Τον τελευταίο μήνα, έχω αρχίσει να αισθάνομαι τυχερός και ταυτόχρονα άτυχος άνθρωπος στον πλανήτη, ο λόγος;
Πολύ απλό, άνθρωποι που μέχρι χτες (και σίγουρα και αυριο και για πολυ καιρό ακομα) αγνοούσαν την ύπαρξη μου, που με έβλεπαν στο δρόμο και δε μου έλεγαν καλημέρα, ή οταν ζητούσα κάποια εξυπηρέτηση όχι για ίδιο όφελος,(τύπου του πότε θα περάσει το σκουπιδιάρικο, ή ποτε θα φτιαχνουν τα φανάρια) με παρέπεμπαν από τον Αννα στον Καιάφα.
Αυτοί λοιπόν οι συμπαθέστατοι κατά τα άλλα, κύριοι κυρίες κλπ., είχαν λοιπόν το θάρρος να το πω, θράσσος να το πω, να ζητήσουν την ψήφο μου, όχι φυσικά, με τρόπο ευγενικό αλλα και με τρόπο που θυμίζει άλλες εποχές, βλεπε χούντα, βλέπε φασισμό κλπ.
Χαρακτηριστικό περιστατικό, που βρέθηκα μάρτυρας-θύμα, επειδή έχω την ατυχία, να δραστηριοποιούμαι σε καποιους συλλόγους,(και λογω της θέσης μου πρέπει να απαντάω διπλωματικά) απο ένα άτομο το οποίο θεώρησε σκόπιμο να εξασφαλίσει το οτι θα ψηφίσω τον υποψηφιο που υποστήριζε, να με εξευτελίσει λεγοντας οτι τελικα θα ψηφίσω αλλον υποψήφιο, μπροστά σε τρίτα άτομα, και το αστείο της υπόθεσης είναι ότι το ίδιο μου συνέβη και άλλες φορές απο οικείους,οι οποίοι μου υποδείκνυαν ποιον θα ψηφίσω.
Φυσικά και τους απάντησα καταλλήλως οτι δε θα εμφανιστώ καν στις εκλογές... οπότε το βουλώσαν αμφότεροι. Δια την ιστορία, ψήφισα, εκείνον τον υποψήφιο που δεν με ενόχλησε καθόλου.
Καθότι μεγάλωσα σε μια οικογένεια, που ποτέ δεν τάχθηκε σε κόμμα, χρώμα ή παράταξη,και γι αυτό το λόγο είμαι πιο ανοικτή σε συζητήσεις με "βαμμένα" άτομα, ποτέ δεν υπήρξα ένθερμος υποστηρικτής καμίας παράταξης, απλά να μάθω να κρίνω τον πολιτικό απο το έργο που έχει επιτελέσει, προ της εκλογής του, αλλά και μετά το τέλος της θητείας του, με γνωμονα τον απολογισμό του έργου του, είχα μεινει εκτός παιχνιδιού, και όταν άκουγα για τέτοια περιστατικά, ανθυπομειδιούσα. Εκεί που θέλω να καταλήξω, είναι οτι το κακό ξεκινάει πρώτα μέσα απο το σπιτι, που επιβάλει παρωπίδες, για το τι μέλλει ψηφίζειν, και μετά κατ επέκταση στο σχολείο, στους συλλόγους, στο πανεπιστήμιο, στο χώρο εργασίας.
Δεν ειναι δυνατόν σε μία χώρα που γεννήθηκε η δημοκρατία, να επιμένουμε στην ασυδοσία της οικογενειοκρατίας σε όλους τους τομείς της κοινωνικής ζωής, ακόμα δε χειρότερα στο λεπτό θέμα της εκλογής αντιπροσωπων της τοπικής αυτοδιοίκησης, ανθρώπων που κρίνουμε άμεσα απο το έργο που επιτελούν. Αυτοί ειναι που θα φροντίσουν για το νερό που έχουμε στις βρύσες του σπιτιού μας, για την ασφάλεια του δήμου ή της κοινότητας, την καθαριότητα κλπ. Με ποιο κριτήριο μας επιβάλουν να ψηφίσουμε κάποιον που μέχρι πρότινος, δεν ήξερε που του πανε τα 4 όχι μονο σε επιπεδο δήμου ή κοινότητας, αλλά δεν έχει επαφή με το τι συμβαίνει διπλα του... Και δε φτάνει αυτό, έχουν το θράσσος να συνεχίζουν τον ψηφοθηρικό φασισμό, (γιατί δε μας έφτανε η μια κυριακη, πρέπει να παμε και σε δεύτερη) υποδεικνύοντας υποψηφίους.
Αγαπητοί κύριοι και κυρίες,
Αν είχατε δραστηριοποιηθεί και όλο το προηγούμενο διάστημα με το να συνδράμετε ως απλοι ενεργοι πολίτες, και όχι να περιμένετε να σας ψηφίσουμε για να ενεργοποιηθείτε και να δράσετε ίσως να είχατε κερδίσει την ψηφο εμπιστοσύνης μου. Αυτή τη στιγμή ούτε σάλιο να σας φτύσω δεν χαλαλίζω. Θα πάω να ψηφίσω την ερχόμενη Κυριακή, αλλά όχι αυτό που εσείς προσδοκάτε.
Και για το όνομα του Θεού που πιστεύετε, πάψτε να μας βαυκαλίζετε το μυαλό, με χρώματα παρατάξεις, νίκες και ήττες...Ο μόνιμος ηττημένος ειναι ο ελληνικός λαός που στενάζει. Το γεγονός ότι το 40% και πλέον του ελληνικού λαού προτίμησε να σας γυρίσει την πλάτη (κατά μία έννοια κακως) δε σας λέει κάτι;
Μετα τιμής.
Πολύπαθος έλληνας δημότης-υπήκοος.
