tromaktiko: Χριστούγεννα χωρίς περιττά κιλά

Τρίτη 14 Δεκεμβρίου 2010

Χριστούγεννα χωρίς περιττά κιλά



Ο ∆εκέµβριος είναι ένας µήνας µε ιδιαίτερο θρησκευτικό νόηµα, γεµάτος αρώµατα γιορτής και χαράς. Ταυτόχρονα όµως αποτελεί ίσως και τον πιο «επικίνδυνο» µήνα για τη σιλουέτα µας.
«Ναι» στους πειρασµούς, αλλά µε προσοχή
Καθοριστικής σηµασίας για τον αποσυντονισµό µας από τη σωστή διατροφή είναι όχι µόνο τα διήµερα των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς αλλά και οι πολλές ονοµαστικές γιορτές του µήνα. Για τους περισσότερους οι συγκεκριµένες γιορτές είναι άµεσα συνυφασµένες µε την υπερκατανάλωση τροφών πλούσιων σε λίπος και ζάχαρη, ενώ συγκεκριµένα γλυκίσµατα όπως οι κουραµπιέδες και τα µελοµακάρονα αποτελούν σήµατα κατατεθέντα. Στο πλαίσιο λοιπόν της σωστής διατροφικής συµπεριφοράς, σε καµία περίπτωση η απόλυτη αποχή από την κατανάλωση γιορτινών πειρασµών δεν αποτελεί λύση. Η σύνεση και το µέτρο στην κατανάλωση αποτελούν τη χρυσή τοµή για αυτούς που θέλουν µια ισορροπία.

Ελέγξτε την όρεξή σας
Φροντίστε το γεύµα που πιθανόν έχει προηγηθεί των γλυκών να µην εµπεριέχει µεγάλα ποσά λίπους από σάλτσες, λιπαρό κρέας και αλλαντικά. Αντίθετα δώστε βάση στα λαχανικά, που χορταίνουν χωρίς περιττές θερµίδες. Επίσης θα µπορούσατε πριν φύγετε για το εκάστοτε γιορτινό κάλεσµα να µην είστε τελείως νηστικοί και άρα έτοιµοι να ενδώσετε σε κάθε «ορεκτικό», που ουσιαστικά δεν εξυπηρετεί και κανένα σκοπό.

Σύµµαχοί µας τα σνακ
Καλές εναλλακτικές για ένα γρήγορο και θρεπτικό σνακ που θα κοντρολάρει την όρεξή µας είναι ένα µικρό µπολ σαλάτας ή 2 φρυγανιές µε λίγο τυρί µειωµένων λιπαρών ή ακόµα και ένα όχι πολύ ώριµο φρούτο.

Η σωστή τακτική
Γλυκά µε µέτρο
Σαφέστατα και θα φάµε τα γιορτινά γλυκά, γιατί αν δεν φάµε εκείνη τη στιγµή, είναι σίγουρο πως την επόµενη φορά θα παραδοθούµε αµαχητί στο ταψί µε τα µελοµακάρονα ή (και) τους κουραµπιέδες. Θα φάµε όµως ένα-δύο, ικανοποιώντας τη γεύση µας και εκπληρώνοντας τον ουσιαστικό προορισµό του γλυκού, που αφορά την τέρψη και όχι τις θρεπτικές µας ανάγκες.

