Αρχικά γινόταν μιά πρόσκληση απο μόνιμο κάτοικο του κράτους, που σημαίνει είχαμε τροφή και στέγη.Αν μέσα σε αυτό το διάστημα βρήσκαμε δουλειά τότε υποβάλαμε τα χαρτιά μας μαζί με αίτηση του εργοδότη στο υποργείο.Μας έδιναν αρχικά 10ετη άδεια παραμονής και τότε είχαμε το δικαίωμα να φέρουμε τις γυναίκες και τα παιδιά μας.Και αυτοί με την ίδια διαδικασία.Δεν πηγαίναμε στα πάρκα και τις πλατείες με τις ντουντούκες να π! ροσευχόμαστε για να προκαλούμε αλλά νοικιάζαμε μια καθολική εκκλησία για να γίνετε η ορθόδοξη λειτουργία μέχρι να μας δώσει άδεια το κράτος να χτίσουμε και την δικιά μας.Δέν κάναμε επιθέσεις μεταξύ μας στις πλατείες, δέν κλέβαμε τους ντόπιους και πληρώναμε τους φόρους μας κανονικά.Δέν σηκώναμε μπαντιέρα με το καλημέρα και σιγά και υπομονετικά φτιάξαμε τις κοινοτητές μας.Δέν είχαμε το δικαίωμα να εξάγουμε όσα χρήματα θέλαμε στο εξωτερικό παρά ένα μικρό ποσό σαν δώρο στους φίλους και συγγενείς μας στην Ελλάδα.Αυτά τά γράφω σαν απάντησ! η σε όσους λένε γιατί τα βάζουμε μÎ! µ του ς μετανάστες αφου και εμείς έχουμε πολλους Ελληνες ξενιτεμένους.Διαβάσατε τα παραπάνω και οι συγκρίσεις δικές σας για τους παράνομους ξένους που ζουν στην χώρα μας
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
