Ακουστε λοιπον και τη δική μου άποψη, μιας νέας κοπέλας που ξέρει καλά τι είναι να έχεις κάποιον δικό σου στην αστυνομία, κάποιον που να αγαπά αυτό που κάνει, κάποιον που ΕΣΥ μισείς.
Δεν είναι εύκολο να πηγαίνεις να κάνεις τα νυχτερινα και να αφήνεις πίσω την οικογένεια. Με θυμάμαι πως περιμενα πως και πως στις 6 το πρωι να ακουσω το κλειδι για να δω οτι ο μπαμπας μου γύρισε στο σπιτί ΖΩΝΤΑΝΟΣ! Ξερετε τι σημαινει να φοβασαι για τον ανθρωπο που αγαπας;Να τρεμεις; Ενω εισαι ακομη παιδι;
Και οι αστυνομικοι είναι άνθρωποι, υπακουουν σε διαταγες και δεν μπορυν να απεργησουν οπως τους προτρέπεις διοτι εαν το κανουν τοτε ΕΣΥ παλι θα τους κατηγορησεις οτι δεν ηταν εκει για να σε σωσουν οταν θα σου επιτεθουν οι ληστες...
Λυπαμαι που μεγαλωνω σε μια κοινωνια που δε σεβεται τα οργανα της ταξης. Οχι να τα φοβαται, να τα σεβεται... Εχει μεγαλη σημασια και διαφορα...
Δεν ειμαστε ολοι οι νεοι ίδοι παιδια! Υπαρχουν νεοι που αγαπουν και εκτιμουν την αστυνομια γιατί είναι και αυτοι οπως εμείς... Είμαστε μαζί σας παιδιά...! και είμαστε πολλοι!!!
Μπραβο σας! Γιατι κανενας δε σας έδωσε συγχαρητηρια για ολες τις θετικες ενεργειες που έχετε κανει...! Ολοι θυμουνται τα αρνητικα!
Δεν πειραζει.. ειστε μαθημενοι πια...!
ΑΝΑΓΝΩΣΤΡΙΑ
