Τους Έλληνες δικηγόρους αντικατέστησαν Βούλγαροι δικηγόροι, οι οποίοι κυριολεκτικώς ελήστευον τους κατ’ ανάγκην πελάτας των. Δια την σύνταξιν μιας απλής αιτήσεως προς τας βουλγαρικός Αρχάς ελάμβανον 1.000-2.000 λέβα. Οι Βούλγαροι υπάλληλοι, μηδέ του γενικού διοικητού του Αιγαίου εξαιρουμένου, ήσαν προσιτοί στην δωροδοκία. Ο πλούσιος Τούρκος Χαμδή-βέης, εδωροδόκησε απ’ ευθείας τον γενικό διοικητή δια της προσφοράς 120.000 λέβα προς αποφυγή της εξορίας, ο ίδιος δε, δια της δωροδοκίας του αρμοδίου Βουλγάρου υπαλλήλου, επέτυχε τον μετριασμό του ποσού της συμμετοχής του στο αναγκαστικό δάνειο από 840.000 σε 162.000 λέβα.
Αλλά και οι κατώτεροι υπάλληλοι δια την διεκπεραίωση και αυτών των μάλλον ασήμαντων υποθέσεων εζήτουν δώρα. Ο φόρος των αστικών ακινήτων, τον όποιο εισέπραττε το βουλγαρικό δημόσιο και ο δήμος ή η κοινότης, ήτο λίαν επαχθής. Το βουλγαρικό δημόσιο εισέπραττε 10% επί του πραγματοποιούμενου εισοδήματος, ο δε δήμος αρχικώς 2% και κατόπιν περισσότερο επί της αξίας του ακινήτου, η οποία υπερεξωγκωνόταν υπό των βουλγαρικών επιτροπών, στις οποίες μετείχαν και ένας ή δύο Έλληνες δια τον τύπον, επί πλέον δε ειδικό φόρο δια τον ηλεκτροφωτισμό, την καθαριότητα, τους υπονόμους, την πυροσβεστική υπηρεσία, κλπ.
Εκ των αγροτικών ακινήτων εισέπραττε ο δήμος στρεμματικό φόρο, ο όποιος εποίκιλλε κατά τα τρία έτη της Κατοχής και επί εκάστου κιλού παραγομένου καπνού 5 λέβα.
Ο φόρος επιτηδεύματος, σε όσους εδίδετο η άδεια ασκήσεως του επαγγέλματος, ήτο βαρύτατος. Η εγγραφή στο υπό του βουλγαρικού κράτους εκδοθέν αναγκαστικό δάνειο ήτο υποχρεωτική και δια τους Έλληνες κατοίκους, αναλόγως της περιουσίας εκάστου. Το σιτάρι, ο αραβόσιτος, το γάλα και το μαλλί αγοράζονταν εξ ολοκλήρου από το βουλγαρικό κράτος σε ευτελείς τιμάς. Ούτω ο σίτος και ο αραβόσιτος αγοράσθησαν και κατά τα τρία ετη της Κατοχής 6-12 λέβα το κιλό. Τα καπνά αγοράσθησαν κατά το πρώτο έτος της Κατοχής 45 και κατά τ’ άλλα δύο 80-100 λέβα κατά κιλόν. Τα μεγάλα ζώα, βόδια, ημίονοι, όνοι, ίπποι επιτάσσοντο δια τας ανάγκας του βουλγαρικού στρατού, συνήθως άνευ αποζημιώσεως, τα δε προς σφαγήν ζώα αγοράζονταν σε ευτελείς τιμές κατά κεφαλήν, χωρίς να ζυγίζονται, 700 λέβα το ένα βόδι, 200 λέβα ένα πρόβατο.
Από το βιβλίο «Η μαύρη Βίβλος των βουλγαρικών εγκλημάτων εις την Ανατολικήν Μακεδονίαν και Δυτικήν Θράκην 1941-1944», έκδ. της εκθέσεως καθηγητών των Πανεπ. Αθηνών και Θεσσαλονίκης, Αθήναι, 1945.
ΥΓ-σχόλιο:
Αλήθεια, έχει επιστρέψει η Βουλγαρία στο ελληνικό κράτος αυτά που παρανόμως - εν καιρώ πολέμου - εισέπραξε, από τους κατακτημένους Έλληνες; Τους φόρους και τα δανεικά που πλήρωσαν οι Έλληνες της Θράκης στο βουλγαρικό κράτος, ενώ δεν ήσαν υποχρεωμένοι; Τα έχει ζητήσει πίσω καμμιά ελληνική ηγεσία αυτά τα χρήματα;
http://kanena2010.blogspot.com/2010/12/blog-post_15.html
