Δεν ξέρω αν είναι άποψή μου ή έγινε άποψη για να δικαιολογήσω την απροθυμία μου,ωστόσο νομίζω ότι οι απεργίες και οι πορείες έτσι όπως γίνονται δεν έχουν κανένα νόημα.Η αλήθεια είναι πως μου θυμίζουν λίγο τις εθνικές επετείους, γίνεται κάτι γιατί "πρέπει" να γίνει κ όχι γιατί έχει νόημα κάτι τέτοιο.Και δεν έχει νόημα,διότι ό,τι γίνεται,γίνεται στα πλαίσια που επιτρέπει το "σύστημα".Και εδώ μπαίνει το ερώτημα: "τι εννοούμε όταν λέμε συνέχεια "σύστημα"";
Με τον όρο "σύστημα" προσπαθούμε να εκφράσουμε το καθεστώς που μας έχει επιβληθεί, την νοοτροπία μέσα στην οποία έχουμε μεγαλώσει κ τις πελατειακές σχέσεις που έχουν δημιουργήσει οι πολιτικοί με τον λαό.Κοινώς ότι σάπιο μπορεί να σκεφτεί κανείς.
Όλος ο πολιτικός κόσμος είναι αναπόσπαστο κομμάτι του συστήματος, καθώς τα δυο κόμματα εξουσίας εξυπηρετούν τα συμφέροντα τους αδιαφορώντας εντελώς για τον λαό, ενώ συγχρόνως τα κόμματα της αντιπολίτευσης είτε δρουν διασπαστικά, είτε δεν έχουν ουσιαστική άποψη κ φέρονται καιροσκοπικά προσπαθώντας να καπηλευθούν την δυσαρέσκεια του κόσμου.Επίσης ακόμα χειρότερα απ'τον ίδιο τον πολιτικό κόσμο,είναι τα διάφορα παπαγαλάκια του.Είτε ως συνδικαλιστές,είτε ως παρατάξεις τα φερέφωνα όλων αυτών είναι που γαλουχούν τον κόσμο στο να υπακούει κ να πειθαρχεί στο σύστημα.
Γενικότερα πιστεύω ότι αυτό που μας πλασάρουν συνδικαλιστικά όργανα κ ΜΜΕ ως αντίδραση είναι στην ουσία ισχυροποιήση του συστήματος.Δεν υπάρχει πιο τρανταχτό παράδειγμα από την αποχή στις εκλογές.Εκεί όπου ακούς συνέχεια ότι επικρατεί προβληματισμός στα κόμματα για την αποχή,οπότε αυθόρμητα ο κάθε πολίτης σκέφτεται ότι θα απέχει για να τους πειράξει ακόμα περισσότερο.Ενώ στην ουσία η αποχή είναι αυτό που θέλουν τα κόμματα.Θέλουν αν είναι δυνατόν να πηγαίνουν να ψηφίζουν μόνο τα μέλη τους!Γιατί έτσι όπως είναι οι άθλιοι εκλογικοί νόμοι δεν τους νοιάζει αν θα κατέβουν να ψηφίσουν 100 άτομα,αρκεί να τους ψηφίσουν οι 51.
Οπότε με βάση αυτή την υπόθεση μου (η οποία είναι προσωπική κ προφανώς δεν σημαίνει ότι ισχύει απαραίτητα) κ οι μεμονωμένες απεργίες κ πορείες είναι περισσότερο ένα μέτρο εκτόνωσης του πιεσμένου λαού,να βλέπει ότι υπάρχει αντίδραση κ να εφησυχάζεται,παρά ένα μέτρο αντίδρασης.Διότι σε ακραίες καταστάσεις,όπως αυτές που βιώνουμε τον τελευταίο χρόνο, χρειάζονται κ ακραία μέτρα.Κάτι που να ξεφεύγει απ'τα πλαίσια του συστήματος. Πόσο απαράδεκτο είναι να κάνεις απεργία μία μέρα μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου που θες να ανατρέψεις; Σύμφωνοι πρώτα είχε οριστεί η απεργία κ μετά ανακοινώθηκε ότι ο νόμος θα ψηφιστεί στις 14/12,αλλά δεν μπορούσαν να μεταθέσουν την πορεία μια μέρα πριν; Και προφανώς μια απλή πορεία δεν φτάνει.Θα πρότεινα μια πολιορκία της βουλής κ κανείς να μην βγει απο κει,αν προηγουμένως δεν βάλουν μυαλό κ θυμηθούν ποιόν ΠΡΕΠΕΙ να υπηρετούν, αναιρώντας ό,τι αντιλαϊκό μέτρο έχουν πάρει.
Ο λαός πρέπει να ενωθεί,να αψηφίσει τις κασσάνδρες που προσπαθούν να στρέψουν τον ένα εναντίον του άλλου.Έτσι δεν πρόκειται να κερδίσουμε τίποτα.Πρέπει όλοι να καταλάβουμε ότι μόνο ενωμένοι,απελευθερωμένοι απ'τις πινακίδες που τόσα χρόνια έντεχνα μας έχουν βάλει για να μας διασπάσουν, θα βρούμε πραγματική διέξοδο απ'την κρίση κ το σάπιο κατεστημένο στο οποίο έχουμε βυθιστεί ως χώρα κ ως κοινωνία.
Ζω,περιμένοντας την μέρα που θα κατεβούμε όλοι αυθόρμητα στους δρόμους,χωρίς κηδεμόνες, θα απαιτήσουμε και θα πάρουμε πίσω την Ελλάδα μας.
Ο επαναστάτης του καναπέ.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
