Η εξίσωση μπορεί να έχει πολλές εφαρμογές. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για το σχεδιασμό βηματόμετρων που θα παρέχουν υπολογισμό των θερμίδων που καίγονται. Μπορεί να είναι χρήσιμη και στο στρατό για τον υπολογισμό της ενέργειας που ξοδεύουν οι στρατιώτες, σημειώνει ο ερευνητής Peter Weyand, από το Southern Methodist University in Dallas.
Οι επιστήμονες γνώριζαν ότι οι πιο κοντοί άνθρωποι, περιλαμβανομένων των παιδιών, χρησιμοποιούν περισσότερη ενέργεια ανά κιλό του Δείκτη Μάζας Σώματος όταν περπατούν σε σχέση με πιο ψηλούς ανθρώπους αλλά δεν γνώριζαν την αιτία.
48 εθελοντές ηλικίας 5 έως 32 ετών περπάτησαν σε διάδρομο με ταχύτητες που ποίκιλαν από 0,9 μίλια την ώρα στα 4,3 ανά ώρα. Το σωματικό βάρος κυμαινόταν μεταξύ 15,9 και 88,8 κιλών και το ύψος από 1,1 έως 1,8 μέτρα.
Οι ερευνητές μέτρησαν πόσο οξυγόνο χρησιμοποίησαν οι εθελοντές για να υπολογίσουν το ρυθμό του μεταβολισμού τους. Εξέτασαν επίσης τον τρόπο με τον οποίο περπατούσε κάθε εθελοντής, περιλαμβανομένων της διάρκειας και του μήκους του βήματος.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι καθένας χρησιμοποιούσε περίπου την ίδια ποσότητα ενέργειας για κάθε βήμα. Ωστόσο επειδή άνθρωποι με κοντύτερα πόδια χρειάζονται περισσότερα βήματα για να καλύψουν την ίδια απόσταση με ανθρώπους που έχουν μακρύτερα πόδια, οι κοντοί άνθρωποι χρησιμοποιούν περισσότερη ενέργεια σε δεδομένη απόσταση.
Οι ψηλοί άνθρωποι περπατούν περισσότερο οικονομικά, καθώς κάνουν μεγαλύτερα βήματα. Αν και καίνε λιγότερες θερμίδες ανά κιλό και περπατούν οικονομικά έχουν την τάση να καίνε περισσότερες θερμίδες καθώς συντηρούν μεγαλύτερη μάζα έναντι της βαρύτητας, που χρειάζεται περισσότερη ενέργεια, εξηγεί ο ερευνητής.
iatronet.gr
