξεις μεγάλες ταχύτητες.
Η ενέργεια της σύντηξης
Ίσως η καλύτερη μέθοδος για να επιτευχθεί αυτό διαστρικό ταξίδι, είναι η χρησιμοποίηση της ενέργειας της σύντηξης. Αυτό συμβαίνει από την ένωση των ατομικών πυρήνων, ένωση που παράγει έναν ενιαίο πυρήνα και απελευθέρώνει ενέργεια.
“Ακόμα δεν ξέρουμε πως μπορούμε να εισάγουμε αυτή την ενέργεια στη Γη, αλλά είναι σχεδόν σίγουρο πως μέσα στα επόμενα 50 με 100 χρόνια , θα μάθουμε περισσότερα”, λέει ο Gilster.
Αν καταφέρουμε λοιπόν να πετύχουμε κάτι τέτοιο, ίσως και να μπορέσουμε να κάνουμε επιτέλους αυτό το ταξίδι..
cosmo.gr
