Τυχαίο; Δεν νομίζω...

 Το ποιηματάκι τον ημερων μας..
Μπαίνουν στο σπίτι μου κλεφτά
για να μου αρπάξουν τα λεφτά
κι εγώ τους τα χαρίζω
Τυχαίο; Δεν νομίζω.

Με δυο θητείες στη Βουλή
παίρνουν μια σύνταξη τρελή
κι εγώ μόνο ψηφίζω
Τυχαίο; Δεν νομίζω.

Βγαίνουν με θράσος στην τιβί
να μου το παίξουν παλαβοί
κι εγώ απλώς τους βρίζω
Τυχαίο; Δεν νομίζω.

Έχω κι εσένα, βρε μωρό
που 'χεις χαθεί τόσον καιρό
κι εγώ ακόμα ελπίζω
Τυχαίο; Δεν νομίζω.

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