Τι το ελληνικό διακρίνουμε στην ευρωπαϊκή κουλτούρα και τι το ευρωπαϊκό συναντάμε στην ελληνική παιδεία, παράδοση και καλλιέργεια;
Που μας εντάσσει αυτή η κουλτούρα…στην πολιτισμένη Ευρώπη, στην περιφερειακή Ευρώπη ή στον κόσμο των αγρίων;
Ποικίλα τα ερωτήματά μας ως Έλληνες που προσπαθούμε τα τελευταία 100 χρόνια να βρούμε την δική μας ταυτότητα, μέσα από πολέμους, μεταναστεύσεις, εξεγέρσεις, και με ένα ιστορικό βάρος ασήκωτο για να αποδεικνύουμε κάθε φορά πως δικαίως ταυτιζόμαστε με τους Αρχαίους μας πρόγονες.
Τα ψυχολογικά τραύματα της Ελλάδας, δεν ξεπερνιούνται με κανέναν ευρωπαϊστή δερβέναγα, ούτε με μια σύγκλητο που αποφασίζει για το καλό της ανθρωπότητας!
Τα ψυχολογικά τραύματα της Ελλάδας μπορούν να ξεπεραστούν μόνο αν οι Έλληνες καταλάβουν πως αυτή η χώρα στην οποία ανήκουν, δεν τους ανήκει πια.
Είναι η πιο τραγική συνειδητοποίηση που καλούμαστε να κάνουμε για να ενισχυθεί το πνεύμα της ενότητας!
Η αμφιλεγόμενη έννοια της ευρωπαϊκής κουλτούρας λοιπόν, καλύτερα να μας ανησυχεί παρά να μας καθησυχάζει…
Τα διαδοχικά θαύματα που γίνονται και κρατούν ακόμα την Ελλάδα ζωντανή, συμβαίνουν μέσα μας όταν αυθόρμητα δηλώνουμε πως, ναι θα θέταμε τον εαυτό μας σε κίνδυνο για χάρη της πατρίδας ή για έναν φίλο, χωρίς να ρωτήσουμε το «μαντείο» αν αξίζει να κινδυνεύσουμε…
ΑΝΑΓΝΩΣΤΡΙΑ
