Τα λένε και δεν ντρέπονται οι κομισσάριοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης καθώς, από τα ίδια τα λεγόμενα τους προκύπτει πως, το μέλλον που απεργάζονται για τις επόμενες γενεές είναι η φτώχεια, η ανεργία και η δυστυχία.
Πρόσφατο παράδειγμα, τα όσα είπε ο Επίτροπος για θέματα Απασχόλησης, Κοινωνικών Υποθέσεων και Κοινωνικής Ένταξης, κ. Λ. Αντόρ, που ομολόγησε ανερυθρίαστα ότι, το 23% των παιδιών και των νέων, μέχρι 18 ετών, βρίσκεται ήδη αντιμέτωπο με την φτώχεια.
Κάνοντας το κορόιδο και μη αναφερόμενος, στη πάλαι ποτέ δέσμευση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ότι, από το 2000 ...επρόκειτο να δώσει τέλος, στην αρνητική τάση της μόνιμης φτώχειας των παιδιών που μεγαλώνουν αντιμετωπίζοντας την ανέχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό, ο Ούγγρος Επίτροπος παραδέχθηκε ότι:
◆ Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, από τα 100 εκατομμύρια παιδιών και νέων έως 18 ετών, τα 20 εκατομμύρια αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο της φτώχειας. Σύμφωνα με την κοινή έκθεση για την κοινωνική προστασία και την κοινωνική ένταξη του 2010, διαπιστώνεται ότι η παιδική φτώχεια παρέμεινε σταθερή ή αυξήθηκε στα περισσότερα κράτη μέλη, με εξαίρεση την Τσεχική Δημοκρατία, την Εσθονία, την Ιρλανδία, τη Λετονία και την Πολωνία, όπου μειώθηκε.
◆ Ειδικά για την Ελλάδα οι κύριοι προσδιοριστικοί παράγοντες του κινδύνου της παιδικής φτώχειας είναι η ηλικία των επικεφαλής του νοικοκυριού (τείνουν να είναι νεότεροι σε ηλικία), η τρέχουσα κατάστασή τους στην αγορά εργασίας (τείνουν να είναι άνεργοι, οικονομικοί μετανάστες ή άτομα με αναπηρία), το εκπαιδευτικό επίπεδο των γονέων (τείνουν να διαθέτουν μόνο πρωτοβάθμια εκπαίδευση), ο βαθμός αστικοποίησης (ιδίως αγροτικών νοικοκυριών), οι ανεπαρκείς υποδομές παιδικής φροντίδας (έλλειψη βρεφονηπιακών σταθμών) και ο χαμηλός αντίκτυπος των κοινωνικών παροχών.
Χωρίς απαντήσεις για την παιδική φτώχεια, την ανέχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό, μιλάμε, πλέον, για μία χαμένη γενιά, στο χάος των αλληλοσυγκρουόμενων πολιτικών και των επιπτώσεων της οικονομικής κρίσης.
www.topontiki.gr
