Πληροφορούμαστε από τα ΜΜΕ, ότι στα πλαίσια του «συμμαζέματος» της ελληνικής οικονομίας η κυβέρνηση λαμβάνει μια σειρά μέτρων προς όφελος πάντοτε του ελληνικού λαού. Στην αιτιολογική έκθεση του προσχεδίου νόμου για την Υγεία αποφαίνονται κάποιοι ειδήμονες, πως «….. αποτελεί κοινή!!! διαπίστωση πως δικαιούχοι της ενίσχυσης αυτής, με όλες τις μορφές της, είναι και οικογένειες που αντικειμενικά!!! δεν την έχουν ανάγκη…». Είναι δηλαδή «κοινή διαπίστωση» πως τις ίδιες βασικές βιωτικές ανάγκες καλούνται να καλύψουν με εισόδημα 41.000 Ευρώ μια τετραμελής οικογένεια και μια οκταμελής για παράδειγμα, ώστε «αντικειμενικά!!!» αυτή με τα 5, 6 ή 7 παιδιά να μην έχει ανάγκη το επίδομα, όταν το εισόδημά της υπερβαίνει το αστρονομικό ποσό των 40.000 Ευρώ.
Και αυτή τη διαπίστωση την κάνουν άνθρωποι των οποίων οι μισθοί και τα επιδόματα αποτελούν, το λιγότερο, πρόκληση για το βιοτικό επίπεδο του μέσου Έλληνα και δη πολυτέκνου.
Στις δύσκολες ομολογουμένως μέρες που διανύει ο Έλληνας φορολογούμενος, ιδιαίτερα μετά τις περικοπές στους μισθούς και τις συντάξεις, που απ΄ ότι φαίνεται θα έχουν και συνέχεια, αφού η συνταγή «πέτυχε», το μέτρο της συλλήβδην περικοπής των επιδομάτων θα αποτελέσει το τελειωτικό χτύπημα για τις πολυμελείς οικογένειες, των οποίων οι καθημερινές υποχρεώσεις είναι πολλαπλάσιες των υπολοίπων συμπολιτών μας. Το μόνο που θα πετύχει η κυβέρνηση είναι αφενός να ευνοήσει την φοροδιαφυγή και την φοροαποφυγή για όσους μπορούν να το εφαρμόσουν προκειμένου να φαίνονται «φτωχοί» και αφετέρου να οδηγήσει στην εξαθλίωση του πολύτεκνους που «ως κορόϊδα», για κάποιους, αποδίδουν μέχρι τελευταίας κεραίας τους φόρους που τους αναλογούν.
Το όραμα ενός δίκαιου και κοινωνικού κράτους δεν θα μπορέσει ποτέ να υλοποιηθεί όταν θεωρούνται προνομιούχες και πλούσιες οι πολυμελείς οικογένειες με 45.000 Ευρώ περίπου εισόδημα το χρόνο και αποτελεί τουλάχιστον εμπαιγμό να πληρώνει η πλειοψηφία των πολυτέκνων «το μάρμαρο», για λογαριασμό εκείνων, που αντικειμενικά, με μεγάλα εισοδήματα, δεν έχουν ανάγκη τα επιδόματα.
Είναι λοιπόν ηλίου φαεινότερον, ότι για μια ακόμη φορά η κυβέρνηση έρχεται σε αντίθεση ακόμη και στα μέτρα που υπαγορεύονται από το Μνημόνιο, αφού στη σελ.66 του Μνημονίου αναφέρεται ότι η Κυβέρνηση: « δεσμεύεται σε δίκαιη κατανομή του κόστους προσαρμογής. Η δέσμευση για την προστασία των πιο ευάλωτων από τις συνέπειες της οικονομικής ύφεσης λαμβάνεται υπόψη στο σχεδιασμό των πολιτικών προσαρμογής.» Αν το όριο των 40.000 Ευρώ αποτελεί δίκαιη κατανομή και στις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες δεν περιλαμβάνονται πλέον οι πολύτεκνοι, τότε κάποιοι έχουν χάσει το μέτρο. Και αν ο Κ. Πρωθυπουργός αναρωτιέται πού υπάρχουν τα χρήματα που θα βγάλουν τη χώρα από το αδιέξοδο, να τον πληροφορήσουμε ότι σίγουρα δεν τα έχουν οι πολύτεκνοι, γιατί απλούστατα δεν τους περισσεύουν, αφού ούτε offshore εταιρείες διατηρούν, ούτε λογαριασμούς στην Ελβετία.
Ζητάμε με αξιοπρέπεια να μην καταργηθούν τα επιδόματα αυτά από τους ανθρώπους που αποτελούν τους αιμοδότες του δημογραφικού της χώρας, εκτός κι αν η λογική της κυβέρνησης είναι το δόγμα: « όσο λιγότεροι είμαστε σ΄ αυτή τη χώρα, τόσο λιγότερα έξοδα έχει το κράτος», κάτι που ούτε κάν να διανοηθούμε δεν τολμάμε. Θα αποτελέσει, τέλος, ένα ανεπανόρθωτο χτύπημα στο μέλλον αυτού του τόπου, που είναι τα χιλιάδες παιδιά των πολυμελών οικογενειών, η εφαρμογή αυτού του μέτρου, αφού τα παιδιά αυτά γεμίζουν και θα συνεχίσουν να γεμίζουν τις αίθουσες των σχολείων μας και θα αποτελέσουν το αυριανό εργατικό και επιστημονικό δυναμικό της χώρας.
Και να μην ξεχνάει κανείς ότι η πολυτεκνία είναι στάση ζωής που μόνο οφέλη αποφέρει σε τούτη την ταλαιπωρημένη χώρα, πνευματικά και υλικά. Αλλά για να το αντιληφθεί αυτό κάποιος, πρέπει να βλέπει τους ανθρώπους ως Πρόσωπα και όχι ως αριθμούς.
Χ Κ
