Γεια σε όλους!
Long time; no... write;) Θέλω να ζητήσω την κατανόηση σας, γιατί συνέβησαν πολλά τον τελευταίο μήνα. Κάποια τα ξέρετε -με την ευκαιρία θέλω να πω ότι ήταν ήμουν ανόητος στην Λιουμπλιάνα και το γεγονός ότι με συγχώρησε ο Οζμπολντ σίγουρα δεν διαγράφει την πράξη, αλλά με ανακουφίζει και έκτοτε κοιτώ μπροστά, δίχως να ξεχνώ-, άλλα όχι. Για παράδειγμα, είχε τα πρώτα του γενέθλια ο γιος μου! Και ήταν πραγματικά πολύ ιδιαίτερο να τον βλέπω να γιορτάζει τη δική του μέρα, να απολαμβάνει όσα είχαμε ετοιμάσει για εκείνον. Πιστέψτε με. Ηξερε πολύ καλά πως αυτή η μέρα είναι δική του και πέρασε πολύ καλά -...είναι σαν τον μπαμπά του;)
Εως τότε έπαιζε κάθε μέρα με την μαμά και τον μπαμπά, άντε και με κάποιους φίλους. Στα γενέθλια του είχε φίλους γύρω του -ναι, του δώσαμε την ευκαιρία να... κάνει τους πρώτους του φίλους- και ειλικρινά νιώθω ευλογημένος που τον είδα πιο ευτυχισμένο από ποτέ, με τα μπαλόνια, τα παιχνίδια, τα κεριά, τα γλυκά... Ολα ήταν τέλεια και τα απήλαυσε!
Η ομάδα επίσης είναι σε πολύ καλή κατάσταση. Εχουμε δουλέψει πάρα πολύ σκληρά για να είμαστε στην πρώτη θέση του ομίλου μας στην Ευρωλίγκα, αλλά και στην πρώτη της Ελλάδας. Φυσικά, ζητούμενο είναι να μείνουμε εκεί. Ομολογώ πως στην Ελλάδα είναι λίγο δύσκολο να βρίσκεις κίνητρο σε όλα τα ματς, να παίζεις όσο καλύτερα μπορείς. Εμείς το βρίσκουμε, γιατί θέλουμε να επικρατούμε. Και θεωρούμε πως η ελληνική λίγκα είναι... η ευλογία μας. Βλέπετε, χρησιμοποιούμε τα παιχνίδια της για να εξελίσσουμε όσα δουλεύουμε και στις προπονήσεις, για να κάνουμε λάθη και να μάθουμε από αυτά.
Ξεκινά την Πέμπτη ο δεύτερος γύρος της Ευρωλίγκας, με τη Βαλένθια. Ομάδα που άλλαξε προπονητή πρόσφατα και ήδη από το πρώτο της παιχνίδι φάνηκε διαφορετική. Πράγμα που περιμέναμε, καθώς ο κόουτς Πέσιτς είναι γνωστός για τη νοοτροπία του νικητή που έχει. Δεν θα είναι εύκολο το παιχνίδι, αλλά την ίδια ώρα έχουμε μια αποστολή που πρέπει να φέρουμε εις πέρας. Πρέπει να παίξουμε όσο καλύτερα μπορούμε, για να επικρατήσουμε και να παραμείνουμε στην πρώτη θέση. Το γεγονός ότι παίζουμε στο ΟΑΚΑ είναι πάντα ένα "συν" για εμάς και μας δίνει επιπλέον κίνητρο.
Οταν λέω πως ο αγώνας δεν θα είναι εύκολος, το εννοώ. Ξέρω ότι το ίδιο λέγαμε όλοι και πριν το ματς με την Εφες Πίλσεν και στο γήπεδο αποδείχθηκε πως είμαστε ανώτεροι. Αυτή ακριβώς, όμως είναι η ουσία του πράγματος: η δουλειά μας ποτέ δεν είναι εύκολη. Εμείς την κάνουμε με τον τρόπο που παίζουμε. Με την Εφες ήμασταν εξαιρετικοί σε άμυνα και σε επίθεση. Δεν είναι πάντα εύκολο να είσαι πολύ καλός και στις δυο άκρες του γηπέδου, δεν είναι κάτι που μπορείς να περιμένεις σε κάθε ματς. Πρέπει όμως, να βρίσκεις πάντα τον τρόπο να νικάς τον όποιον αντίπαλο σου.
Αν μου ζητάτε να σχολιάσει τον πρώτο γύρο της Ευρωλίγκας, πρέπει να παραδεχτώ πως υπήρχαν πολλές εκπλήξεις. Οπως η Φενέρμπαχτσε, πρώτη στον όμιλο της, μπροστά από την Μπαρτσελόνα που αποδεικνύει για μια ακόμη φορά πόσο σημαντικές είναι για την πορεία της κάθε ομάδας, οι απουσίες σημαντικών παικτών. Λείπει ο Ναβάρο, μέσω του οποίου "τρέχει" η επίθεση της Μπαρτσελόνα. Χωρίς αυτόν, πρέπει να βρουν άλλους να είναι το ίδιο παραγωγικοί και αυτό δεν είναι εύκολο. Κάτι ανάλογο ισχύει και για την ΤΣΣΚΑ. Είχε τραυματίες τους Χριάπα, Καούν και Χόλντεν, ενώ τώρα λείπει ο "Σίσκα". Παίκτες που παίζουν τεράστιο ρόλο στην επιτυχία της ομάδας.
Πιστέψτε με, ξέρω πολύ καλά τι περνούν. Το ζήσαμε πέρυσι, όταν οι τραυματισμοί δεν μας άφηναν να κάνουμε σωστές και ολοκληρωμένες προπονήσεις -πόσω μάλλον, να παίξουμε όπως μπορούμε στα παιχνίδια. Εκπληξη ήταν και η πορεία της Ολίμπια. Νίκησε εξαιρετικές ομάδες, όπως είμαστε εμείς και πιστεύω πως θα πάει στο ΤΟΡ16. Δεν ξέρω όμως, τι θα γίνει όταν θα δυσκολέψουν τα πράγματα, όπως θα πλησιάζουμε στα πλέι οφ. Εκπληκτική ήταν και η δική μας πορεία, αλλά... αυτό δεν είναι έκπληξη, σωστά;)
http://www.gazzetta.gr/
