«Μετατάξεις» αναγράφεται: «…. 2. ΕΜΘ που έχουν συμπληρώσει τουλάχιστον πέντε (5) έτη πραγματικής υπηρεσίας και είναι πτυχιούχοι ΑΕΙ ή κάτοχοι ισότιμου αναγνωρισμένου τίτλου σπουδών αλλοδαπής μπορούν να μετατάσσονται στο Σώμα των Μονίμων Υπαξιωματικών …..», ενώ στο άρθρο 69 με τίτλο «Μονιμοποίηση Εθελοντών Μακράς Θητείας» αναγράφεται: «1. Εθελοντές Μακράς Θητείας της περίπτωσης ια΄ του άρθρου 1 του παρόντος νόμου, που υπηρετούν κατά τη δημοσίευσή του, δύνανται να μονιμοποιούνται με το βαθμό που φέρουν κατόπιν αιτήσεώς τους. 2. Η μονιμοποίηση ενεργείται με Προεδρικό Διάταγμα, κατόπιν προτάσεως του Υπουργού Εθνικής Άμυνας, ύστερα από απόφαση του οικείου Ανώτατου Συμβουλίου…». Δηλαδή, από τα ως άνω διαφαίνεται ότι οι ΕΜΘ αν και μονιμοποιούνται (βέβαια ανεξήγητα γιατί κατόπιν αιτήσεώς τους) δεν συγκαταλέγονται στους μονίμους Υπαξιωματικούς αλλά παραμένουν ως άλλη κατηγορία μόνιμοι Υπαξιωματικοί με διαφορετική μεταχείριση, προνόμια και δικαιώματα.
Το δικαιότερο πλέον είναι: α) η άμεση και άνευ προϋποθέσεων και όρων μονιμοποίηση των ΕΜΘ (Οι ΕΜΘ είναι τα μοναδικά στελέχη που δεν απολαμβάνουν το προνόμιο της μονιμότητας. Θεωρείται δε ακατανόητο και πόσο μάλλον άδικο να είναι μόνιμοι οι υπαξιωματικοί των παραγωγικών σχολών, οι ανακαταταγέντες εθελοντές οπλίτες, οι εθελόντριες του Ν.705/1977 και οι ΕΠΟΠ μετά της 7ετία (Ν.3036/2002) και οι ΕΜΘ να «μονιμοποιούνται» υπό προϋποθέσεις) και β) η αλλαγή του υπάρχοντος καθεστώτος βαθμολογικής εξέλιξης των ΕΜΘ. (Θεωρείται δίκαιη η εξομοίωση με τους ανακατατεγέντες στρατιωτικούς και τις εθελόντριες του Ν.705/1977 που ήταν ΕΜΘ, σύμφωνα με το Ν.1848/1989).
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
