«Ενας νέος τελειώνει το Λύκειο και δεν έχει καθόλου όρεξη για Πανεπιστήµιο. Ο πατέρας του, πλούσιος πολιτικός, απειλεί τον γιο του: “ ∆εν θέλεις να σπουδάσεις, ρε τεµπελόσκυλο; Λοιπόν εγώ δεν συντηρώ κοπρίτες, γι’ αυτό και θα δουλέψεις, κατάλαβες ”.
Εχοντας ισχυρή οικονοµική και πολιτική θέση, ο πατέρας κινεί τα νήµατα για να βρει µία θέση στονγιο του:
Πατέρας: - Γιώργο (Παπακωνσταντίνου, υπουργό), ο γιος µου τέλειωσε το λύκειο και ο τεµπέλης δεν θέλει να σπουδάσει. Θα µπορούσες να του βρεις µια θέση, µήπως στο µεταξύ βρει τον δρόµο του και αποφασίσει να σπουδάσει; Κάτι που θα τον κάνει να δουλέψει σκληρά, να µην κάθεται και τα ξύνει… Μερικές µέρες αργότερα ο Παπακωνσταντίνου του λέει:
- Βρήκα δουλειά για τον γιο σου. ∆εξί χέρι του Προέδρου της ∆ηµοκρατίας και 20.000 ευρώ τον µήνα.
- Είναι υπερβολικό, Γιώργο. Πρέπει να τον αρχίσουµε πιο χαµηλά, γιατί µε τέτοια λεφτά αυτός ο τεµπέλης θα γίνει χειρότερος.
- Σου βρήκα κάτι πιο σεµνό: ιδιαίτερος γραµµατέας υπουργού, µόνο µε 10.000 ευρώ τον µήνα.
- Οοοοοχι. ∆εν θέλω η ζωή του να είναι τόσο εύκολη.
Θέλω να αισθανθεί την ανάγκη να σπουδάσει.
Την επόµενη µέρα:
- Του βρήκα δουλειά ως διευθυντής του Τµήµατος Προµηθειών στο υπουργείο Οικονοµικών µε µισθό 6.000 τον µήνα.
- Μα, σε παρακαλώ, Γιώργο, βρες µου κάτι πιο σεµνό, στα 600 µε 700 ευρώ τον µήνα.
- Μα τι λες; Αυτό είναι αδύνατον.
- Γιατί;
- Αυτές οι θέσεις δίνονται µόνο µε διαγωνισµόκαι απαιτούν βιογραφικό επιπέδου, τέλεια γνώση αγγλικών, πανεπιστηµιακό δίπλωµα, τουλάχιστον ένα master ή PHD στο εξωτερικό και θέληση να δουλεύει υπερωρίες άνευ αποδοχών!».
