Η κυβέρνηση θεωρεί ότι σήκωσε το γάντι από την αντιπολίτευση όταν μίλησε για «κινδύνους αστάθειας» εάν υπάρξει στις σημερινές εκλογές μήνυμα κριτικής στο μνημόνιο και στην πολιτική της. Φοβάμαι, ότι με τέτοιες αντιλήψεις το μακρόχρονο κόστος για την δημοκρατία θα είναι πολύ μεγαλύτερο από το όποιο περιορισμό κόστους που θα έχει η κυβέρνηση, αν θα έχει.
Πρώτον, λέγοντας η κυβέρνηση ότι η ελεύθερη έκφραση της λαϊκής βούλησης δημιουργεί πρόβλημα σταθερότητας στην χώρα, άθελά της (έτσι θέλω να ελπίζω) υπονομεύει τον πυρήνα της ίδιας της σημερινής δημοκρατίας. Και αυτό, διότι υποστηρίζει η κυβέρνηση ότι η έκφραση της θέλησης του λαού μπορεί να είναι ως τέτοια επικίνδυνη για τη χώρα. Με άλλα λόγια, ότι αν θέλουν οι πολίτες την σταθερή ησυχία τους, θα πρέπει να παραιτηθούν από την ελεύθερη άσκηση των δημοκρατικών τους δικαιωμάτων και φοβισμένοι να τα ασκήσουν με κριτήρια πέραν της ελευθερίας και της δημοκρατίας.Δεύτερον, πριν λίγες εβδομάδες, ο ίδιος ο πρωθυπουργός έκανε δηλώσεις σε ξένα μέσα ενημέρωσης σύμφωνα με τις οποίες του είναι αδιάφορο εάν θα επανεκλεγεί ή όχι. Άραγε τι μεσολάβησε από τότε μέχρι σήμερα; Τι μεσολάβησε ώστε σήμερα να διηγείται ότι η χώρα κινδυνεύει αν κάποιο χωριό δεν έχει τον άνθρωπο που επέλεξε;Τρίτο, η κυβέρνηση εγκλώβισε πολιτικές δυνάμεις που της έδειξαν εμπιστοσύνη και συνεργάζονται εκλογικά μαζί της, ότι οι επικείμενες εκλογές αφορούν τον Καλλικράτη, ενώ τώρα τους λέει ότι αφοράνε κύρια το μέλλον της ηγετικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ. Ιδιαίτερα η Δημοκρατική Αριστερά πρέπει να έχει μείνει, φαντάζομαι, άφωνη από αυτή την εξέλιξη.Τέταρτο, η κυβέρνηση επισείει τον μπαμπούλα τον εκλογών. Πρόκειται για την πλήρη μετατροπή της «γιορτής της δημοκρατίας» σε εφιάλτη. Το ερώτημα είναι για ποιόν; Η κυβέρνηση εκτιμούσε ακόμα και πριν δύο μήνες ότι θα εξέλεγε υπό τις σημαίες της 10-11 περιφερειάρχες. Ανάλογα πίστευαν πολλές δημοσκοπικές εταιρείες. Όπως έγραψα και τότε, το πρόβλημα με τις δημοσκοπήσεις είναι ότι φωτογραφίζουν και αντιλαμβάνονται με μια σχετική καθυστέρηση τις αλλαγές. Για αυτές είναι μικρό το κακό. Για πολιτικούς, όμως, που δεν κατανοούν από πολιτική και προσπαθούν να την υποκαταστήσουν με επικοινωνιακά τρυκ και δημοσκοπήσεις αποτελεί αυτοκτονία.Σήμερα ορισμένοι στην κυβέρνηση πιστεύουν ότι με το αντιδημοκρατικό δίλλημα που διατυπώνουν έχουν διασφαλισμένες τις επόμενες εκλογές. Δεν κάνουν, όμως, τον κόπο να σκεφτούν ότι όπως έπεσαν έξω με την εκτίμησή τους για τις περιφερειακές εκλογές, πολύ πιο πιθανό είναι να πέφτουν έξω ως προς τις γενικές εκλογές.Πέμπτο, ας υποθέσουμε ότι η κυβέρνηση οδηγεί την χώρα σε εκλογές (για το μνημόνιο αριθμός 2 ή για τα ελληνοτουρκικά) και τις κερδίζει. Χάρη δε στο γεγονός του εκλογικού νόμου της ΝΔ αποκτά κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Το ερώτημα είναι τι το καλύτερο θα κάνει από αυτό που κάνει σήμερα; Το πιο πιθανό είναι να πέσει σύντομα με βρόντο (ας μάθουν κάτι από την πτώση του Καραμανλή, ας διδαχτούν από τη σημασία του να γνωρίζεις τι κάνει κανείς όταν πέφτει η αυλαία). Σε αυτή την περίπτωση το «γάντι» που σήκωσαν θα έχει μετασχηματιστεί σε μπούμερανκ.
http://epirusgate.blogspot.com/2010/11/h.html
