Η Σύνοδος της Λισαβόνας επιβεβαίωσε τον παγκόσμιο ρόλο που διεκδικεί πλέον η Συμμαχία, αλλά και την ανάγκη αντιμετώπισης των νέων απειλών ασφάλειας που έχουν αναδειχθεί, όπως αυτές του κυβερνοχώρου ή της ενδεχόμενης πυραυλικής επίθεσης.
Οι ηγέτες των χωρών-μελών της Συμμαχίας ενέκριναν καταρχήν το σχέδιο της Αντιπυραυλικής Ασπίδας, καθώς φαίνεται ότι ξεπεράστηκαν οι αντιρρήσεις που μέχρι την τελευταία στιγμή ήγειρε η Τουρκία, αν και πρόκειται για ένα αμυντικό σύστημα το οποίο όμως προκαλεί προβλήματα στις σχέσεις και με τη Ρωσία, ενώ διχάζει και εσωτερικώς το ΝΑΤΟ...
Ο ίδιος ο πρόεδρος Γκιουλ πριν αναχωρήσει για την πορτογαλική πρωτεύουσα είχε δηλώσει ότι «προηγούνται τα εθνικά συμφέροντα της χώρας του» από την αρχή της αλληλεγγύης στη Συμμαχία. Ετσι μετά το σκληρό διπλωματικό παιχνίδι που παίχθηκε τις τελευταίες εβδομάδες η Αγκυρα εξασφάλισε ότι στο τελικό κείμενο δεν θα αναφέρεται ρητά ως πυραυλική απειλή το Ιράν, όπως είχε απαιτήσει απειλώντας να μπλοκάρει το σημαντικό αυτό ΝΑΤΟϊκό σχέδιο. Η Τουρκία, μάλιστα, είχε φροντίσει να βάλει στο τραπέζι και την απαίτηση για έλεγχο των συστημάτων ραντάρ της αντιπυραυλικής ασπίδας που θα εγκατασταθούν στο έδαφός της από δικούς της αξιωματικούς, αίτημα που εφόσον ικανοποιηθεί θα οδηγήσει σε σημαντική αναβάθμιση του στρατηγικού ρόλου της.
Ερντογάν στο... μάξιμουμ
Προβάλλοντας, μάλιστα, μαξιμαλιστικές θέσεις ο πρωθυπουργός Ερντογάν έχει ζητήσει να διατηρηθεί το ΝΑΤΟϊκό στρατηγείο στη Σμύρνη, αν και η συζήτηση για τη νέα δομή αναμένεται να κορυφωθεί το επόμενο εξάμηνο.
Πάντως, η εμμονή της Τουρκίας να κινείται μεταξύ της ιδιότητας του μέλους του ΝΑΤΟ και της «ηγέτιδας» δύναμης του μουσουλμανικού κόσμου δημιουργεί εύλογη ανησυχία και προβληματισμό για τη στάση που θα κρατούσε τελικά η κυβέρνηση Ερντογάν εάν πράγματι προέκυπτε πυραυλική απειλή από το Ιράν ή τη Συρία. Για την αντιπυραυλική ασπίδα ερίζουν όμως και η Γερμανία με τη Γαλλία, η οποία επιμένει ότι το σύστημα είναι συμπληρωματικό του πυρηνικού οπλοστασίου και όχι εναλλακτικό όπως υποστηρίζει η Γερμανία, η οποία δεν διαθέτει πυρηνικά όπλα.
Σε ό,τι αφορά τα προβλήματα της συνεργασίας της Ε.Ε. με το ΝΑΤΟ δεν σημειώθηκε πρόοδος, καθώς οι όροι που θέτει εκβιαστικά η Τουρκία για να αποδεχθεί τη συνεργασία της Συμμαχίας με τις 27 χώρες της Ε.Ε., συμπεριλαμβανομένης και της Κύπρου, δεν γίνονται αποδεκτοί όχι μόνο από την Αθήνα και τη Λευκωσία, αλλά και από άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Στη Λισαβόνα οι ηγέτες των χωρών-μελών ενέκριναν και το σχέδιο της σταδιακής αποχώρησης του μεγαλύτερου μέρους των ξένων δυνάμεων από το Αφγανιστάν και την παραχώρηση των ευθυνών της ασφάλειας της χώρας στις αφγανικές δυνάμεις.
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11381&subid=2&pubid=42444951
