Είναι πράγματι απίστευτο το πόσο δύσκολο είναι να ιεραρχήσεις τις προτεραιότητες σε μια δύσκολη στιγμή.
Η παράθεση των σκέψεων μου είχε σκοπό να προβληματίσει λίγο ώστε να δούμε το δάσος και όχι το δέντρο...
Διαφωνεί κανείς στα παρακάτω; - το υπάρχον πολιτικό κατεστημένο είναι ανίκανο να δώσει λύση γιατί είναι μέρος του προβλήματος; - ότι οικουμενικές κυβερνήσεις και άλλα τέτοια φιλολογικά ανακυκλώνουν την ίδια ανικανότητα... -ότι έχουμε μάθει στο εύκολο κέρδος και στην αρπαχτη... -ότι στις σύγχρονες τεχνολογίες αιχμής είμαστε ανύπαρκτοι... - ότι το οικονομικό μας μοντέλο έχει καταρρεύσει προ πολλού -ότι η παιδεία μας παραπαίει... - ότι η ευγένεια έχει δώσει την θέσης της καθημερινά στην καφρίλα .... Όλα τα παραπάνω είναι μερικά δείγματα του αδιεξόδου μας. Οι ξένοι πράγματι δεν μας αγαπανε και έχουν τα δικά τους συμφέροντα και θέλουν να κερδίσουν από την αδυναμία μας και ότι άλλο θέλετε... αλλά αν θέλουμε εμείς οι Έλληνες κάτι να αλλάξει πρέπει να δούμε το πρόβλημα χωρίς να ψάχνουμε δικαιολογίες στους άλλους πάντα. Η Ελλάδα είναι πλούσια χωρά και έχει δυνατότητες διότι στο βάθος της ψυχής μας υπάρχει ο πολιτισμός των προγόνων μας διότι είμαστε λαός με δυνατότητες διότι έχουμε πλούσιο ορυκτό πλούτο και χίλια αλλά... Όμως τώρα χρειάζεται υπέρβαση του τρόπου σκέψης μας πρέπει να ξεφύγουμε από τα στερεότυπα που μας φυλακίζουν (ξένα κέντρα επιβουλής κλπ.). Πρέπει να επιλέξουμε 2-3 τομείς που μπορούμε να δημιουργήσουμε υπεραξίες (ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, τουρισμός, γεωργία ενταγμένη στο πρότυπο της μεσογειακής διατροφής) και να προσανατολίσουμε την οικονομία εκεί ώστε να σταματήσει το δημόσιο να κατατρώει καθετί δημιουργικό...Αν καταλάβατε το δάσος τώρα είναι η επιβίωση μας σε ένα σύγχρονο και σκληρό κόσμο και αυτό απαιτεί την στράτευση όλων όσων είναι ΕΛΛΗΝΕΣ. Όσοι διαφωνούν ας συνεχίσουν να κοιτάζουν το δέντρο....
ΑΝΑΓΝΩΣΤΡΙΑ
