Ο νέος δήμαρχος δεν έχει να βρει λύσεις μόνο για το οξύ οικονομικό
πρόβλημα του δήμου, τα χρέη του οποίου σε δάνεια έχουν ξεπεράσει τα 200
εκατ. ευρώ, αλλά να αντιμετωπίσει ένα μηχανισμό που χτίστηκε επί
δεκαετίες με στενά κομματικά κριτήρια, αλλά και κέντρα εξουσίας που
δουλεύουν στην πραγματικότητα σαν «παραμάγαζα».
Ο σκληρός πυρήνας αυτού του μηχανισμού χτυπούσε για χρόνια ολόκληρα
στον τομέα καθαριότητας και του πρασίνου που αποτελούσαν την
εμπροσθοφυλακή στις κομματικές συγκεντρώσεις και προέρχονταν από το
«πελατολόγιο» του εκάστοτε δημάρχου. Μέχρι και σήμερα στην καθαριότητα η
κυριαρχία της ΔΑΚΕ είναι συντριπτική, ενώ στο σωματείο υπάρχουν τόσες
φράξιες όσοι περίπου και οι πρώην δελφίνοι της Ν.Δ., με κυριαρχία των
«ντορικών». Ο πρόεδρός του, Β. Πολυμερόπουλος, προέρχεται από τις ομάδες
των «ρέιντζερ» και των «κενταύρων» της
δεκαετίας του '80.
Είναι χαρακτηριστικό ότι η συγκεκριμένη υπηρεσία απασχολεί τυπικά
περί τους 3.500 εργαζόμενους, εκ των οποίων περίπου 700 είναι
αποσπασμένοι σε γραφικές υπηρεσίες, γραφεία βουλευτών κ.λπ.
Περίπου η ίδια κατάσταση αναξιοκρατίας επικρατεί και στη δημοτική
αστυνομία, όπου οι προσλήψεις ως επί το πλείστον έχουν γίνει με την
περίφημη προφορική συνέντευξη.
Οσον αφορά τις διοικητικές υπηρεσίες, αυτές σε επίπεδο προϊσταμένων
είναι στελεχωμένες από ανθρώπους που προσλήφθηκαν κυρίως στο τέλος της
δεκαετίας του '80. Οι προαγωγές και οι μεταθέσεις, όπως βεβαιώνουν οι
παρατάξεις της αντιπολίτευσης, γίνονταν πολλές φορές με παράκαμψη των
υπηρεσιακών συμβουλίων, προκειμένου να βολευτούν οι ημέτεροι ή να
«τιμωρηθούν» όσοι αντιδρούσαν.
Η αδιαφάνεια είναι κυρίαρχη και στο δημοτικό ραδιόφωνο, τον Αθήνα
9,84, στον οποίο εργάζονται 270 άτομα, ενώ είναι άγνωστος ο αριθμός όσων
πληρώνονται ως αποσπασμένοι από το Δήμο Αθηναίων.
Ο σταθμός διαχρονικά χρησιμοποιήθηκε για τη μιντιακή προβολή των
δημάρχων και ως χώρος «επαγγελματικής αποκατάστασης» φίλα προσκείμενων
δημοσιογράφων.
Τεράστιο πρόβλημα συνιστά και η ανορθολογική κατανομή του
προσωπικού, καθώς υπάρχουν υπηρεσίες με κραυγαλέα πλεονάζον προσωπικό.
Τέλος, πολύς λόγος έχει γίνει για τη «μαφία των νεκροταφείων», αφού
με τον τελευταίο κανονισμό επί Ν. Κακλαμάνη πολλές εργασίες στα
κοιμητήρια γίνονται από ιδιωτικές εταιρείες.