Συνειδητοποιήστε τι τρώτε
Συχνά για κάποιους το να συνειδητοποιήσουν τι τρώνε είναι πράγµατι δύσκολο. Ερωτώµενοι τι έφαγαν λοιπόν απαντούν πως ξεκίνησαν µε 2-3 ορεκτικά (που στην πορεία αποδεικνύεται πως είναι 4-5), κατόπιν λίγη γαλοπούλα (ξεχνώντας να αναφέρουν τη γέµισή της που θερµιδικά ξεπερνά και την ίδια τη γαλοπούλα) και «λίγο» ψωµί (συνήθως εννοούν 3-4 φέτες), ενώ σπανίως αναφέρονται στο κρασάκι που ήπιαν, που µπορεί να ξεπερνά και τα 3 ποτήρια (πάνω κάτω 350 θερµίδες επιπλέον). Σαν επιδόρπιο θα ισχυριστούν πως απλά δοκίµασαν τους κουραµπιέδες και τα µελοµακάρονα, ασχέτως αν η δοκιµή γι’ αυτούς ταυτίζεται µε την κραιπάλη για κάποιους άλλους. Βέβαια για τον καφέ που ακολουθεί µε τις 3 κουταλιές ζάχαρη ούτε λόγος… Έτσι λοιπόν και οι ίδιοι απορούν µε το αν και κατά πόσο ξέφυγαν και, όταν ανέβουν στη ζυγαριά, αρχίζουν να ερµηνεύουν την ανοδική πορεία µε δικαιολογίες του τύπου «είδες που σου έλεγα ότι οι κουραµπιέδες έχουν περισσότερες θερµίδες από τα µελοµακάρονα;» Αν τώρα εσείς πιστεύετε πως οι ελάχιστες θερµίδες που χωρίζουν ένα µέτριο κουραµπιέ από ένα µέτριο µελοµακάρονο είναι µείζονος σηµασίας και δεν παίζει ρόλο η ποσότητα που φάγατε, µάλλον δεν βλέπετε τα πράγµατα από τη σωστή οπτική. Είναι λοιπόν πολύ σηµαντικό να συνειδητοποιούµε τι τρώµε.

Η άσκηση δεν αρκεί
Αν τώρα κατευθυνθούµε στην οδό της σωµατικής άσκησης προκειµένου να απαλλαγούµε από την περιττή ενέργεια που προσλάβαµε την προηγούµενη ηµέρα, και εδώ τα πράγµατα χρειάζονται διευκρίνιση: οι λίγες ώρες που χρειάστηκε για να καταναλώσουµε ένα πλούσιο γιορτινό δείπνο 2.500 θερµίδων και 130 γρ. λίπους αναλογούν σε 12 ώρες περπάτηµα ή 7 ώρες κολύµπι ή 4 ώρες τρέξιµο ή 6 ώρες τένις προκειµένου να εξισορροπήσουµε την κατάσταση. Ας µην έχουµε λοιπόν την ψευδαίσθηση πως ένας περίπατος θα µας βοηθήσει να δαπανήσουµε την ενέργεια που προσλάβαµε διαµέσου ενός λουκούλλειου γεύµατος.

Οι ακρότητες δεν είναι η λύση
Γι’ αυτούς που µπορεί να είναι επιρρεπείς στις γιορτινές παρασπονδίες αλλά που συνειδητοποιούν τα λάθη τους και επιδιώκουν να «ισοφαρίσουν» η τήρηση ακραίων διατροφικών σχηµάτων ή νηστείας αντενδείκνυται. Οι αυστηρές µονοδίαιτες και «φρουτοθεραπείες» αποσυντονίζουν εντελώς το µεταβολικό ρολόι του οργανισµού µας και µας οδηγούν σε απώλεια κυρίως υγρών και γλυκογόνου, άρα σε µια εικονική απώλεια, αφού η µείωση του λιπώδους ιστού, που είναι το ζητούµενο, δεν επιτυγχάνεται όσο θα θέλαµε. Έτσι, έπειτα από οποιαδήποτε διατροφική ατασθαλία, η ένταξή µας σε ένα ισορροπηµένο διαιτολόγιο πρέπει να αποτελεί µονόδροµο. Μόνο έτσι θέτουµε τις βάσεις για λιγότερες ατασθαλίες στο µέλλον και ταυτόχρονα αντιµετωπίζουµε το µεταβολισµό µας µε τον καλύτερο τρόπο.

ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΞΕΝΟΥ, ΚΛΙΝΙΚΟY ∆ΙΑΙΤΟΛΟΓΟΥ - ∆ΙΑΤΡΟΦΟΛΟΓΟΥ,
M.SC. IN NUTRITIONAL MEDICINE - UNIVERSITY OF SURREY, ∆ΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤµΗµΑΤΟΣ ∆ΙΑΤΡΟΦΟΓΕΝΕΤΙΚΗΣ & ΈΡΕΥΝΑΣ ΘΡΕΨΗΣ «ΕΥΡΩΚΛΙΝΙΚΗ ΑΘΗΝΩΝ»,
http://www.kxenos.gr/



http://www.myworld.gr/site/content.php?artid=700861






     



Εδώ σχολιάζεις εσύ!