Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να διαγιγνώσκονται με τη νόσο όταν πλέον τα συμπτώματά τους είναι ιδιαίτερα έντονα και είναι αργά ή όταν τα περιθώρια για να πάρουν την ειδική θεραπεία στενεύουν. Όσο πιο αργά γίνεται, δηλαδή, η διάγνωση, τόσο λιγότερες πιθανότητες έχει κάποιος να ωφεληθεί από τα αντιιικά σκευάσματα και το θεραπευτικό κοκτέιλ που κατά κανόνα χορηγείται στους φορείς και τους ασθενείς.
Ο ίδιος επιστημονικός φορέας που ανακοίνωσε την προαναφερόμενη έρευνα (το National Aids Trust), υπενθυμίζει άλλη μία σχετική μελέτη, η οποία είχε δείξει ότι από το 2003 μέχρι σήμερα έχουν διπλασιαστεί τα κρούσματα της συγκεκριμένης νόσου στην ηλικιακή ομάδα άνω των 50 ετών.
Στη Βρετανία, υπολογίζεται ότι περίπου το 25% όσων έχουν προσβληθεί από τη νόσο το αγνοούν και κάνουν την εξέταση μόνο όταν πλέον τα συμπτώματά τους είναι ιδιαίτερα έντονα. Αυτό το 25% ανήκει δυστυχώς και στην ομάδα που χάνει τη μάχη για τη ζωή γρηγορότερα από όλους. Δεν έχουμε στοιχεία για την Ελλάδα, αλλά ούτε και ενδείξεις ότι το πρόβλημα είναι διαφορετικό ως προς τα ποσοστά που αφορούν όσους αγνοούν την προσβολή τους από τον ιό.
http://olagiatingunaika.blogspot.com
