Βλέπετε η επένδυση είναι μηδέν – δεν κοστίζει παρά λίγα χιλιάρικα για να σου ετοιμάσει μια ομάδα προγραμματιστών ένα καλοστεκούμενο site (βρίσκεις πια προσφορές με 10-15 χιλιάρικα) και δε χρειάζονται πάνω από ένα δίμηνο για να το ανεβάσουν στον αέρα. Οι περισσότεροι εκδότες έτσι κι αλλιώς χαροπαλεύουν, δεν τους είναι τίποτα μέσα στην απελπισία να φτιάξουν ένα site μπας και ρεφάρουν τα σπασμένα. Και τι πιο εύκολο από το να ανεβάσεις ένα πόρταλ με ειδήσεις. Πώς τα κατάφερε το troktiko, σου λέει. Κι εμείς μαζί. Ούτε καμιά φαεινή ιδέα θέλει να το σκεφτείς, ούτε καμιά καινοτομία είναι. Το στήνεις κι ελπίζεις. Άσε που σερβίροντας eνδεχομένως κατευθυνόμενες ειδήσεις φιλοδοξείς ότι μπορείς να επηρεάζεις την εξουσία, άρα πιθανώς να περιμένεις «ευνοϊκή μεταχείριση» σε κρατικές ή άλλες διαφημίσεις και λοιπές διαπλεκόμενες συναλλαγές. Δε λέμε ότι γίνεται ντε και καλά στα site που αναφέρουμε, δεν έχουμε στοιχεία. Κρίνοντας όμως από το παρελθόν, δικαιούμαστε να είμαστε καχύποπτοι. Πολύ καχύποπτοι.
Μόνο που το να φτιάξεις mια ιντερνετική εφημερίδα μόνο εύκολη ιστορία δεν είναι. Γιατί μετά πρέπει να το στελεχώσεις. Ένα site δε γράφεται μόνο του. Και πρέπει να πληρώνεις μισθούς. Έτσι λοιπόν ακούω τα απίστευτα από όσους φουκαράδες φίλους δημοσιογράφους βρήκαν καταφύγιο στα πόρταλ για να στεγάσουν την ανεργία και την αφραγκία τους. Σε κάποια από αυτά, τους προσλαμβάνουν με το βασικό, με μπλοκάκι. Τα παιδιά πρέπει να πληρώνουν από την τσέπη τους την ασφάλιση. Τους υποχρεώνουν να γράφουν 30 ειδήσεις την ημέρα, πληκτρολογώντας ακατάπαυστα. Όταν σηκώνουν το τηλέφωνο να διασταυρώσουν μια είδηση, μαθημένοι από τις εφημερίδες, τους κοιτάζουν καλά καλά λες και βλέπουν Ούφο. Τους υποχρεώνουν να αντιγράφουν άκριτα ό,τι βλέπουν στα υπόλοιπα sites. Ο κλέψας του κλέψαντος. Αρκεί να υπάρχει η είδηση. Η κάθε είδηση. Παράλληλα κλέβουν θέματα από άλλα sites οποιουδήποτε περιεχομένου, χωρίς φυσικά να αναγράφουν την πηγή ή να βάζουν από κάτω link.
Έτσι όπως κατάντησαν τα έντυπά τους οι εκδότες, έτσι θέλουν να καταντήσουν και το Ίντερνετ. Ένα ρακένδυτο ζητιάνο ειδήσεων, ένα σκουπίδι, ένα δημοσιογραφικό ρετάλι. Άρπα κόλλα όλα. Δυο συντάκτες – σκλάβοι να βγάζουν τη δουλειά που έβγαζαν δέκα (είναι πραγματικά νούμερα αυτά). Δε βαριέσαι, όπως να’ ναι. Αρκεί να γεμίζουν οι σελίδες. Το κακό είναι όμως πως τη ...μέθοδο της επιτυχίας τους ακούγεται πως ακολουθούν κατά πόδας και οι νεοφώτιστοι του χώρου.
Όσο για τα παιδιά που δουλεύουν εκεί, βρίζουν την τύχη τους. Και νοσταλγούν τις μέρες που η υπογραφή τους είχε κάποια αξία...
http://www.apolimenosanergos.blogspot.com/
